به بهانه چهلمين سالگرد روابط ايران و چين:
شراكت اقتصادي با چين؛ تهديد يا فرصت؟
چين اين روزها در رتبه دومين اقتصاد جهان قرار دارد و بسياري از كارشناسان اقتصادي جايگاه اول اقتصادي جهان را نيز براي اين كشور دور از ذهن نمي دانند. اما صرف رابطه اقتصادي با چنين كشوري و گسترش آن به رشد اقتصاد ما منجر نخواهد شد.../ اقتصاد ايران البته به دليل شرايط خاص خود هرگز قابل مقايسه با كشورهاي آمريكاي لاتين نيست اما...
سرويس اقتصادي ـ بيش از چهل سال است كه از آغاز روابط ديپلماتيك ايران و چين مي گذرد و شايد چهل سال پيش كه ايران روابط ديپلماتيك خود را با جمهوري خلق چين آغاز کرد كسي تصور چنين آينده اي را نه براي چين و نه براي ايران نداشت.
به گزارش «تابناك»، چين از نمونه كشورهايي است كه از مرحله توسعه نيافتگي و در حال توسعه بودن به سرعت عبور كرد و در اين مسير نه تنها همچون كره جنوبي يا برخي كشور هاي ديگر كمكي از جانب غربيان دريافت نكرد بلكه با موانع زيادي از سوي آنان مواجه شد كه از اين رو كشوري قابل مطالعه اي براي الگوگيري است.
رييس جمهور كشورمان در حالي در سالگرد چهلمين سال روابط دو كشور با هه گوچيانگ عضور كميته دائمي رهبري چين گفتگو مي كرد كه سطح مبادلات تجاري دو كشور چيزي نزديك به 30 ميليارد دلار است و وی ابراز اميدواري كرد تا اين ميزان در آينده به 100 ميليارد دلار ارتقا يابد.
چين و ايران دو كشوري هستند كه در گذشته هاي دور به عنوان قدرت هاي منطقه اي روابط خوبي را تجربه كرده اند و شايد ترسيم آينده اي مشابه در جايگاه و روابط اين دو كشور چندان دور از ذهن نباشد.
اين روزها چيني ها جايگزين بسياري از شركت هاي تحريم كننده ايران در عرصه هاي مختلف اقتصادي شده اند؛ اما بايد در نظر داشت كه به همين ميزان نيز پروژه هاي ناتمام پيمانكاران بزرگ چيني در ايران از بزرگراه تهران شمال گرفته تا پروژه هاي پارس جنوبي در كشور به چشم مي خورند.
واردات بي رويه از چين نيز شايد در اين سالها رقيب بزرگي براي بسياري از توليد كنندگان داخلي بوده است كه علاوه بر توليد كنندگان فرياد مصرف كنندگان را نيز از كيفيت پايين اين محصولات درآورده است.
شايد در چنين شرايطي بد نباشد كه به هنگام بررسي اين كشور بزرگ و در حال پيشرفت در عرصه اقتصاد بين الملل به عنوان يكي از شركاي بزرگ تجاري كشور به تنظيم ضوابطي نيز در برقراري ارتباط بين دو كشور دقت شود تا پس از بررسي اين دوره از اقتصاد كشور در آينده به نتايج خلاف انتظار و غير هدفگذاري شده دست نيابيم.
چين اين روزها در رتبه دومين اقتصاد جهان قرار دارد و بسياري از كارشناسان اقتصادي جايگاه اول اقتصادي جهان را نيز براي اين كشور دور از ذهن نمي دانند. اما صرف رابطه اقتصادي با چنين كشوري و گسترش آن به رشد اقتصاد ما منجر نخواهد شد؛ چنانچه سالهاي سال كشورهاي آمريكاي لاتين از بيشترين ارتباط اقتصادي با آمريكا برخوردار بودند اما اين مساله نه تنها به رشد اقتصادي آنان منتج نشد بلكه كشورهايي چون برزيل آرژانتين و ونزوئلا تا به تعريف جديدي از روابط اقتصادي خود با آمريكا دست نزدند نتوانستند اقتصاد ملي خود را باز يابند.
