جای خالی کمی جسارت در برنامه «آقای گزارشگر»؛
به امید شنیدن صداهای تازه‌تر در جام‌جهانی نه عقده‌گشایی گزارشگران
نزدیکی به جام‌جهانی و انتظار بالای مخاطبان با توجه به برنامه‌های رنگ به رنگ شبکه‌های ماهواره‌ای، این مسئولیت را برای صدا و سیما ایجاد کرده تا به فکر برنامه‌های خوبی برای روزهای داغ تابستانی و فوتبالی باشند. امیدواریم از دل آن مسابقه، صداهای تازه‌تری به پس‌زمینه مسابقات فوتبال افزوده شود.
عید امسال سبد برنامه‌های شبکه سه، یک مهمان ویژه داشت. دیگر خبری از نمایش کوه‌های عضله که در مراحل گوناگون مردان آهنین زورآزمایی میکردند، نبود و جای آن را برنامه‌ای به نام «آقای گزارشگر» گرفت؛ برنامه‌ای که با ایده‌ای جذاب، در پی کشف استعدادهای تازه گزارشگری در صدا و سیما بود. به گزارش «تابناک»، در پیش بودن جام‌جهانی همه چیز را کم و بیش تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و برنامه‌های صدا وسیما هم از این قاعده جدا نیستند. نزدیک به هشتاد روز دیگر تا جام‌جهانی فرصت مانده و صدا و سیما، تلاش دارد با دستان پر به استقبال مهم‌ترین رویداد ورزشی سال برود. حضور تیم ملی کشورمان هم در این رویداد‌ها، موجب شده تا توجه‌ها به رقابت‌های جام‌جهانی دو‌چندان شود و رقابت‌های شبکه‌های ماهواره‌ای برای پوشش این رقابت‌ها و کسب درصدی از مخاطبان نیز موجب شده تا صدا و سیما عزم خود را برای حضور کارآمد در روزهای جام‌جهانی جزم کند.
بنا بر این گزارش، در سال‌های اخیر، انحصار گزارشگری فوتبال در میان شمار محدودی از گزارشگران که تعداد آن‌ها به زحمت به تعداد انگشتان یک دست می‌رسد و غیرشفاف بودن سازوکار گزارشگر شدن در صدا و سیما، این شائبه را تقویت کرد که تبدیل شدن به یک صدا برای روایت مسابقات ورزشی، از کانال‌های گوناگونی می‌گذرد که بیشتر از استعداد به رابطه نیاز دارد.
گروه ورزش شبکه سه، امسال و در آستانه جام‌جهانی با یک ایده خوب به سراغ مردم عادی و مخاطبان خاص دنیای فوتبال رفت تا در مسابقه‌ای جذاب، فرصت حضور همه آن‌هایی را که در این سال‌ها ادعایی داشته‌اند، فراهم کند تا بلکه از میان چندین هزار تنی که برای این رقابت اعلام آمادگی کردند، دست‌کم چند صدای خوب را برگزیند و به این ترتیب، جرقه‌هایی زده شد؛ از تغییر چهره‌های تکراری در صدا و سیما تا جسارات مدیران این سازمان در آخرین روزهای کاری‌شان، بلکه تغییری در روال تکراری این سازمان در حوزه ورزش ایجاد شود.
تجربه میدان دادن به جوانانی چون عادل فردوسی‌پور در اواسط دهه هفتاد، موجب شد تا تلویزیون پس از سال‌ها محافظه‌کاری، دست‌کم صاحب یک برنامه جسورانه شود که در همه سال‌های انتقاد به عملکرد صدا و سیما، کمی نماد جسارت و بی‌پروایی باشد.
با این مقدمه، سرانجام فرصتی برای تغییر و تحول در حوزه ورزش ایجاد شد و برنامه‌ای با ایده پیدا کردن استعدادهای جوان گزارشگری فوتبال به راه افتاد و همان گونه که می‌شد حدس زد با استقبال گسترده مخاطبان هم همراه شد.
