کتاب کلاس اول 70 سال پيش +عکس
حتما همه ما کتاب کلاس اول خود و يا دست كم، تصاوير و نوشتارهايي از آن را به ياد داريم.
به گزارش ايسنا، ايام كلاس اول دبستان يکي از پرخاطره‌ترين دوران زندگي آدم‌هاست و همه ما دوست داريم براي يک بار هم که شده، نخستين کتاب درسي زندگي‌مان را به‌دست بگيريم و صفحه‌هاي آن‌را به ياد دوران کودکي ورق بزنيم و كمي هم در آن تأمل کنيم. گاه هم افسوس مي‌خوريم که اي کاش کتاب فارسي کلاس اول‌مان را به عنوان يادگاري نگه مي‌داشتيم.
عبدالحسين کلهرنيا گلکار فردي است كه کتاب اول ابتدايي خود را حدود 70 سال حفظ و نگهداري کرده است. كلهرنيا بيش از 30 سال در مدرسه‌هاي استان کرمانشاه به عنوان معلم هنر سعي کرده نظم را در زندگي دانش‌آموزان نهادينه کند و امروز مي‌توان از او به عنوان يکي از دانش‌آموزان منظم هفت دهه گذشته نام برد.
استفاده از کتاب يادشده به سال‌هاي دهه 1320 مربوط مي‌شود و نوع خط به کار برده‌شده در آن به صورت نستعليق و نسخ است.
در آن دوران که دانش‌آموزان با اين کتاب تحصيل مي‌کردند، اواخر جنگ جهاني دوم بود.
کلهرنيا که دوران خردسالي‌اش را با شعرها و جمله‌هاي کودکانه اين کتاب سپري کرده است، در اين‌باره مي‌گويد: «تأثير مثبت و شادي‌آور بعضي از حکايت‌هاي اين کتاب هنوز پس از چند دهه بر روح و روان من باقي مانده؛ به طوري که بارها از اين کتاب براي فرزندان و نوه‌هايم قبل از رفتن به مدرسه، خوانده‌ام. برخي از حکايت‌هاي اين كتاب عبارت‌اند از: شب مهتاب، بوسه مادر، عيد نوروز و پيشي پيشي ملوسم.»
او با اشاره به انتقادي که در همان سنين کودکي به يکي از درس‌هاي اين کتاب داشته است، مي‌گويد: «درس «آذر و شخص کور» هميشه سؤالي آزاردهنده در ذهن من به وجود مي‌آورد که چرا نويسنده اين کتاب ارزشمند، آن فرد نابينا را مرد کور خطاب مي‌کند؟ چون من هميشه از واژه کور متنفر بودم که اصلاً چرا انسان به خاطر معلوليت بايد تا آخر عمر احساس ذلت کند و هميشه دوست داشتم که آدم عليل هرگز ذليل نباشد.
نگهدارنده اين کتاب قصد فروش آن را ندارد؛ مگر اين‌كه در مراکز فرهنگي خاص مورد بازديد عموم قرار گيرد.
به گزارش ايسنا، ايام كلاس اول دبستان يکي از پرخاطره‌ترين دوران زندگي آدم‌هاست و همه ما دوست داريم براي يک بار هم که شده، نخستين کتاب درسي زندگي‌مان را به‌دست بگيريم و صفحه‌هاي آن‌را به ياد دوران کودکي ورق بزنيم و كمي هم در آن تأمل کنيم. گاه هم افسوس مي‌خوريم که اي کاش کتاب فارسي کلاس اول‌مان را به عنوان يادگاري نگه مي‌داشتيم.
عبدالحسين کلهرنيا گلکار فردي است كه کتاب اول ابتدايي خود را حدود 70 سال حفظ و نگهداري کرده است. كلهرنيا بيش از 30 سال در مدرسه‌هاي استان کرمانشاه به عنوان معلم هنر سعي کرده نظم را در زندگي دانش‌آموزان نهادينه کند و امروز مي‌توان از او به عنوان يکي از دانش‌آموزان منظم هفت دهه گذشته نام برد.
استفاده از کتاب يادشده به سال‌هاي دهه 1320 مربوط مي‌شود و نوع خط به کار برده‌شده در آن به صورت نستعليق و نسخ است.
در آن دوران که دانش‌آموزان با اين کتاب تحصيل مي‌کردند، اواخر جنگ جهاني دوم بود.
کلهرنيا که دوران خردسالي‌اش را با شعرها و جمله‌هاي کودکانه اين کتاب سپري کرده است، در اين‌باره مي‌گويد: «تأثير مثبت و شادي‌آور بعضي از حکايت‌هاي اين کتاب هنوز پس از چند دهه بر روح و روان من باقي مانده؛ به طوري که بارها از اين کتاب براي فرزندان و نوه‌هايم قبل از رفتن به مدرسه، خوانده‌ام. برخي از حکايت‌هاي اين كتاب عبارت‌اند از: شب مهتاب، بوسه مادر، عيد نوروز و پيشي پيشي ملوسم.»
