اتفاق تلخی که بازار موسیقی ایران را منهدم کرد
در این زمینه، آلبوم‌های موسیقی بیش از سایر بخش‌ها آسیب دیده‌‌اند، به گونه‌ای که اساساً انتشار آلبوم با ریسک اقتصادی بالای 70 درصد همراه است و تمرکز بر کنسرت‌های موسیقی برای کسب درآمد پررنگ‌تر شده است.
با وجود کوشش‌های گروهی وسیع از هنرمندان برای بهبود فرهنگ رعایت کپی رایت در کشورمان، شواهد نشان می‌دهد وضعیت نه تنها بهبود نیافته، بلکه وخیم‌تر از گذشته شده؛ اما چه عاملی باعث شده مرزهای نقض کپی رایت تا این حد وسعت یابد و آلبوم‌های موسیقی پیش از انتشار در فضای مجازی، فرصت چندانی برای فروش نیابند.
به گزارش «تابناک»، بازار عرضه خانگی محصولات فرهنگی در کشورمان، دامنه گسترده‌ای داشت؛ اما هرچه بر سرعت و گستره فراگیری اینترنت در کشورمان افزوده شده، این بازارها کوچک و کوچک‌تر شده و انگیزه اقتصادی خرید این محصولات کاهش یافته و در این زمینه، آلبوم‌های موسیقی بیش از سایر بخش‌ها آسیب دیده‌‌اند، به گونه‌ای که اساساً انتشار آلبوم با ریسک اقتصادی بالای 70 درصد همراه است و تمرکز بر کنسرت‌های موسیقی برای کسب درآمد پررنگ‌تر شده است.
در این میان انتظار می‌رفت، امسال فصل طلایی فروش ـ که از اردیبهشت تا تیرماه است ـ بتواند اندکی در توازن فروش مؤثر شود؛ اما امسال در این مقطع نیز آلبومها فروش چشمگیری نداشتند و حتی نتوانستند آمارهای سال گذشته را تکرار کنند؛ اتفاقی که نشان می‌دهد با وجود راه اندازی حرکت‌های متعدد توسط هنرمندان، اتفاق مهمی در راستای تغییر فرهنگ رعایت کپی رایت رخ نداده و عموم مردم همچنان دانلود می‌کنند.
استاد حسین علیزاده، رضا یزدانی، محمد معتمدی، مجید درخشانی، مسعود شعاری، علی بوستان، علی جعفری پویان، پالت، افشین یداللهی، سحر محمدی، آتنا اشتیاقی، پویا سرایی و... گروهی از خوانندگان، نوازندگان و ترانه سرایانی بودند که بزرگ‌ترین حرکت را از شهریورماه سال گذشته رقم زدند؛ اما در فاصله یک ماه تا یک سالگی این کمپین، شاهد تحولی در این عرصه نیستیم و حتی نشانه‌های حداقلی امیدوارکننده‌ای نیز دیده نمی شود.
علاوه بر عدم تغییر وضعیت اقتصادی و ناتوانی بخش اعظم مردم برای خرید چند ده آلبوم در سال که باعث شده این بخش وسیع ترجیح دهند این چند ده آلبوم را در هر سال غیرمجاز دانلود کنند، تغییر رویکرد سایتهایی که امکان دانلود آلبوم‌های غیرمجاز را فراهم می‌کنند نیز در رقم خوردن این وضعیت بی‌تأثیر نبوده و آن رویکرد تازه هم، استقبال از انتشار آلبوم‌هاست!
هرچند ظاهراً با اقداماتی که انجام شده، تعداد سایت‌های اینترنتی که اقدام به انتشار غیرمجاز آلبوم‌های موسیقی می‌کنند، بسیار کاهش یافته‌اند در مقابل سایت‌های موجود از حربه تازه‌ای استفاده می‌کنند و به محض مشخص شدن زمان انتشار یک آلبوم موسیقی، اقدام به انتشار خبری می‌کنند که تأکید دارد به محض انتشار آلبوم مذکور، محتوای آلبوم درون این خبر قرار می‌گیرد و مخاطب را تشویق می‌کنند تا سراغ فروشگاه‌های موسیقی نرود!
