ورود داويدنكو به جمع بزرگان تنيس

پيروزي‌هاي جالب و پرشمار نيكولاي داويدنكو در مسابقه‌هاي ماه‌هاي پاياني سال 2009،‌وي را بيش از پيش به جمع بزرگان تنيس پيوند زده است.

به نوشته جام جم و به نقل از میرور؛ سرآمد اين موفقيت‌ها فتح مسترز (اساتيد) بود كه پس از 4 تورنمنت گرنداسلم، مهم‌ترين مسابقه تنيس دنيا به شمار مي‌آيد و امسال به جاي چين در لندن برگزار شد و اين تنيسور روسي در راه فتح آن در نيمه‌نهايي، روژه فده‌رر، مرد اول اين ورزش از كشور سوئيس و در فينال خوان مارتين دل‌پوترو، فاتح پيكارهاي گرنداسلم يو.اس.اوپن از كشور آرژانتين را شكست داد.

داويد نكو اولين روسي‌اي محسوب مي‌شود كه در مسترز به قهرماني مي‌رسد و نامش در كنار فاتحان نامدار گذشته اين رقابت‌ها مثل ايلي ناستاسه، پيت سمپراس، ايوان لندل، بيورن بورگ و البته فده‌رر قرار مي‌گيرد. مسترز بزرگ‌ترين تورنمنتي است كه داويدنكو تاكنون فتح كرده است. خود وي در اين باره مي‌گويد: من در10 سال اخير قهرماني‌هاي امثال سمپراس، فده‌رر و ژوكوويچ را در اين مسابقه‌ها ديده بودم و حالا نام من نيز ضميمه آنها شده است. پيشينه و اعتبار اين رقابت‌ها بر هيچ‌كس پوشيده نيست و به همين علت پيروزي من در آن اهميتي فراوان مي‌يابد و يك دستاورد فوق‌العاده است.


تداركي ويژه

داويدنكو در تمامي 5 سال گذشته به عنوان يكي از 8 تنيسوري كه در طول سال امتيازات بيشتري را در صحنه مسابقه‌هاي بين‌المللي تنيس كسب كرده است، مجوز حضور در مسترز را به‌دست آورده بود، اما امسال كولاك كرد و در جريان اين پيكارها در حالي بر فده‌رر پيروز شد كه در تمامي 12 ديدار قبلي‌اش با وي باخته بود.

حتي پس از فتح مسترز كه با پيروزي قاطع 2 سته بر دل‌پوترو در فينال حاصل آمد، داويدنكو پرونده‌اي ناقص دارد، زيرا هنوز يك گرنداسلم را هم فتح نكرده است و هم‌اينك نيز در مورد اين كه كي زمان چنين فتحي خواهد رسيد، ابراز ترديد مي‌كند.

در حالي كه زمان كمي تا شروع اولين گرنداسلم 2010 يعني اوپن استراليا در شهر ملبورن مانده است. داويدنكو به شوخي و جدي مي‌گويد: اگر گرنداسلم‌ها هم مثل تورنمنت‌هاي عادي در 3 ست برگزار مي‌شد (و نه 5 ست) مي‌توانستم كاري صورت دهم، چون كار در اين سيستم راحت‌تر و بردن مسابقه‌هاي 3 سته آسان‌تر است. براي اوپن استراليا و هر گرند اسلم ديگري بايد تدارك ويژه‌اي ديد،‌ زيرا آنجا بازي‌ها معمولا در 5/1 تا 2 ساعت تمام نمي‌شود و اغلب به 4 يا 5 ست كشيده مي‌شود و گاه 4 ساعت طول مي‌كشد.

داويدنكو راجع به اين كه به رغم فتوحات گاه به گاه خود در تنيس هنوز يك ستاره به حساب نمي‌آيد، مي‌گويد: اميدوارم فتح مسترز كمك كرده باشد كه به اين مهم برسم. بديهي است براي من نيز كسب شهرت در صحنه تنيس مهم باشد. چندي پيش كه با مارات سافين (تنيسور نامدار روسي كه بتازگي بازنشسته شد) در مسكو مسابقه داشتم بيش از 80 درصد مردم از حريف من حمايت مي‌كردند. شايد بگوييد چون يكي از آخرين مسابقه‌هاي سافين پيش از بازنشستگي‌اش بود،‌اين طور از او حمايت مي‌شد، اما وقتي دقت كردم ديدم مردم از هر حركت او لذت مي‌برند و بازي و شخصيت وي را ترجيح مي‌دهند و او را ذاتا دوست دارند. حال آن كه براي من هيچ گاه چنين نبوده است. اميدوارم حالا كه سافين بازنشسته شده بخشي از حمايتي كه شامل وي مي‌شد، متوجه من شود و جايگاهي شبيه او پيدا كنم. در همين پيكارهاي اخير مسترز و حتي بعد از قهرماني‌ام، يك نفر هم طالب امضاي من نشد و از من نخواست عكس يادگاري با او بگيرم. شايد هم همه اينها بدين خاطر باشد كه دنياي تنيس بيش از حد مصروف و وقف فده‌رر و رافائل نادال (رقيب بزرگ و اسپانيايي فده‌رر) شده است.


