از مسي و كاكا تا روني و رونالدو

حتي نامدارترين و پرمهره‌ترين تيم‌هاي حاضر در جام جهاني فوتبال 2010 هم براي كسب موفقيت‌هاي مورد نظر در اين پيكارها نياز به درخشش ستاره‌هاي خود دارند و تا زماني كه اين ستاره‌ها جرقه نزنند حتي بزرگ‌ترين و پرسابقه‌ترين تيم‌ها هم راه به جايي نخواهند برد. اين اصولا قانون و نياز جام‌هاي جهاني و مياديني از اين دست است و گريزي از آن نيست.

به نوشته جام جم و به نقل از از همين حالا تيم ملي فوتبال پرتغال به كريستيانو رونالدو، انگليس به وين روني، برزيل به كاكا، اسپانيا به ژاوي و فرانسه به فرانك ريبه‌ري چشم دوخته‌اند و اگر ليونل مسي سرانجام رضايت بدهد كه براي آرژانتين همان طور بازي كند كه در اين چند سال براي بارسلونا بازي كرده، نه فقط سرنوشت البي سلسته، بلكه تكليف كل جام نوزدهم را مشخص خواهد كرد. تيم‌هاي فوق بازيكنان شاخص متعددي دارند، اما در اين تيم‌هاي پرمهره نيز يك فرد خاص خط و ربط‌هاي اصلي را در اختيار دارد و اوست كه بار كلي را بر روي دوش خود حمل مي‌كند.

اگر در انگليس وين روني كه با منچستر يونايتد فصلي رويايي را سپري كرده، همان فرم را تكرار نكند اين تيم در آفريقاي جنوبي به جايي نخواهد رسيد. اين وضعيت دقيقا براي پرتغال و كريس رونالدو هم صدق مي‌كند. اين در حالي است كه در تيم انگليس، جرارد، لمپارد‌ و اشلي كول هم عضويت دارند و تيم پرتغال را ناني، كارواليو، دكو، فري‌يرا، سابروسا، كوارشما و ليدسون نيز همراهي مي‌كنند.

در تيم ايتاليا كه به سبب افت سطح بازي و نتايج آن، جلوه گذشته را ندارد، ميزان توفيق جان لوئيجي بوفون دروازه‌بان معروف يوونتوسي اين تيم در ترسيم جايگاه نهايي اين كشور سهم عمده‌اي خواهد داشت زيرا 4 سال پيش كه ايتاليايي‌ها قهرمان شدند، كاناوارو، زامبروتا، گاتوزو‌ و گروسو بسيار شاداب‌تر از امروز بودند، در حالي كه اينك فقط سايه‌اي از آن ايام هستند و اگر بوفون 32 ساله كه فصل تلخ و سرشار از ناكامي را با يوونتوس گذرانده، هر چه سريع‌تر از نو سر بلند نكند، تيم مارچلو ليپي اين بار سرش به سنگ خواهد خورد.


نقاط اوج
آيا مردان شاخص سواحل لاجوردي اقبالي واقعي براي تكرار قهرماني دوره قبلي خود در جام جهاني امسال دارند؟ پاسخ قطعي و دقيق به اين سوال در حال حاضر مقدور نيست و فقط مي‌توان گفت كه گروه‌بندي‌ها و شكل قرعه‌كشي و حاصل آن، رويارويي احتمالي ايتاليا و آرژانتين را زودتر از مرحله نيمه نهايي ممكن نمي‌سازد. اين امر لابد به اين معنا هم هست كه ايتاليا مي‌داند امسال نيز مثل بسياري از ادوار گذشته به كار خوب خط‌دفاعي‌اش و دروازه‌بان نامدار خود براي ابراز وجود دوباره در اين جام نيازمند است. اگر بوفون همان «بوفون» سابق نشود، حتي آرژانتين كه با مربيگري ضعيف ديه‌گو مارادونا كمتر توانسته است در سطح دلخواه ظاهر شود، عبور از سد آتزوري را كاري قابل انجام خواهد ديد.

مسي 23 ساله، اولين جام جهاني‌اش را 4 سال پيش در آلمان تجربه كرد؛ اما خوزه پكرمن سرمربي وقت آرژانتين به او چندان ميدان نداد و اين تيم در يك چهارم نهايي با ضربات پنالتي تسليم ميزبان (ژرمن‌ها)‌ و حذف شد. درخشش مسي در رده سني بزرگسالان بواقع بعد از آن پيكارها شروع شد و نقاط اوج آن در دو فصل اخير بوده كه بارسلونا را به دروكننده جام‌هاي داخلي و خارجي تبديل كرده است.