اقتصاد ايران البته به دليل شرايط خاص خود هرگز قابل مقايسه با كشورهاي آمريكاي لاتين نيست اما بايد به اين نكته توجه خاص داشت كه صرف تقويت روابط با يك قدرت بزرگ اقتصادي منتهي به رشد و پيشرفت نمي شود و در صورت عدم برنامه ريزي و هدف گذاري صحيح چنين روابطي مي تواند به نتايجي چون از بين رفتن توليدات ملي و تبديل شدن به وارد كننده صرف منتهي گردد.
به گزارش «تابناك»، چين از نمونه كشورهايي است كه از مرحله توسعه نيافتگي و در حال توسعه بودن به سرعت عبور كرد و در اين مسير نه تنها همچون كره جنوبي يا برخي كشور هاي ديگر كمكي از جانب غربيان دريافت نكرد بلكه با موانع زيادي از سوي آنان مواجه شد كه از اين رو كشوري قابل مطالعه اي براي الگوگيري است.
رييس جمهور كشورمان در حالي در سالگرد چهلمين سال روابط دو كشور با هه گوچيانگ عضور كميته دائمي رهبري چين گفتگو مي كرد كه سطح مبادلات تجاري دو كشور چيزي نزديك به 30 ميليارد دلار است و وی ابراز اميدواري كرد تا اين ميزان در آينده به 100 ميليارد دلار ارتقا يابد.
چين و ايران دو كشوري هستند كه در گذشته هاي دور به عنوان قدرت هاي منطقه اي روابط خوبي را تجربه كرده اند و شايد ترسيم آينده اي مشابه در جايگاه و روابط اين دو كشور چندان دور از ذهن نباشد.
اين روزها چيني ها جايگزين بسياري از شركت هاي تحريم كننده ايران در عرصه هاي مختلف اقتصادي شده اند؛ اما بايد در نظر داشت كه به همين ميزان نيز پروژه هاي ناتمام پيمانكاران بزرگ چيني در ايران از بزرگراه تهران شمال گرفته تا پروژه هاي پارس جنوبي در كشور به چشم مي خورند.
واردات بي رويه از چين نيز شايد در اين سالها رقيب بزرگي براي بسياري از توليد كنندگان داخلي بوده است كه علاوه بر توليد كنندگان فرياد مصرف كنندگان را نيز از كيفيت پايين اين محصولات درآورده است.
شايد در چنين شرايطي بد نباشد كه به هنگام بررسي اين كشور بزرگ و در حال پيشرفت در عرصه اقتصاد بين الملل به عنوان يكي از شركاي بزرگ تجاري كشور به تنظيم ضوابطي نيز در برقراري ارتباط بين دو كشور دقت شود تا پس از بررسي اين دوره از اقتصاد كشور در آينده به نتايج خلاف انتظار و غير هدفگذاري شده دست نيابيم.
چين اين روزها در رتبه دومين اقتصاد جهان قرار دارد و بسياري از كارشناسان اقتصادي جايگاه اول اقتصادي جهان را نيز براي اين كشور دور از ذهن نمي دانند. اما صرف رابطه اقتصادي با چنين كشوري و گسترش آن به رشد اقتصاد ما منجر نخواهد شد؛ چنانچه سالهاي سال كشورهاي آمريكاي لاتين از بيشترين ارتباط اقتصادي با آمريكا برخوردار بودند اما اين مساله نه تنها به رشد اقتصادي آنان منتج نشد بلكه كشورهايي چون برزيل آرژانتين و ونزوئلا تا به تعريف جديدي از روابط اقتصادي خود با آمريكا دست نزدند نتوانستند اقتصاد ملي خود را باز يابند.