او با اشاره به انتقادي که در همان سنين کودکي به يکي از درس‌هاي اين کتاب داشته است، مي‌گويد: «درس «آذر و شخص کور» هميشه سؤالي آزاردهنده در ذهن من به وجود مي‌آورد که چرا نويسنده اين کتاب ارزشمند، آن فرد نابينا را مرد کور خطاب مي‌کند؟ چون من هميشه از واژه کور متنفر بودم که اصلاً چرا انسان به خاطر معلوليت بايد تا آخر عمر احساس ذلت کند و هميشه دوست داشتم که آدم عليل هرگز ذليل نباشد.
نگهدارنده اين کتاب قصد فروش آن را ندارد؛ مگر اين‌كه در مراکز فرهنگي خاص مورد بازديد عموم قرار گيرد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۸
انتشار یافته: ۱۱۶
خيلي با حاله ايول پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۲۱:۴۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
سطحش خیلی بالاست... پایینش حساب ریاضی هم نوشته... باید تو دانشگاه تدریس میشد!! کسي کتاب اول دبستان دهة 60 رو داره؟ خيلي خوب ميشد اگه به شکل پي‌دي‌اف روي اين سايت قرار مي‌داديد. عكس كتابهاي ابتدايي دهه 60 را هم به نمايش بگذاريد براي همين تحصيل كرده هاي آن زمان خوش خط هستند ما با خط چابي درس خوانديم متاسفانه اي كاش كتاب سي سال پيش هم بزارين خيلي جالب بود این دخترهای بی حجاب.... چقدر کتاب مستهجنگی بوده کتاب کلاس اول، دیگه وای به حال کتاب سال دوم و سوم... جناب آقای کلهرنیا . با سلام فکر می کنم من جای یکی از نوه های شما باشم . در خصوص مطلب گفته شده در مورد کلمه نابینا و کور ، قبول می کنید که در آن زمان واژه کور به عنوان یک کلمه تحقیر آمیز نبود . مردم صمیمیتی بیشتر از حالا داشتند . تب می کردی آن طرف شهر متوجه می شد . صفا و شادی دهه 50 و 60 ( دوران خودم ) به مراتب بهتر از حالا بود . اگر آن زمان آن واژه ها به کار می رفت لحن تحقیر و کنایه آمیز محسوب نمی شد ..... البته این نظر شخصی من است ... یا علی
تابناک، مطمئنی که این کتاب، کتاب اول ابتداییه؟؟؟؟؟یعنی بچه های 7 ساله ی 70 سال پیش اینقدر با استعداد بودن که کلمات به این سختی رو در کلاس اول می خوندن؟؟؟ بی خیال !!!!!!!
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۹:۴۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
کتاب فارسی بخوانیم کلاس اولی های الان رو هم ببینی بد نیست... شعر پيشي پيشي ملوسم خیلی بی مزه بود پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۸:۳۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
برای بچه های کلاس اول باید بامزه باشه ..نه مردای سبیل کلفت الان تازه به نظر خیلی از اونا هم عالیه پیشی ؟!! فرهنگ رو بیبین !! خیلی خاطره انگیز بود براي اول دبستان واقعا خوندنش سخته چقدر قشنگ و شاد بوده! اگر اين كتاب اول دبستان است پس ديپلمه هايش باسواد تر از دكتراي امروزي بودند. پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۱:۵۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
واقعا همین طور بوده،من سواد اول ابتدایی مو مدیونه مادر بزرگم هستم،هرشب باهام ریاضی و دیکته و علوم کار میکرد. کتاب 70 صفحه ای برای کلاس اول؟! با اینهمه شعر و ... والا الان کلاس سوم ما هم این مطالب سنگین رو نداره چه جالب و قشنگ.من اصلا فکر نمیکردم اون زمان کتاب اول ابتدائی وجود داشته باشه.فکر میکردم مکتب خانه ای بوده.
سلام جالب بود گذشته ها برای مااشخاس سالخورده خاطره انگیزاست با تشکر موفق باشید خیلی پر محتوا تر وجالبتر از کتابهای امروزی است به همین دلیله که افراد تحصیل کرده قدیمی باسوادتر وخط زیباتری دارن تصاویر هم جالب توجه هست اينو تا حالا نديده بودم خيلي باحال بود. ياد مادربزرگ مهربونم افتادم،خدا رحمتش كنه. دايي من هم يکي مثل اين رو داره احتمالا باید اول راهنمایی یا دبیرستان باشد خوب پس ما هنوز هم داریم به بچه های قرن 21 کتاب 70 سال پیش وتدریس میکنیم --بابا نان داد---........... عجب چرت و پرت هایی نوشته بودند پاسخ ها
تهمورس
| | ۲۰:۱۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
شما بهتره یه نگاهی به محتوای کتابهای ابتدایی امروزی بندازین بعدا قضاوت کنین فکر حالا دبیرستانها هم نتونن شعرهای این کتاب را حفظ کنند چقدر کتاب کلاس اول 70 سال پیش سخت و البته پرمحتوا بود!!! خيلي جالب بود. مخصوصا كه نوشته است ماما نان داد. الان مي گن بابا نان داد. پس اون موقع به ماما بيشتر اهميت مي دادن تا حالا پاسخ ها
فریدون
| | ۲۰:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
دقیقا.... برای ما همش بابا بود که آب نان میداد. مادر فقط در باران آمد... ممنون. کاش من هم کتاب کلاس اول رو نگه می داشتم. خيلي جالب بودپيشرفته تر از اوني بود كه فكر ميكردم
چه شعرهاي قشنگي... اول دبستان كتابهاشون سخت نبود؟ آه!جوانی یادت بخیر!!!! پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۸:۲۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
جوجو جوجو طلايي رو من 3 ساله بودم ميخوندم D: باور کنید خیلی از کتابهای الان ابتدایی بهتره.واقعا کتاب هاب الان خیلی مزخرف و غیر کارشناسی نوشته شده اند.