با اين حال به دلايل مختلف كه يكي دلبستگي بسيار بيشتر مسي به تيم باشگاهي‌اش و ديگري ناتواني مارادونا در گرفتن بازي‌هاي لازم از شاگردان است، «مسي آرژانتين» تا به حال حتي يك دهم «مسي بارسا» نشان نداده و اكثريت در بوئنوس آيرس معتقدند اگر مسي سرانجام هويت باشگاهي‌اش را در لباس ملي نيز تكرار نكند البي سلسته يك بار ديگر از خاطرات دو قهرماني‌اش در جام‌هاي جهاني (78 و 86)‌ فاصله خواهد گرفت. اين در حالي است كه آرژانتين ته‌وز، اگه‌رو، ماسكرانو، هاينزه و رودريگز ‌ را هم جزو نفرات خود مي‌بيند.


با يك حركت
برزيل هم ستاره كم ندارد و روبينيو، مايكون، الوز، لوسيو، فابيانو و جوليو سزار از آن قبيل‌اند اما حتي مديران اين تيم هم معترفند كه اگر كاكا روبه‌راه نباشد، بخت‌هاي «سله سائو» براي كسب ششمين عنوان قهرماني‌اش در جام‌هاي جهاني كاهش خواهد يافت. مثل مسي ـ و البته با ابعادي كمتر ـ كاكا گاه مي‌تواند با يك حركت و يك ضربه خاص و لحظه‌اي درخشش، سرنوشت يك مسابقه را عوض كند. اگر بازي او بگيرد، آن گاه نفوذهاي مايكون يا الوز هم از سمت راست رونق مي‌يابد و فابيانو كه عضو باشگاه سه‌وياي اسپانياست، قادر خواهد بود ضربات آخر را در دروازه رقبا بنشاند.


ضربتي و كارساز
اگر برزيل در 4 دوره قبلي جام جهاني 2 بار قهرمان و يك مرتبه دوم شده است، انگليس از 1966 به بعد نه تنها به قهرماني نرسيده، بلكه فيناليست هم نشده است. در فينال آن سال انگليس با گلي جنجالي كه جف هرست در وقت اضافي به آلمان غربي زد (و ژرمن‌ها هنوز قبول ندارند كه از خط دروازه گذشته باشد)‌ حريف را به سوي شكست 4 بر 2 سوق داد و اگر قرار است انگليس آن توفيق را تكرار كند، آن گاه روني 24 ساله بايد در آفريقاي جنوبي همان قدر ضربتي و كارساز عمل كند كه در اين فصل براي منچستريونايتد عمل كرده است.

زدن بيش از 35 گل در مجموع جام‌هاي مختلف براي شياطين سرخ در اين فصل، تصويري متفاوت از مردي ارائه كرده كه در دوره جولان كريس رونالدو در اولدترافورد، به نظر مي‌رسيد هوش گلزني خوبي ندارد و بيشتر سازنده گل است. حسن روني اين است كه در عين داشتن فن و مهارت‌هاي بالا، به لحاظ بدني نيز بسيار قوي و اهل جنگندگي است و با قدرت به پاي حريفان مي‌پيچد و قادر است از هر جاي زمين، ضرباتي كاري را به آنها وارد كند. البته رفتار او اغلب با تندخويي همراه است و در جام جهاني قبلي نيز به اخراج وي از ميدان و طبعا حذف انگليسي‌ها از آن عرصه منجر شد.


محكوم به پيروزي
كريستيانو رونالدو كه در آن زمان، هم‌باشگاهي روني بود ـ اما در بازي پرتغال ـ انگليس پايه‌گذار اخراج او در مرحله يك‌چهارم نهايي شد ـ حالا سرنوشت پرتغال را در جام جهاني نوزدهم با ابعادي بسيار بالاتر نسبت به جام قبلي در دست دارد. پرتغال در مرحله اول در دسته بسيار سخت هفتم مسابقات با برزيل و ساحل عاج همگروه شده و به اين ترتيب، رونالدو مي‌تواند در تعيين سرنوشت اين دو حريف ويژه هم نقش بارزي ايفا كند.

اسپانيا پس از فتح جام ملت‌هاي اروپاي 2008 و كسب 43 برد در 48 بازي‌اش طي 3 سال اخير، توقع درخشش مفرط در مرحله پاياني جام جهاني 2010 را نيز در دل هوادارانش به وجود آورده و محكوم به اين توفيق است؛ اما اگر زوج تورس و ويا در خط حمله فراموش‌نشدني‌اند و فابرگاس، ايني‌يستا، پويول و البته كاسياس نيز مهره‌هايي كليدي‌اند، هيچ‌يك با ژاوي برابري نمي‌كنند كه پاس‌هايش در عمق خطوط دفاعي حريفان، آنها را ويران و بارسلونا را دست‌نيافتني كرده است.

