کلیات

منطقه ویژه اقتصادی سرخس یکی از ۳۴ مناطق ویژه اقتصادی ایران است که در استان خراسان رضوی قرار دارد. تمرکز اصلی در این مناطق بر ساده‌سازی فرآیندهای تجاری است، به همین دلیل در این مناطق قوانین مبادلاتی آزادانه‌تر، معافیت‌های گوناگون در تعرفه‌ها و عوارض گمرکی و تشریفات ارزی ساده‌تری نسبت به سرزمین اصلی حاکم است.

فعالیت این منطقه ویژه اقتصادی در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۷۵، همزمان با افتتاح راه آهن مشهد - سرخس - تجن با حضور رهبران و نمایندگان بیش از ۱۰۰ کشور جهان آغاز شد.

مناطق ویژه اقتصادی محدوده‌های جغرافیایی مشخصی در مبادی ورودی و خروجی کشور هستند که به منظور جذب سرمایه‌های خارجی و داخلی و همچنین ایجاد بستر مناسب برای فعالیت‌های صنعتی، تولیدی و تجاری، با هدف افزایش صادرات کالا و ارائه بهینه خدمات جهت حضور فعال در بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی ایجاد می‌شوند.

موقعیت مکانی

این منطقه در منتهی الیه شمال شرق ایران در استان خراسان رضوی و در فاصله ۱۵۰ کیلومتری شرق شهر مشهد مقدس و ۱۵ کیلومتری شهرستان سرخس واقع شده است و از شمال و شرق با کشور ترکمنستان هم مرز است. ( به طول ۶۱.۱۰ شرقی و عرض ۳۶.۳۲ شمالی با ارتفاع ۲۳۵ متری از سطح دریا)

مدیریت

۸ مهر ۱۴۰۰ در حکمی "محمدرضا کلائی" شهردار سابق مشهد به عنوان مدیرعامل جدید منطقه ویژه اقتصادی سرخس معرفی شد.

مزیت‌ها

امکان اتصال به نقطه صفر مرزی کشور ترکمنستان و اتصال به راه آهن مشهد – سرخس – تجن که از داخل منطقه ویژه می گذرد و موجب گردیده تا ارتباط ریلی کشورهای آسیای مرکزی با کشورهای اروپایی برقرار گردد از مهم‌ترین مزیت‌های این منطقه ویژه اقتصادی به شمار می‌آید.

فعالیت‌ها

• نگهداری امانی کالا
• تسریع و تسهیل در دستیابی به کالا برای نزدیک کردن صحنه فعالیت صاحبان کالا اعم از مواد اولیه، ماشین آلات و سایر کالاهای ساخته شده با مصرف کنندگان داخلی به منظور پشتیبانی از تولید داخلی کشور
• پردازش کالا یا ایجاد تغییرات در آن برای تحصیل ارزش افزوده با استفاده از امکانات بالقوه
• فراهم نمودن تسهیلات لازم جهت دستیابی خریداران عمده داخلی به کالاهای مورد نیاز خود در این مناطق، نزدیک کردن بازارهای تجاری منطقه ای و بسط و توسعه تجارت خارجی کشور
• ایجاد عرصه فعالیت‌های تجاری منطقه ای با توجه به بازارهای کشورهای آسیای میانه، قفقاز و ماوراء قفقاز
• ارتباط با کشورهای آسیایی و اروپایی و سایر نقاط و بهره برداری مفید از این بازارها با استفاده از تسهیلات ترانزیت داخلی و خارجی صادرات و صادرات مجدد
• جذب سرمایه و امکانات داخلی و خارجی برای موارد فوق‌الذکر به منظور نیل به اهداف مورد نظر با رعایت قوانین و مقررات مربوط