با این تصاویر چندان عجیب نیست که بازار موسیقی ایران تقریباً منهدم شده باشد و آلبوم‌های موسیقی عمدتاً به کف فروش برای بازگرداندن هزینه تولیدشان نیز دست نیابند و خوانندگان برای بازگرداندن هزینه‌ها، بیش از پیش بر کنسرت‌ها تمرکز کنند و موسیقی کشورمان هر روز محدودتر از گذشته شود؛ فضایی که در شکل‌گیری اش تک تک مخاطبان موسیقی مقصراند و نمیتوان تقصیرش را متوجه مسئولان کرد، زیرا هرچه عرصه قانونی تنگ تر از این شود، راه‌هایی برای دانلود آلبوم‌های غیرمجاز وجود خواهد داشت؛ بنابراین، تنها تغییر رفتارهای فرهنگی است که می‌تواند موسیقی کشور را نجات دهد.
به گزارش «تابناک»، بازار عرضه خانگی محصولات فرهنگی در کشورمان، دامنه گسترده‌ای داشت؛ اما هرچه بر سرعت و گستره فراگیری اینترنت در کشورمان افزوده شده، این بازارها کوچک و کوچک‌تر شده و انگیزه اقتصادی خرید این محصولات کاهش یافته و در این زمینه، آلبوم‌های موسیقی بیش از سایر بخش‌ها آسیب دیده‌‌اند، به گونه‌ای که اساساً انتشار آلبوم با ریسک اقتصادی بالای 70 درصد همراه است و تمرکز بر کنسرت‌های موسیقی برای کسب درآمد پررنگ‌تر شده است.
در این میان انتظار می‌رفت، امسال فصل طلایی فروش ـ که از اردیبهشت تا تیرماه است ـ بتواند اندکی در توازن فروش مؤثر شود؛ اما امسال در این مقطع نیز آلبومها فروش چشمگیری نداشتند و حتی نتوانستند آمارهای سال گذشته را تکرار کنند؛ اتفاقی که نشان می‌دهد با وجود راه اندازی حرکت‌های متعدد توسط هنرمندان، اتفاق مهمی در راستای تغییر فرهنگ رعایت کپی رایت رخ نداده و عموم مردم همچنان دانلود می‌کنند.
استاد حسین علیزاده، رضا یزدانی، محمد معتمدی، مجید درخشانی، مسعود شعاری، علی بوستان، علی جعفری پویان، پالت، افشین یداللهی، سحر محمدی، آتنا اشتیاقی، پویا سرایی و... گروهی از خوانندگان، نوازندگان و ترانه سرایانی بودند که بزرگ‌ترین حرکت را از شهریورماه سال گذشته رقم زدند؛ اما در فاصله یک ماه تا یک سالگی این کمپین، شاهد تحولی در این عرصه نیستیم و حتی نشانه‌های حداقلی امیدوارکننده‌ای نیز دیده نمی شود.
علاوه بر عدم تغییر وضعیت اقتصادی و ناتوانی بخش اعظم مردم برای خرید چند ده آلبوم در سال که باعث شده این بخش وسیع ترجیح دهند این چند ده آلبوم را در هر سال غیرمجاز دانلود کنند، تغییر رویکرد سایتهایی که امکان دانلود آلبوم‌های غیرمجاز را فراهم می‌کنند نیز در رقم خوردن این وضعیت بی‌تأثیر نبوده و آن رویکرد تازه هم، استقبال از انتشار آلبوم‌هاست!
هرچند ظاهراً با اقداماتی که انجام شده، تعداد سایت‌های اینترنتی که اقدام به انتشار غیرمجاز آلبوم‌های موسیقی می‌کنند، بسیار کاهش یافته‌اند در مقابل سایت‌های موجود از حربه تازه‌ای استفاده می‌کنند و به محض مشخص شدن زمان انتشار یک آلبوم موسیقی، اقدام به انتشار خبری می‌کنند که تأکید دارد به محض انتشار آلبوم مذکور، محتوای آلبوم درون این خبر قرار می‌گیرد و مخاطب را تشویق می‌کنند تا سراغ فروشگاه‌های موسیقی نرود!
