مداحی اهل بیت با ثناگویی،فحاشی! آلوده نشود
جالب اینجاست که یکی از همین مداحان در شب قدر سوم، گفته است: می گویند فلانی! چرا در هیات فحش می دهی؟ جوابش این است که نمی توانم به اینها فحش ندهم!...به راستی، وقتی یک مداح معروف اهل بیت (ع)، چنان سخنان زشت و فحش های زننده را بر منبر مداحی در مسجد و حسینیه و در حضور هزاران زن و مرد و کودک به زبان می راند، چه انتظاری می توان داشت از جوانانی که باید تمام حواس شان باشد به اینکه مشمول طرح امنیت اجتماعی نشوند؟!
عصرایران- مداحان اهل بیت (ع) از دیرباز در جامعه شیعی ایران، ارج و قربی خاص داشته اند چه آنکه دوستداران خاندان نبوت (ص)، فضایل رهبران دینی خود را از زبان و لحن و صوت آنها می شنیدند، همراه آنها دلهایشان را به کربلا و نجف می بردند، در بقیع سیر معنوی می کردند و مشهدالرضا (ع) به یاد مظلومیت امام غریبان، می گریستند و نیمه شعبان با نواهای دلنشین شان، دست می زدند و شادی می کردند.
اکنون نیز، البته چنین است و مداحانی که مدح اهل بیت (ع) را با ثنای قدرت و ستایش سیاستمداران معامله نکرده اند، جایگاهی چنان رفیع در بین شیعیان دارند و یاری رسان آنها در تعمیق عشق و ارادت شان به رسول (ص) و علی (ع) و زهرا (س) و فرزندان آنها هستند.
***
خداوند رفتگان گذشته را بیامرزد که چه سخنان حکیمانه ای داشتند! حرفهایی که هر کدام از آنها باید به آب طلا نوشت و در مقابل دیدگان آویخت.
یکی از جملات ساده و در عین حال نغز آنان این بود که "سیب از درون می گندد"؛ این سخن، اشارتی صریح دارد به اینکه اگر قرار است آسیبی به چیزی وارد آید، هیچ چیز به اندازه فساد و کژی درونی خطرناک نیست چه آنکه اگر آفتی از بیرون وارد آید، به راحتی قابل مشاهده و دفع خواهد بود ولی اگر این آفت و آسیب، از درون شکل بگیرد، آرام و بی سروصدا تمام وجود قربانی را فرا می گیرد و وقتی صدایش در می آید که دیگر خیلی دیر شده است، درست مانند سرطانی که سلول به سلول در بدن بیمار پیشرفت می کند و به موقع تشخیص داده نمی شود تا وقتی که رنگ رخساره زرد می شود و علائم بالینی عیان می شود که در چنان وضعیتی حتی کاری از شیمی درمانی هم برنمی آید ، به جز قربانی را چند صباحی بیشتر زنده نگه داشتن در میان درد و حسرت.
حال، حکایت جایگاه رفیع مداحی اهل بیت (ع) است و مداحانی که صدای زیبا و الحان خوش شان، نه برای بازگویی فضایل بزرگترین و فاضل ترین انسان های تاریخ که برای ستایش و نیایش قدرت و سیاستمداران از حنجره بیرون می آید و آنچه در باب اهل بیت (ع) بر فراز منبرهای اینان ذکر می شود، تنها مقدمات و موخرات آن هدف اصلی شده است.
به بیان دیگر، این گروه از مداحان رسمی، مردم و مریدان شان را به نام نامی اهل بیت (ع) در مساجد و حسینیه ها و تکایا و بقاع گرد هم می آورند تا در میانه ذکر مصیبت سیدالشهدا (ع) و علی (ع) و زهرا (س) و... منویات سیاسی شان را ذکر کنند!
