در مورد آینده بحران در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

حال باید به این پرسش ها پاسخ داد: پس از بحران چه کسانی بازیگران اصلی سوریه خواهند بود؟ آیا امکان ایجاد یک دولت واحد و متمرکز در سوریه وجود دارد؟ آیا می توان بازیگران مسلح غیر دولتی را در نظام سیاسی ادغام کرد؟ اگر چنین است، چگونه می توان به آن دست یافت؟ تا چه اندازه بازیگران مسلح غیر دولتی در دولت حضور خواهند داشت؟ آيا عموم مردم سوريه، که به شدت در معرض جنگ قرار گرفته اند، قادر به رسیدن به يک اجماع و ايجاد هويت ملي خواهند بود؟ اینها پرسش های مهمی هستند که به ذهن می آیند.

بسیاری تحلیلگران بر این باورند، هر چقدر آمریکا و روسیه در سوریه به توافقاتی در این بحران دست یابند، به همان اندازه، امکان بروز اختلاف و شکاف میان تهران ـ دمشق نیز دوچندان می شود؛ اختلافاتی که به نظر می رسد، در حال نمایان شدن هستند. با این حال، به رغم اینکه ممکن است اختلافاتی میان دو کشور در بحران سوریه باشد، این اختلافات پیش از آنکه در صحنه میدانی و سیاسی بروز کنند، باید با مذاکره مقامات مسکو و تهران حل و فصل شوند. گویا حل اختلافات موجود به نفع دو طرف باشد. این مسأله بیش از هر چیز به روس ها مربوط می شود، چون آنها در حال گام برداشتن در مسیری هستند که بیش از پیش تهران را نگران کرده است.