کلیات
چهل حدیث، اربعینات یا اربعین حدیث، عنوان عام کتابهایی حاوی چهل حدیث است که معمولاً با شرح آنها همراه است. با توجه به حدیث مشهور پیامبر اکرم(ص) در ترغیب مسلمانان به حفظ چهل حدیثی که به آن نیاز دارند، سنت اربعین نویسی از اواخر سده دوم هجری آغاز شد و تاکنون ادامه یافته است. محدّثان و دانشمندان از تمام گروههای مسلمان، اعم از اهل سنت، شیعیان و اهل تصوف، چهلحدیثهایی با موضوعات کلامی، حدیثی، تفسیری، عرفانی، تاریخی، اجتماعی و اخلاقی نگاشتهاند. از کتابهای چهل حدیث معاصر میتوان به کتاب شرح چهل حدیث نوشته امام خمینی اشاره کرد.
سخن پیامبر(ص) در حفظ چهل حدیث
سنت اربعیننویسی ریشه در این حدیث مشور نبوی دارد که مسلمانان را به حفظ چهل حدیث که به آن نیاز دارند، ترغیب میکند. حدیث یادشده با صورتهای گوناگونی در مجموعههای حدیثی آمده است، از جمله: «مَنْ حَفِظَ من اُمّتی اربعینَ حدیثاً ممّا یحْتاجُونَ الیه فی اَمرِ دینهم، بَعَثَهُ اللّهُ عزّوجلّ یومَ القیامةِ فَقیهاً عالماً» هرکس از امت من چهل حدیثِ موردِ نیاز در دین را حفظ کند، خداوند روز قیامت او را فقیه و دانشمند مبعوث میکند.
در منابع شیعی مضمون آن، مشهور، مستفیض و حتی متواتر دانسته شده است. و اگرچه سند این حدیث در برخی منابع اهل سنّت ضعیف تلقی شده، اما عالمان سنی نیز همواره به این حدیث توجه داشته و به آن عمل کردهاند.
حدیثشناسان برای واژه «حفظ» در این حدیث معانی ظاهری و باطنی قائل شدهاند. معانی ظاهری این واژه عبارتاند از: به حافظه سپردن، نگارش، انتقال، کتابت و تحریر، حفاظت از تغییر و تحریف، تدریس و تصحیح و تحملِ حدیث، و معانی باطنی آن را تفکر و تعمق در احادیث، استنباط احکام و معارف و عمل به مضامین احادیث دانستهاند. شیخ بهائی در تبیین حدیث یاد شده، منظور از عبارت «ممّا یحتاجون الیه فی امر دینهم» را اعم از احادیث اعتقادات یا عبادات دانسته و احادیث مربوط به امور دنیوی، از جمله رزق و غلبه بر دشمن را نیز جزو آن میداند، اما به عقیده مجلسی مسائل مربوط به معاملات و احکام، خارج از حوزه این حدیث است. درباره معنای «عالِمْ برانگیخته شدنِ حافظِ چهل حدیث» نیز گفتهاند که خدا چنین کسی را در ردیف فقهای عالِم و عامل قرار میدهد.