اما هرچه پیش رفتیم به رغم استقبال مردم از این برنامه، گویا هدف اصلی برنامه کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شد و به جای تبدیل شدن به برنامه‌ای برای بروز استعدادهای جدید، به برنامه‌ای برای به رخ کشیدن توانایی‌های برخی گزارشگران کنونی این شبکه تبدیل گشت.
در واقع نحوه داوری نامناسب این برنامه در روزهای گذشته، اعتراضات گسترده‌ای را در فضای مجازی پدید آورد و بسیاری به موضع‌گیری‌های عجیب و بعضا تحقیر‌آمیز داوران این مسابقه در برابر شرکت‌کنندگان این برنامه، واکنش نشان دادند.
تحقیر شرکت‌کنندگان بعضا خردسال این مسابقه در کنار واکنش منفی نشان دادن گزارشگرانی چون مزدک میرزایی به نو‌آوری برخی از شرکت‌کنندگان، موجب شد تا این شبهه پدید آید که هدف این برنامه به جای پیدا کردن استعدادهای جوان برای گزارشگری، بیشتر فرصتی برای تأیید گزارشگران کنونی این شبکه است؛ چه اینکه گزارشگران صدا و سیما حتی در گزارش‌های مسابقات داخلی، چنان پر اشتباه ظاهر می‌شوند که شاید در یک نیمه هم یک بازیکن داخلی را نشناسند. حتی مزدک میرزایی در یک بازی ملی وقتی حتی در ورزشگاه هم حضور داشت، یک نیمه کامل به جای داود فنایی گمان میکرد که پرویز برومند درون دروازه تیم ملی ایران ایستاده است.
در این برنامه از این دست واکنش‌های عجیب پیاپی از سوی گزارشگرانی دیده شده که عملکرد ضعیفشان، موجب شده بود تا اعتراض‌های فراوانی به کار آنان شده و تقاضای ورود چهره‌های جدید به عرصه گزارشگری ایجاد شود.
اما ایرادی که بسیاری از داوران به گزارشگران تازه‌کار این مسابقه وارد می‌دانستند، تقلید آن‌ها از گزارشگران کنونی صدا وسیماست که البته مسأله‌ای طبیعی است. چه اینکه غالبا شرکت‌کنندگان گمان می‌کنند که استاندارد ورود به صدا و سیما سبک و سیاق فعلی گزارشگران سیماست و برای همین هم برای آنکه خودشان را صف برنده‌ها برسانند، تلاش می‌کنند تا از گزارشگران تلویزیون تقلید کنند.
نکته دیگری که در زمینه داوری این مسابقات به چشم می‌خورد، جای خالی رأی مردمی در انتخاب برگزیده‌های این مسابقه است. از آنجا که مردم نقش اصلی را در پذیرش یا نپذیرفتن این چهره‌ها دارند و عملکرد کنونی گزارشگران تلویزیون و اقبال عمومی به آن‌ها، نشان می‌دهد که رأی مردم تا چه میزان در برگزیده شدن یک گزارشگر تأثیر دارد، بد نبود تا سازوکاری اندیشیده می‌شد تا افزون بر هیأت داورانی که کارکرد پر انتقادی داشتند، مردم هم فرصتی برای رأی دادن به چهره‌های برگزیده خود داشتند.
در پایان باید گفت، حضور داوران بی‌ارتباط به حوزه گزارشگری که با نظرهای متفاوت و غیرکار‌شناسی و بعضا بی‌ادبانه خود، سعی در تحقیر شرکت‌کنندگان داشتند، از دیگر نقاط ضعف این برنامه است. هادی طباطبایی، تقریبا هیچ نظر کار‌شناسی درباره نحوه اجرا‌ها نمی‌دهد و هوشنگ نصیرزاده هم غالبا از شرکت‌کنندگان شغل آن‌ها را می‌پرسد و سپس برای اینکه میزان بامزگی خود را نشان بدهد، به آن‌ها توصیه میکند که همان شغل سابق خود را پیگیری کنند، تا اینکه بخواهد وارد عرصه گزارشگری بشوند.