البته ماجرا به همین جا ختم نمی شود و مداحان قدرت و سیاست، فقط به مجیزگویی سیاستمداران دوست داشتنی خود بسنده نمی کنند بلکه اخیرا فضای محراب و منبر را به انواع فحش ها و الفاظ رکیک و زننده ای که تنها می توان از دهان انسان های بی اخلاق شنید آلوده کرده اند که از جمله می توان به شب های عزیز قدر امسال اشاره کرد که برخی مداحان معروف، مخالفان سیاسی یک جریان خاص را با الفاظی مانند پفیوز و ولدالزنا و ... (که بیش از این نوشتار حاضر را بدانها نمی آلاییم) خطاب کرده و آرزوی مرگ این مسلمانان هموطن را کرده اند و جالب اینجاست که یکی از همین مداحان در شب قدر سوم، گفته است: می گویند فلانی! چرا در هیات فحش می دهی؟ جوابش این است که نمی توانم به اینها فحش ندهم!
حال سوال اینجاست کسی که به اعتراف خودش نمی تواند در مسجد و هیات و آن هم در شب قدر، جلوی دهانش را بگیرد و فحاشی و غیبت نکند و تهمت نزند، آیا شایسته آن است که مدال پرافتخار مداحی اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بر سینه اش باشد؟
ای کاش این افراد که مدام مردم را به تبعیت از سیره نبوی (ص) و منش علوی (ع) دعوت می کنند، ابتدا به خودنهیب زنند که اهل بیت (ع) هرگز دهانشان به الفاظ زشت باز نشد و بر زبان مبارک آنها جز "قول حسن" حتی در مقابل جاهلان و کافران جاری نشد.
حال چگونه اینان جرات می کنند در لباس مداحی و خدمتگزاری همان اهل بیت (ع) پاک و دوست داشتنی، زشت ترین و زننده ترین الفاظ و فحاشی ها را بر زبان بیاورند؟
آیا اندکی به این اندیشیده اند که با این روش و رویکرد مشمئز کننده، مردم را از جلسات ذکر اهل بیت (ع) فراری می دهند؟
ای کاش، اینان نه به عنوان خادم بارگاه مقدس خاندان رسول الله (ص) که به عنوان یک شخص معمولی یا حتی یک سیاستمدار متعارف چنین سخنانی می گفتند و چنان رفتارهای زشتی را از خود بروز می دادند! و باز ای کاش، آنان مکانی دیگر به جز ساحت پاک مساجد و حسینیه ها و مهدیه ها و بقاع متبرکه را برای فحاشی و لجن پراکنی برمی گزیدند تا چنین رفتارهایی به حساب اهل بیت (ع) و محبان اهل بیت و مسجد و منبر و محراب گذاشته نشود!
به راستی، وقتی یک مداح معروف اهل بیت (ع)، چنان سخنان زشت و فحش های زننده را بر منبر مداحی در مسجد و حسینیه و در حضور هزاران زن و مرد و کودک به زبان می راند، چه انتظاری می توان داشت از جوانانی که باید تمام حواس شان باشد به اینکه مشمول طرح امنیت اجتماعی نشوند؟!
اکنون نیز، البته چنین است و مداحانی که مدح اهل بیت (ع) را با ثنای قدرت و ستایش سیاستمداران معامله نکرده اند، جایگاهی چنان رفیع در بین شیعیان دارند و یاری رسان آنها در تعمیق عشق و ارادت شان به رسول (ص) و علی (ع) و زهرا (س) و فرزندان آنها هستند.
***
خداوند رفتگان گذشته را بیامرزد که چه سخنان حکیمانه ای داشتند! حرفهایی که هر کدام از آنها باید به آب طلا نوشت و در مقابل دیدگان آویخت.
یکی از جملات ساده و در عین حال نغز آنان این بود که "سیب از درون می گندد"؛ این سخن، اشارتی صریح دارد به اینکه اگر قرار است آسیبی به چیزی وارد آید، هیچ چیز به اندازه فساد و کژی درونی خطرناک نیست چه آنکه اگر آفتی از بیرون وارد آید، به راحتی قابل مشاهده و دفع خواهد بود ولی اگر این آفت و آسیب، از درون شکل بگیرد، آرام و بی سروصدا تمام وجود قربانی را فرا می گیرد و وقتی صدایش در می آید که دیگر خیلی دیر شده است، درست مانند سرطانی که سلول به سلول در بدن بیمار پیشرفت می کند و به موقع تشخیص داده نمی شود تا وقتی که رنگ رخساره زرد می شود و علائم بالینی عیان می شود که در چنان وضعیتی حتی کاری از شیمی درمانی هم برنمی آید ، به جز قربانی را چند صباحی بیشتر زنده نگه داشتن در میان درد و حسرت.