اقتصاد ايران البته به دليل شرايط خاص خود هرگز قابل مقايسه با كشورهاي آمريكاي لاتين نيست اما بايد به اين نكته توجه خاص داشت كه صرف تقويت روابط با يك قدرت بزرگ اقتصادي منتهي به رشد و پيشرفت نمي شود و در صورت عدم برنامه ريزي و هدف گذاري صحيح چنين روابطي مي تواند به نتايجي چون از بين رفتن توليدات ملي و تبديل شدن به وارد كننده صرف منتهي گردد.
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۳۷
ببینید چینی ها بسیار مردمان باهوشی هستند و اخیرا خود غربیها گفتند که باهوش ترین نژاد بشر هستند.آیا تا به حال شنیدید که هوجینگ تائو رئیس جمهور با شخصیت و با زکاوت چین لیچار بار آمریکا و کشورهای اروپا کند و یا هی دائما به شهرهای چین سفر کند و مثلا بگوید با چاقوی چینی حساب آمریکایی ها را می رسیم.آخه عقل هم خوب چیزیه من خودم 3 سال هسن که تو چین دارم کار می کنم متاسفانه برداشت این که چین بدون کمک غربی ها در خال پیشرفت هست تصور غلطی است. تکنولوژی چین برگرفته ار تکنولوژی غربی است و زیز ساخت های پایه و اولیه آنها نیز با مدیریت ومشاوره غربی ها انجام می پذیرد و هم اکنون فرهنگ چین هم تحت تاثیر فرهنگ غربی است این را به صورت واضح می توانید در شهرهای شانگهای و گوانجو ببینید متاسفانه حتی سوزن ته گرد پونس وسوزن خیاطی مهر نماز تابلو آیات قرآن وپرچم ....راازچین وارد میکنیم بدا به حال ما که پرمدعا هستیم ومیگوئئیم هنر نزد ایرانیان است و بس ودیگران را بی هنر میدانیم که این ادعا اصل تکبر است اگر ادعای گزاف ما حقیقت دارد پس چرا دیگران هنر وهنرمند دارند وکارهای مختلف هنری را از چین ودیگر کشورهای جهان وارد میکنیم پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۸:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۴/۲۸
احسنتدر تاييد سخنان شما بايد گفت اين جماعتي كه ما باشيم و هنر را نزد خود مي دانيم و بس ديري نمي گذرد كه به دست اجناس آشغال چيني نيست و نابود مي شويم و معلوم نيست كي از خواب خرگوشي بيدار مي شويم.
بهترين دفاع حمله است. چنانچه با برنامه ريزي نتوانيم از فرصت توسعه روابط خود با چين بهره برداري كنيم، قطعاً اين رابطه منجر به تهديد جدي براي اقتصاد كشور خواهد شد. چيني ها متخصص در حمله اند. بهترين كار هدف گذاري براي ايجاد تراز مثبت تجاري بدون نفت به نفع ايران است. پتانسيل كشور براي رسيدن به اين هدف بالاست ولي... يكي از فرزندان من ، همانند بسياري از جوانان تحصيلكرده اين مملكت ، با داشتن مدرك مهندسي بيكار است . وقتي خواستيم در يك رشته مورد نياز جامعه كار توليدي را باتفاق دوستان مهندسو البته بيكار خود شروع كند . وقتي راجع به كار تحقيق و بررسي كرديم ، اكثر قريب باتفاق اهل فن و اگاه به بازار اين جوانان را كلا" منصرف و يا كاملا" دلسرد و ترسان كردند و فقط به اين دليل كه كالايي كه انان قصد توليدش را داشتند به راحتي و با قيمت بسيار نازل از كشور دوست و برادر چين وارد مي شود .. شما را به خدا واقعا" كسي در اين مملكت صداي خرد شدن استخوانهاي جوانان را نمي شنود . بداد امروز و فرداي اين مملكت برسيد .