نون مامان را جا انداخته اند . ماما به معنی کسی است که بچه به دنیا می آورد. پس مامان درست است. بسیار لذت بردم.از تابناک هم سپاسگزارم. واقعا محشره،اگه دقت كنيد مي بينيد چغدر كلمات مشكلي تو سال اول دبستان وجود داشت و همين باعث مي شد بچه ها جدي درس بخونن اما الان چي؟كلي كتابها راحت شده و بچه ها هم تنبل تر از قبل پاسخ ها
ناشناس
| | ۲۰:۳۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
یکی از اون تنبلا خودتی مجید جان چقدر ذرسته نه چغدر به نسبت اول دبستان کتاب سنگینی استهمین است که دیپلم قدیم ارزشش به اندازه لیسانس یا بالاتر حالا است
می گم راستی ماجرای دو کاج یا قالب پنیر یا تاج پادشاه یا انار یا باز باران یا خوشا به حالت ای روستایی یا میازار مور یا ... چه مشکلی شرعی داشتند که رفتند و این درسهای یخ زده آمدند !! بابا عجب کتاب سختی عجب شعرهائی واقعا برای کلاس اول زیاد است . بی خود نیست دانش آموختگان قدیم استخوان بندی علمی خوبی داشتند. مادر من گاهی شعر پیشی پیشی ملوسم و جوجه جوجه طلایی را برای کودکان اقوام زمزمه می کرد و من گمان می کردم از کتاب های شعر کودکان دوران 2تا 3 سالگی ام به خاطر دارد. بسیار برایم جالب بود که ایشان هنوز آموخته های دوران دبستان خودش در ذهنش به این نرمی و لطافت نقش بسته است. لذت بردم سلام بچه که بودم مادرم همیشه برام شعر جوجه جوجه طلایی را می خواند بزرگ که شدم هیچوقت نتونستم اصل شعر را پیدا کنم منو یاد مادرم انداختید خدا خیرتان دهد دعایی می کنم همه آمین بگید... خدایا معلمان و مدرسان و پدر و مادر و هرکه بر آموزش و پرورش ما از قدیم تا آینده حقی گردن ما دارد ببخش و بیامرز و عاقبت همه ما ختم به خیر بگردان
بعید میدام کتاب کلاس اول باشد. احتمالا کتاب آول راهنمایی است یا اول دبیرستان یا شایدم اول دانشگاه! بنده خدا قديميا چقدر سخت بوده براشون پاسخ ها
سینا
| | ۲۰:۲۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
قدیمیا مثل بچه های حالا اینقدر تنبل نبودند. ذلیل !!! کور!!! همه تبلیغ گداپروری.. متن کتابهای فعلی منطقی و عاقلانه است
ويژگي مثبت: سنگيني متن نسيت به متون فعلي كلاس اول و دوم كه نكته بسيار خوبي است، خط زيبا، دوري از تصويرزدگي، آموزش در مورد آنچه پيرامون انسان است مانند عمو دايي خاله و ...ويژگي منفي: رد پاي تفكر غرب در مورد ارتباط صميمي بدون دليل با گربه و سگ و موش، بي‌حجابي زنان
70 سال قبل یعنی سال1320 روزهای داغ جنگ جهانی دوم ومن شاگرد اول دبستان اقبال کوچه آبشار تهران فقط دوصفحه اول ازعکسها مربوط به کلاس اول ابتدائی است وبقیه مربوط به کلاس های چهارم به بالاست چرا ذهن جوانان را بادروغ مخدوش میکنند اسناد زنده در بایگانی دوره ابتدائی وزارت فرهنگ (آموزش پرورش)فعلی موجود میباشد
خیلی قشنگه کاش همه صفحه هاشو قرار میدادین بسیار جالب بود بیاد گذشته افتادیم شعرها بسیار زیبا و با احساس بود ولی در حد کلاس سوم بود کلا لذت بردم پدر من هم که الان 80 سال دارند کتابهای قدیم خود را دارند. نکته جالب اینجاست که کتابهای آن زمان برای دانش آموز روستایی و شهری متفاوت تهیه میشده است. خیلی خوب بود بازم نوستالژی