تباني؟

يكي از مسائلي كه در اواسط و اواخر سال 2008 روي آن مانور زيادي داده‌ شد و باعث تضعيف داويدنكو گرديد، شايعات مربوط به تباني وي بود. در آن زمان گفته مي‌شد داويدنكو و چند تنيسور ديگر از ايتاليا با همكاري با شرط‌بند‌هاي حرفه‌اي بخصوص طوري بازي كرده‌اند كه نتايج برخي مسابقه‌هايشان هماني باشد كه شرط‌ بندان مي‌خواسته‌اند و از آن طريق مي‌شد از قبل روي نتايج بعضي بازي‌ها شرط‌بندي كرد و پول‌هايي كلان را به جيب زد.

داويدنكو هيچ‌گاه اين اتهام را نپذيرفت، اما مداخله فدراسيون بين‌المللي تنيس و اتحاديه تنيسور‌هاي حرفه‌اي جهان (ATP) در اين مساله و زوم كردن آنها روي يكي دو بازي خاص داويدنكو كه اتفاقات و نتايج آنها مشكوك بود، وي را ماه‌ها در يك حالت سرگرداني و بلاتكليفي نگه داشت و باعث ثبت نتايجي ضعيف براي او در مسابقه‌هاي مختلف شد و معلوم نبود كه حركت بعدي او چه خواهد بود.

در نهايت هيچ‌كس نتوانست سند محكوميت داويدنكو را صادر كند و او پس از گذراندن يك زمستان و بهار متوسط در سال 2009، سرانجام از تابستان اين سال و بخصوص از اواخر اين فصل هماني شد كه اينك مي‌بينيم. يكي از تخصص‌هاي داويدنكو بازي در سالن‌هاي سرپوشيده و روي زمين‌هاي كارپت و سنتي است و به‌واقع روي هاردكورت بهتر ازclay و چمن حركت مي‌كند و نوع بازي‌اش بيشتر با اين زمين‌ها همخواني دارد و يك دليل اصلي درخشش او (و همچنين بازيكناني مثل دل‌پوترو و هموطن وي ديويد نعلبنديان)‌ در فصل پاييز همين مساله است، زيرا مسابقه‌هاي اين فصل اروپا و آمريكا به سبب سرماي زمستان در سالن و روي انواع زمين‌هاي هاردكورت برگزار مي‌شود.


بدون استراحت

دل‌پوترو كه فينال مسترز را به داويدنكو واگذار كرد و 22 سال بيشتر ندارد و هنوز به خاطر پيروزي‌اش در فلاشينگ مدوي نيويورك شادمان و اميدوار است، ميگويد: فصل سنگين و سختي را پشت سر گذاشته‌ام، اما بدون اين‌كه استراحتي قابل توجه داشته باشم بايد وارد سري تورنمنت‌هايي شوم كه در اقيانوسيه برگزار مي‌شوند و مقدمه و پيشوازي بر اولين گرنداسلم سال 2010 (اوپن استراليا) هستند. هنوز كارهاي زيادي فراروي من مانده است. بايد سرويس‌ها و ضربات فورهند خود را بهتر كنم و نبرد دائمي با بزرگان اين ورزش مرا در اين راه ياري خواهد رساند. بايد تمرين‌هايم را شدت بخشم و در سال 2010 بهتر از اين‌ها كار كنم. اين تنها راهي است كه براي اعتلاي هرچه بيشتر، پيش روي من است و اگر آن را طي كنم شايد فاتح دور بعدي مسابقه‌هاي اساتيد باشم و نه داويدنكو.

دل پوترو در شرايطي اين نكات را بازگو مي‌كند كه اگر در فينال بر داويدنكو. پيروز مي‌شد به رده چهارم جدول جهاني تنيس مردان ارتقا مي‌يافت و اندي موراي بريتانيايي را كه صاحب اين رتبه است، به يك پله زيردست خود تنزل مي‌داد. او حالا براي اين مهم بايد به سال 2010 و مسابقه‌هاي پرشمار آن چشم بدوزد.