با این تصاویر چندان عجیب نیست که بازار موسیقی ایران تقریباً منهدم شده باشد و آلبوم‌های موسیقی عمدتاً به کف فروش برای بازگرداندن هزینه تولیدشان نیز دست نیابند و خوانندگان برای بازگرداندن هزینه‌ها، بیش از پیش بر کنسرت‌ها تمرکز کنند و موسیقی کشورمان هر روز محدودتر از گذشته شود؛ فضایی که در شکل‌گیری اش تک تک مخاطبان موسیقی مقصراند و نمیتوان تقصیرش را متوجه مسئولان کرد، زیرا هرچه عرصه قانونی تنگ تر از این شود، راه‌هایی برای دانلود آلبوم‌های غیرمجاز وجود خواهد داشت؛ بنابراین، تنها تغییر رفتارهای فرهنگی است که می‌تواند موسیقی کشور را نجات دهد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳۵
انتشار یافته: ۹
به شخصه آلبوم های موسیقی را دانلود می کنم و گوش می کنم و اگه آلبوم خوبی بود برای خریدش اقدام می کنم. در این وضعیت دانلود کیفیت آلبوم ها هم تاثیر گذار هست. وقتی من شنونده احساس می کنم خواننده از سر کسب درآمد یک آلبوم بی کیفیت تهیه کرده برای چی باید آلبومش را تهیه کنم؟ همین که آلبوم بی کیفیتش رو دانلود می کنم و وقتم را صرف شنیدنش برای "یک بار" کردم باید بهم پول هم بده.
از طرفی خواننده های بزرگ آمریکا و ... کی هر سال آلبوم دادن که در ایران خواننده هر شش ماه یک آلبوم و ترک بیرون میده.
کمی روی کیفیت آلبوم ها کار کنند غیر ممکن هست کسی عاشق موسیقی باشه و آنها را قانونی نخره.
رعایت کپی رایت تلاش نمیخواد سالها پیش با امضای بسیاری از کشورها کپی رایت قانونی شد و جرایم سختی برای نقضش تعیین شد که برخی کشورای جهان سومی از جمله ما هنوز امضاش نکردیم. در کل امضای این سند زیرساختیه واسه پیشرفت هر کشور. شما يك سايت فروش قانوني موسيقي با يك آرشيو غني و پر و پيمان و يا قيمت مناسب در ايران راه اندازي كنيد و امكان خريد آنلاين موسيقي را فراهم نمائيد. مطمئنا نود درصد جوانها ترجيح مي‌دهند موسيقي مورد نظرشان را خريداري كنند. بايد روي فرهنگ عمومي مردم كار كرد كه خودشان اين موضوع را رعايت كنند و بخشي را هم براي كپي غير مجاز در نظر گرفت خوب چرا فروش آنلاین نمیگذارن و براش اطلاع رسانی نمیکنن مثلا من که تو یه شهر کوچیک هستم جایی برای خرید سی دی آلبوم مورذعلاقه من نیست از اینجا بکوبم برم تهران سی دی بخرم.من برای حمایت از خواننده مورد علاقه ام حتما هزینه میکنم ولی شما بگین چظور؟
گردانندگان این سایتها رو پیدا کنن و به چند برابر میزان هزینه تولید آلبومها جریمشون کنن تا عبرتی بشه برای کسانی که حتی فکر راه اندازی چنین سایتهایی به ذهنشون خطور میکنه. باسلام من قسمتی از درآمدم را جهت خرید سی دی های اورجینال اختصاص میدادم ولی هرسال 10الی 15درصد افزایش حقوق داریم ولی هزینه ها ماهیانه 10الی 15 درصد افزایش دارد ، برخی شرکتها ازنرخ خود کم که نمی کنند بلکه افزایش قیمت نیزدارند مثلا آلبوم شکوه محمد اصفهانی 12هزارتومان ،تقریبا 4برابر قیمت آلبوم های مشابه . حالا آیا ماباید موسیقی گوش ندهیم چون به جیب مان جور در نمی آید یا راهی دیگر از دانلود وجود دارد
صادقانه بگویم اگر راهی مناسب که به نفع هنرمند ، ومستمعین سراغ دارید بفرمائید ما سراپا گوشیم .
بالا خره وقتی شما هنوز نتوانسته اید نواخت مثلا یک سنتور را در صدا و سیما ببینید انتظار بیشتری از سیاست کلی حاکم بر موسیقی نمیتوان داشت. قیمت خرید آلبوم های موسیقی در ایران با هیچ جای دنیا قابل مقایسه هم نیست.. واقعن 4000 تومان اینقدر زیاده؟ بنده آلبوم جدید بنیامین رو که 33 درصد هم نسبت به قبل افزایش داشت با 4000 تومان خریدم. مشکل اینجاست که ما مردم ایران فقط دنبال مال مفت میگردیم... به قولی: دنبال خر مرده می گردیم نعلش رو برداریم