شايد خنده هاي مردم مسئولين را به فكر آورد؛
تمسخر فوتبال به طنز تلویزیونی رسید
چنین برنامه‌هایی بخاطر مخاطبان زیادی که دارد تاثیر خوبی روی فوتبال ایران خواهد گذاشت و حداقل کسانی که خیلی راحت در فوتبال ایران دست به هر کاری میزنند را در تنگنا قرار خواهد داد.
فوتبال ایران در ۴ سال اخیر آنقدر دچار چالش و افت و خیز شد تا اینکه بالاخره برنامه‌های طنز تلویزیونی هم به تمسخر آن پرداختند.
به گزارش «فردا» البته هر چند این برنامه‌های طنز به روحیات رئیس خنده روی فدراسیون فوتبال نزدیک است اما شاید راه کار خوبی برای نشان دادن اتفاقاتی باشد که در سال‌های اخیر در فوتبال ایران به وقوع پیوسته است. کاری که این روز‌ها سریال ۲-۵-۳ و در هفته‌های اخیر سایر برنامه‌های طنز صدا و سیما با قدرت تمام آن را انجام می‌دهند.
در این سریال که از شبکه تهران پخش می‌شود پشت پرده‌های فوتبال مورد بررسی قرار گرفته و به زد و بند‌ها و روابط پنهانی پرداخته شده که هر از چند گاهی در فوتبال شاهد آن هستیم.
سریال ۲-۵-۳ همچنین به برخی پشت پرده‌های موجود در مطبوعات و حضور دلال‌ها در برخی مطبوعات کشور نیز اشاره کرده که نمی‌توان خیلی هم آن را دور از واقعیت دانست.
در هفته‌های گذشته نیز طنز ساختمان پزشکان در بخشی از قسمت‌های خود به حاشیه‌های موجود در فوتبال اشاره کرد و آن را از شبکه ۳ سیما به نمایش گذاشت.
ساخت برنامه‌های طنز فوتبالی از کجا شروع شد؟
ماجرای طنز فوتبال و تمسخر رفتارهای برخی اهالی فوتبال اولین بار در طنز مرد دو هزار چهره با هنرمندی مهران مدیری آغاز شد که طی آن این برنامه تلویزیونی فوتبال ایران را با طنز خود به نقد کشید.
مرد دو هزار چهره برنامه خوب و جالبی از آب در آمد و امیر مهدی ژوله که سابقه نویسندگی در روزنامه‌های ورزشی ایران را هم دارد، موفق شد در سه برنامه ۴۰ دقیقهای به خوبی مشکلات و ضعفهای فوتبال ایران را در قالب طنز نشان دهد.
در این بین بحث تبانی در فوتبال ایران بخصوص در دستههای پائینتر، نفوذ برخی از روزنامهها در نقل و انتقالات و بزرگ و کوچک کردن یک بازیکن یا مربی، دخالت مدیران در کار مربیان، بحث جادوگر در تیمهای لیگ برتری، بهانههای عجیب و غریب مربیان بعد از شکست و تعریف و تمجید‌ها آنها از شرایط حاکم بعد از پیروزیها از جمله مباحثی بود که در سال‌های اخیر از سوی برنامه‌های طنز صدا و سیما به تصویر کشیده شد.
از سوی دیگر هر بار نیز برخی افراد و روزنامه‌های ورزشی واکنش‌های مختلفی در قبال این برنامه‌های طنز نشان داده‌اند. اما در واقع آنچه در این برنامه‌ها به آن پرداخته شده و می‌شود همه مشکلات فوتبال ما نیست، زیرا تهیهکنندکان تلویزیونی تا حد مشخصی میتوانند وارد مسائل مختلف اعم از ورزشی، سیاسی، فرهنگی شوند.
این در حالی است که چنین برنامه‌هایی بخاطر مخاطبان زیادی که دارد تاثیر خوبی روی فوتبال ایران خواهد گذاشت و حداقل کسانی که خیلی راحت در فوتبال ایران دست به هر کاری میزنند را در تنگنا قرار خواهند داد.
بنابراین گزارش از سویی نیز جای تاسف دارد که کار فوتبال ایران به جایی رسیده که برنامه‌های متعدد تلویزیونی به ساخت طنز در خصوص مسائل پشت پرده آن می‌پردازند و شاید خنده‌های روی لب مردم باعث شود تا کمی از خنده‌های مسئولین فوتبال کاسته شود.