اسپانيا هرگز جام جهاني را نبرده؛ اما اگر قرار است اين طلسم بسيار طولاني بالاخره شكسته شود، ژاوي در آن بيشترين سهم را به خود اختصاص خواهد داد و اوست كه مثل رهبر يك اركستر موسيقي، تمامي سازها را به ترنمي گوشنواز درخواهد آورد و بعيد است كه اگر او چنين نكند، تيم ويسنته دل بوسكه، اولين قهرماني سرزمين گاوبازان را در اين جام 80 ساله رقم بزند.


گوش انفجاري
هلند هم مثل اسپانيا در دور مقدماتي جام جهاني امسال تمام مسابقات خود را برد و با حداكثر امتيازات ممكن (24 امتياز)‌ در گروه نهم انتخابي قاره سبز اول شد؛ اما لازمه تكرار آن قضايا در مرحله نهايي جام، جرقه زدن آري‌ين روبن است؛ اين مهاجم چپ‌پاي سابق چلسي و رئال مادريد بود كه حذف منچستريونايتد را در دور يك‌چهارم نهايي پيكارهاي امسال جام قهرمانان باشگاه‌هاي اروپا رقم زد و با اين كه همه مي‌دانند كوييت، اشنايدر، فان‌درفارت و فان‌پرسي تازه از مصدوميت رسته نيز مهره‌‌هايي بسيار تاثيرگذارند؛ اما براساس وقايع فصل جاري هيچ‌كدام نمي‌توانند براي لاله‌هاي نارنجي چيزي باشند كه روبن‌ هست.

با اين كه روبن از زمان درخشش اوليه‌اش در آيندهوون در سال‌هاي 2002 و 2003 يك مهره بسيار بالاتر از حدود متعارف نشان مي‌داد؛ اما بازي‌هايش پس از انتقال از برنابئو به اليانزآره‌نا اواخر تابستان سال پيش گاه چنان بوده كه به وصف نمي‌آيد و اگر بايرن مونيخ در نيم‌فصل دوم پيكارهاي امسال اروپا احيا شده و به سوي 3 جام داخلي و خارجي يورش برده، يكي از دلايل اصلي آن بازي‌هاي انفجاري اين چپ‌پاي تكنيكي و هلندي بوده است.


پس از سوءشهرت
در اردوي فرانسه پس از سوءشهرتي كه به سبب تقلب تيه‌ري آنري در مرحله پلي‌آف انتخابي جام جهاني در برابر ايرلند جنوبي، دامان وي را گرفت و ‌خط‌خوردن كريم بنزما‌‌، همه نگاه‌ها به فرانك ريبه‌ري، ديگر مرد شاخص بايرن مونيخي است كه به نوبه خود يك آسيب‌ديدگي طولاني را پشت سر گذاشته و مثل روبن در نيم‌فصل دوم شكوفا شده و مردان لوئيس فان گال هلندي را به مرحله نهايي جام باشگاه‌‌هاي اروپا رسانده است. حتي اگر معادلات فوق نيز در كار نبود، بعيد بود كه ستاره احتمالي خروس‌ها در جام پيش‌رو كسي بجز مهاجم سابق مارسي باشد و او كه ده‌ها خواستار دارد، مي‌تواند با ارائه نمايشي خوب در جام جهاني 2010 قيمت خود را ـ كه همين حالا نيز بالاست ـ بيشتر و تيم بعدي‌اش را هم تعيين كند.


از تيم بي‌ستاره تا...
آلمان به معناي واقعي كلمه كسي را ندارد كه حالت و اثرگذاري ستاره‌‌هاي فوق را داشته باشد؛ اما در اين تيم كم‌ستاره شده نيز پودولسكي، شواين اشتايگر و كلوزه برجسته‌‌تر از سايرين ‌‌ به نظر مي‌رسند. در‌ آفريقاي جنوبي كه ميزبان جام است، استيون پيرنار از باشگاه اورتون انگليس حرف اول را مي‌زند و موتور استراليا را تيم كاهيل روشن مي‌كند. كره جنوبي و ژاپن نيز از پارك جي‌سونگ و شونسوكه ناكامورا الهام مي‌گيرند. در شيلي به مارك گونزالز چشم بدوزند و در اروگوئه ديه‌گو فورلان را ببينيد و كامرون هنوز ساموئل اتوئو را بهتر از بقيه مي‌بيند. اگر آنها نباشند، نسخه جديد بزرگ‌ترين جشنواره فوتبال جهان روشنايي خود را از دست خواهد داد.