جلوي ضرر را نگيريد فردا همين جوانان مجبور ميشوند خودشان حقشان را بگيرند . اگر برچسب هاي نادرست به انان نزنيم . تولید داخلی را دریابید. خب این چینی ها بسیار زحمتکش و منظم هستند و شدیدا منافع ملی شان را دنبال میکنند و رهبرانشان بیشتر اهل عمل هستند تا حرف و از جمعیت زیادشان بعنوان بهترین عامل در رابطه تجاری با غرب استفاده میکنند به همین علت اجناسشان در تیراژ بالا تولید و خیلی ارزان میشود و از تجارت آزاد با غرب بهترین استفاده را برده اند بنحویکه سرمایه ها و تکنولوژی به کشورشان سرازیر شده است و ما باید از اینها درس بگیریم و برای پیشرفت کشورمان نهایت تلاش را کنیم و از چیزهاییکه باعث فرار سرمایه و بخصوص نیروی انسانی ماهر میشود خود داری کنیم و نهایت ادب را در سیاست پیشه کنیم. چین هم اکنون بازار مارا در سرتاسر کشور بلعیده است پس وای به حال ما در روزی که این غول اقتصادی شریک ماشود!!! 1- چيني ها كه خود بازار بزرگي براي مصرف محسوب شده واز طرف ديگر بنام "كارخانه" دنيا نيز ناميده مي شوند ، خود اجازه واردات هيچ كالايي را نمي دهند مگر اينكه كارخانه توليد آن به همراه دانش فني توليد به چين منتقل شود. ما هم بايد از چنين سياستي برخوردار باشيم ،كه نيازمند يك تصميم راهبردي است.2- اين روزها با توجه به شرايط تحريم، شركت هاي ايراني كه با طرفهاي چيني در ارتباط ومذاكره هستند در شرايط نابرابر گفتگو مي كنند وطرف هاي چيني با درك شرايط ما فرصت تحميل شرايط خود را دارند.
حالا متوجه شدید که چین میرود تا باقتصاد اول دنیا تبدیل بشود! با یک نگاه بوسعت وجمعیت چین وهندوستان بیاندازید بعد جینی بودن بلافاصله روشن میشود.علت چیست که این اینست وآن آنشد .دلیلش آدم چینی است(سنگ ودیواراقتصاد را نمی سازند !)وآن آدم هندی (که خیلی شبیه آدم ایرانیست!)...
ايهاالناستو را به خدا حداقل يكي به داد بچه هاي طفل معصوم برسد آنها چه گناهي كرده اند كه انواع و اقسام اسباب بازي هاي غير بهداشتي و بنجل چيني در رنگها و مواد خطرناك آنها را محاصره كرده و سلامتشان را به خطر انداخته است . البته نبايد از نقش دلالان سود جو و بي وجدان هم قافل شد. اين مشتي است نمونه خروار.
پدر شرکتهای تولیدی را در آورده ، بدبختانه گروهی اندک که سودهای کلان می برند از شرایط تحریم سوئ استفاده کردهع و با وارد کردن کالاهای نامرغوب چینی صنعت و تولید را به خاک سیاه نشاده اند تولید چشمه خروشان است که توزیع ومصرف بوجود می آورد وباعث افزایش اشتغال ورفاه اقتصادی در جامعه می شود. اگر افزایش ارتباط با کشور چین برای افزیش وتقویت تولید باشد بیسار عالی است. اما متاسفانه در چند سال اخیر برای مهار تورم ارتباط با چین افزایش یافته است. کامنتها هم باید در خط طرزفکر شما باشد تادر در معرض دید قرار داده شوند ای کاش از خواب غفلت برخیزیم و خودمان برای خودمان کسی شویم که از چسباندن خود به کشورهای دیگر سودی کسب نخواهیم کرد یا حداقل طوری باشد که به ما سود برسانند نه جنس آشغال به ما بدهند وچیزهای خوبشان را به کسان دیگر .