به هر حال، نزدیکی به جام‌جهانی و انتظار بالای مخاطبان با توجه به برنامه‌های رنگ به رنگ شبکه‌های ماهواره‌ای، این مسئولیت را برای صدا و سیما ایجاد کرده تا به فکر برنامه‌های خوبی برای روز‌ها داغ تابستانی و فوتبالی باشند. امیدواریم که از دل آن مسابقه صداهای تازه‌تری به پس‌زمینه مسابقات فوتبال افزوده بشود.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
غیر قابل انتشار: ۴
در انتظار بررسی: ۵
انتشار یافته: ۲۹۹
ممنونم تابی جون که این نقد قشنگ رو گذاشتیولی از بی نزاکتی و غرور خیابانی نگفتی! انگار که آسمون سوراخ شده و همین دو گزارشگر از توش افتادند بیرون!!
حیف جوانان با استعدادی که رفتن تو این برنامه
گذشته از نظرات بی ربط بعضی از آقایان، تقریبا آقای مزدک میرزایی تا به حال کسی را نپسندیده و به همه ایراد وارد میکند من که واقعا از دیدن این برنامه حذر میکنم... ای کاش آقایان موقع ایراد گرفتن به اولین گزارش گزارشگران جوان ، فیلم اولین گزارشگری یا تست گزارشگری خود را (البته اگر داده باشند) یکبار دیگر مرور میکردند تا واقع بینانه تر قضاوت میکردند...
من چند قسمت از اين برنامه را ديدم و تمام گفته هاي تابناك رو تاييد ميكنم .متاسفانه دوستان با دو دقيقه اجراي شركت كنندگان و بدون تميرين انتظار شق القمر رو دارن حال آنكه خود داوران محترم بعضا اشتباهات بسيار فاحشي در طول گزارش هاشون دارن متاسفانه داوران این مسابقه بسیار ضعیف بودند، سه تاشون که اصلاًً سررشته اس از این کار نداشتند و آقای ج-خ ملقب به استاد سوتی صلاحیت اظهار نظر در مورد شرکت کنندهها را نداشتند... ایده ی خوبی بود که با بی تدبیری به ترکستان رفت... واقعا بعضی از داور های مسابقه خیلی عقده ای هستن هادی طباطبایی خیلی ضایع نظز می ذه گزارش گرهای صدا سیما که خودشون استاد سوتی دادن هستند میان ایرادهای بنی اسرائیلی از بچه های مردم میگیرند ....اون آقای خیابانی که خودش تا حالا نشده یه بازی رو بدون سوتی گزارش کنه یه سری ایرادهای الکی از مردم میگیره که هرکی ندونه فکر میکنه خودش خیلی حالیشه ...همون مجری برنامه محمدرضا احمدی که بعضی موقعها به عدم شناخت نسبت بازیکنها تیکه میندازه به شرکت کننده ها بهتر یه بار بازی آرژانتین -ایتالیارو که خودش گزارش کرد رو ببینه تو اون بازی چون بازیکنهای آرژانتین پشت پیراهنشون اسمشون نوشته نشده بود به نصف بیشتر بازیکنهای آرژانتینی اسم هرناندز رو نسبت داده بود وبرا خودش هم استدلال میکرد که آرژانتین چقدر هرناندز داره از قیافه گرفتن های آقای سوتی جناب خیابانی چیزی نفرمودید مثلا ايرادهاي عجيب و غريب جواد خياباني .همه ميدانند كه بيشترين سوتي ها در گزارشات آقا جواد هست . براستي اگر او نام خياباني و حمايتهاي رييس وقت شبكه سه سيما را نداشت الان ميتوانست اينگونه غرور جوانان ايران را لگد مال كند . اين آقا يادش رفته خودش ازكجا آمده و چگونه شروع كرده است .چنان با فخر فروشي و تكبر با شركت كنندگان صحبت ميكند كه گويي او از سياره اي ديگر و تافته اي جدا بافته است . خوب است يادي كنيم از گافها و سوتي هاي فراوان جواد خياباني .... دم فردوسی پور گرم که نیومد خودشو خراب کنهداوری خیابانی خیلی رومخ بود
من خودم دیگه بازیهایی که خیابانی گزارش کنه رو اصلن نگاه نمیکنم
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.
نظرسنجی
با اخراج بازرسان آژانس انرژی اتمی موافق هستید؟