حال، حکایت جایگاه رفیع مداحی اهل بیت (ع) است و مداحانی که صدای زیبا و الحان خوش شان، نه برای بازگویی فضایل بزرگترین و فاضل ترین انسان های تاریخ که برای ستایش و نیایش قدرت و سیاستمداران از حنجره بیرون می آید و آنچه در باب اهل بیت (ع) بر فراز منبرهای اینان ذکر می شود، تنها مقدمات و موخرات آن هدف اصلی شده است.
به بیان دیگر، این گروه از مداحان رسمی، مردم و مریدان شان را به نام نامی اهل بیت (ع) در مساجد و حسینیه ها و تکایا و بقاع گرد هم می آورند تا در میانه ذکر مصیبت سیدالشهدا (ع) و علی (ع) و زهرا (س) و... منویات سیاسی شان را ذکر کنند!
البته ماجرا به همین جا ختم نمی شود و مداحان قدرت و سیاست، فقط به مجیزگویی سیاستمداران دوست داشتنی خود بسنده نمی کنند بلکه اخیرا فضای محراب و منبر را به انواع فحش ها و الفاظ رکیک و زننده ای که تنها می توان از دهان انسان های بی اخلاق شنید آلوده کرده اند که از جمله می توان به شب های عزیز قدر امسال اشاره کرد که برخی مداحان معروف، مخالفان سیاسی یک جریان خاص را با الفاظی مانند پفیوز و ولدالزنا و ... (که بیش از این نوشتار حاضر را بدانها نمی آلاییم) خطاب کرده و آرزوی مرگ این مسلمانان هموطن را کرده اند و جالب اینجاست که یکی از همین مداحان در شب قدر سوم، گفته است: می گویند فلانی! چرا در هیات فحش می دهی؟ جوابش این است که نمی توانم به اینها فحش ندهم!
حال سوال اینجاست کسی که به اعتراف خودش نمی تواند در مسجد و هیات و آن هم در شب قدر، جلوی دهانش را بگیرد و فحاشی و غیبت نکند و تهمت نزند، آیا شایسته آن است که مدال پرافتخار مداحی اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بر سینه اش باشد؟
ای کاش این افراد که مدام مردم را به تبعیت از سیره نبوی (ص) و منش علوی (ع) دعوت می کنند، ابتدا به خودنهیب زنند که اهل بیت (ع) هرگز دهانشان به الفاظ زشت باز نشد و بر زبان مبارک آنها جز "قول حسن" حتی در مقابل جاهلان و کافران جاری نشد.
حال چگونه اینان جرات می کنند در لباس مداحی و خدمتگزاری همان اهل بیت (ع) پاک و دوست داشتنی، زشت ترین و زننده ترین الفاظ و فحاشی ها را بر زبان بیاورند؟
آیا اندکی به این اندیشیده اند که با این روش و رویکرد مشمئز کننده، مردم را از جلسات ذکر اهل بیت (ع) فراری می دهند؟
ای کاش، اینان نه به عنوان خادم بارگاه مقدس خاندان رسول الله (ص) که به عنوان یک شخص معمولی یا حتی یک سیاستمدار متعارف چنین سخنانی می گفتند و چنان رفتارهای زشتی را از خود بروز می دادند! و باز ای کاش، آنان مکانی دیگر به جز ساحت پاک مساجد و حسینیه ها و مهدیه ها و بقاع متبرکه را برای فحاشی و لجن پراکنی برمی گزیدند تا چنین رفتارهایی به حساب اهل بیت (ع) و محبان اهل بیت و مسجد و منبر و محراب گذاشته نشود!
به راستی، وقتی یک مداح معروف اهل بیت (ع)، چنان سخنان زشت و فحش های زننده را بر منبر مداحی در مسجد و حسینیه و در حضور هزاران زن و مرد و کودک به زبان می راند، چه انتظاری می توان داشت از جوانانی که باید تمام حواس شان باشد به اینکه مشمول طرح امنیت اجتماعی نشوند؟!
