کلیات
منطقه ویژه اقتصادی محدوده مشخصی از خاک یک کشور بوده که با حفظ حاکمیت دولت ، طبق قوانین و مقررات خاص اداره شده و کالا از طرق مختلف بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی برای صادرات یا صادرات مجدد به این مناطق وارد میگردد
در فاصله ۲۲۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان مشهد شهرستان تایباد و در فاصله ۱۸ کیلومتری شرق این شهرستان منطقه ویژه اقتصادی دوغارون واقع شده است.
منطقه ویژه اقتصادی دوغارون
منطقه ویژه اقتصادی دوغارون در نقطه صفر مرزی با جمهوری اسلامی افغانستان قرار داشته ودر حال حاضر مهمترین مرز صادراتی جمهوری اسلامی ایران و مهمترین مرز زمینی کشور افغانستان برای ارتباط با دنیای خارج ، مخصوصا اروپا و کشورهای حوزه خلیج فارس می باشد و یکی از مهمترین معبرها در مسیرهای ترانزیتی مهم جهان از جمله کریدور حمل و نقل بین المللی شمال _ جنوب ، کریدور حمل و نقل اروپا _ قفقاز _ آسیا (تراسیکا) ، کریدور ۱۶۰۰۰کیلومتری جاده ابریشم ، کریدور ریلی تار و بزرگراه آسیایی می باشد .
برخورداری از ظرفیتهای جغرافیایی و اقلیمی ، استقرار در کریدورهای بین المللی و مسیر شبکه های حمل و نقل جاده ای ، وجود گمرک دوغارون با بیش از صد سال قدمت تاریخی به عنوان دروازه اصلی مبادلات تجاری با افغانستان ، بر اهمیت این منطقه افزوده است.
جمهوری اسلامی افغانستان از دیرباز به دلیل اشتراکات فراوان فرهنگی با جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشور دوست و همسایه همواره مورد توجه بوده و ولایت هرات بعنوان قطب اقتصادی کشور افغانستان در فاصله ۱۲۰ کیلومتری مرز دوغارون ، کانون توجه فعالیت تجار و فعالان اقتصادی در بازار هدف افغانستان بوده است .
ایجاد منطقه ویژه اقتصادی دوغارون در زمینی به مساحت ۸۷۰۰ هکتار (بزرگترین منطقه ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران) با هدف تسهیل سرمایه گذاری و با رویکرد بازار هدف (کشور افغانستان) در سال ۱۳۸۷ در هیات محترم وزیران و در سال ۱۳۸۹ در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و شرکت توسعه و عمران دوغارون با بیش از ۱۲۰هزارنفر سهامدار از مردم شهرستان های تربت جام ، تایباد و باخرز به عنوان سازمان مسئول تعیین گردید.
اهداف
ایجاد مکانی کاملا امن برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی
ایجاد کانونی فعال برای همکاری های مشترک اقتصادی بین المللی در همه زمینه های سرمایه گذاری (تولید ، تجارت و خدمات بازرگانی)
کاهش هزینه های تولید به منظور ورود به بازارهای رقابتی جهانی
ایجاد فرصت های شغلی جدید وارتقای سطح اشتغال منطقه
اجرای سیاست های توسعه منطقه ای و ایجاد قطب های اقتصادی و صنعتی
ارتقاء سطح تکنولوژی و بهره گیری از فن آوریهای برتر و نوین اقتصادی
نگه داری کالا به منظور پشتیبانی از تولید داخلی و تامین مواد اولیه و قطعات یدکی مورد نیاز ماشین آلات خطوط تولید و تامین نیازمندیهای کشورهای همسایه
تمهید مقدمات و تامین زیرساخت های مورد نیاز برای اجرای طرح عظیم توسعه محور شرق
اجرائی کردن بند الف-۶ اولین کارگروه مشترک همکاری های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی افغانستان در اسفند ۱۳۸۳ مبنی بر ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در جوار مرز مشترک
از جمله مهمترین اهداف تشکیل منطقه ویژه اقتصادی دوغارون می باشد.
چشمانداز و ماموریت های منطقه ویژه اقتصادی دوغارون
ایجاد منطقه ویژه اقتصادی دوغارون در زمینی به مساحت ۸۷۰۰ هکتار (بزرگترین منطقه ویژه اقتصادی جمهوری اسلامی ایران) با هدف تسهیل سرمایه گذاری و با رویکرد بازار هدف (کشور افغانستان) در سال ۱۳۸۷ در هیات محترم وزیران و در سال ۱۳۸۹ در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و شرکت توسعه و عمران دوغارون با بیش از ۱۰۰هزارنفر سهامدار در قالب شرکتهای تعاونی مرزنشین از مردم شهرستان های تایباد و باخرز و ۶ مجموعه فعال اقتصادی استان به عنوان سازمان مسئول تعیین گردید.
ایجاد مکانی کاملا امن برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی
ایجاد کانونی فعال برای همکاری های مشترک اقتصادی بین المللی در همه زمینه های سرمایه گذاری (تولید ، تجارت و خدمات بازرگانی)
کاهش هزینه های تولید به منظور ورود به بازارهای رقابتی جهانی
ایجاد فرصت های شغلی جدید وارتقای سطح اشتغال منطقه
اجرای سیاست های توسعه منطقه ای و ایجاد قطب های اقتصادی و صنعتی
ارتقاء سطح تکنولوژی و بهره گیری از فن آوریهای برتر و نوین اقتصادی
اجرائی کردن بند الف-۶ اولین کارگروه مشترک همکاری های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی افغانستان در اسفند ۱۳۸۳ مبنی بر ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در جوار مرز مشترک
از جمله مهمترین اهداف تشکیل منطقه ویژه اقتصادی دوغارون می باشد.