در مورد اسب دوانی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

در دشت‌های بیکران قرقیزستان، جایی که باد هنوز قصه‌های کهن عشایر را با خود می‌برد، صدای سُم اسب‌ها طنین تاریخ را زنده می‌کند. اینجا سرزمین مردمانی‌ست که اسب، نه یک حیوان، بلکه نماد آزادی، شجاعت و پیوند با گذشته است. سوارکاران با لباس‌های سنتی، بر زین‌های دست‌دوز سوار می‌شوند و در رقابتی نفس‌گیر، مهارت، جسارت و غرور قومی خود را به نمایش می‌گذارند. مسابقات سوارکاری، که ریشه در آیین‌ها و سبک زندگی هزارساله این مردم دارد، بار دیگر در سال ۲۰۲۵ با شکوهی خاص برگزار شد. پرچم‌ها در باد می‌رقصند، فریاد تماشاگران به آسمان می‌پیچد و گرد و خاک میدان، خاطره کاروان‌هایی را زنده می‌کند که روزگاری این مسیر‌ها را می‌پیمودند. جوانان و کهنسالان در کنار هم گرد آمده‌اند تا نه تنها یک ورزش، بلکه میراثی زنده را گرامی بدارند. این رویداد، تنها یک رقابت نیست؛ بازتابی‌ست از فرهنگی مقاوم و زنده که قرن‌ها از دل تاریخ گذشته و به امروز رسیده است. در میان هیاهو و هیجان، سکوتی در دل بیننده می‌نشیند: سکوت احترام به ریشه‌ها. قرقیزستان، بار دیگر با اسب‌هایش سخن می‌گوید؛ زبانی که جهانیان باید گوش بسپارند.

نخستین دوره مسابقات اسب‌دوانی کورس بهاره بجنورد از امروز (جمعه) ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴در مسافت‌های ۱۰۰۰ متر و ۱۲۰۰ متر با حضور اسب‌های خراسان شمالی و استان گلستان در حال برگزاری است.

دهمین هفته از کورس پاییزه سراسری اسب دوانی ملقب به کورس پاییزه یزد با حضور بیش از ۷۰ راس اسب در هشت دور ۱۶۵۰، ۱۴۰۰ و ۱۸۰۰ متر در مجتمع سوارکاری صفاییه شهر یزد برگزار شد.

مجتمع سوارکاری گنبد کاووس با ۱۶۰ هکتار وسعت، بزرگ‌ترین و قدیمی ترین مجموعه سوارکاری کشور محسوب می‌شود که از این مقدار حدود ۱۲۰ هکتار به علفزار و پیست سوارکاری اختصاص دارد و در فصول پاییز و بهار میزبان رویارویی اصیل ترین اسب های ترکمن و نژادهای دیگر است.

اقدام جنجالی ضرغامی در گنبد موجی از واکنش ها را در پی داشت.

مشتاقان ورزش سوارکاری در گنبدکاووس، عصر روز پنجشنبه شاهد برگزاری روز نخست هفته دهم مسابقات اسب‌دوانی کورس در مجموعه سوارکاری این شهرستان بودند که در آن ۵۸ راس اسب در ۶ دور مختلف رقابت کردند./مهر- محمد نسایی

کورس اسبدوانی گنبد کاووس، اما با تمام هیجان‌اش همه پتانسیل‌های اسبدوانی ایران نیست. در حالی که فصل پاییزه و زمستانه کورس گنبد در حال اتمام است، حرکتی نو صورت گرفته که می‌تواند از نظر کیفی اسبدوانی ایران را به جایگاه مطلوبی که شایسته‌اش است، برساند.