در مورد علی فرقانی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

دریاچه امروزی سد «الغدیر» ساوه با ظرفیت ۲۷۷ میلیون متر مکعب با ایجاد سد «الغدیر» شکل گرفته است، اما «الغدیر» تنها سدی نیست که این منطقه به خود دیده است، در واقع پیشینیان این منطقه در دوران سلجوقی بندی را بر روی قره چای ساخته بودند که در دوران صفوی مرمت شد و به همین اعتبار به بند «شاه عباسی» معروف شد، بندی که سالهاست جای خود را به خلف مدرنش سد «الغدیر» داده است.سد «الغدیر» به عنوان بزرگترین سازه آبی استان مرکزی با ۲۶۵ متر طول تاج از نوع دو قوسی بتونی است که در سال ۷۲ با هدف تامین برق و آب کشاورزی ۲۳ هزار هکتار از اراضی این شهرستان احداث شد. دریاچه الغدیر از رودخانه قره‌چای تغذیه می‌شود که با طول ۵۴۰ کیلومتر از ارتفاعات استان همدان سرچشمه می‌گیرد. مساحت دریاچه سد «الغدیر» در تراز نهایی حدود ۸۰۰ هکتار و طول نهایی دریاچه سد نیز ۱۲.۵ کیلومتر است که تا روستای جلایر از توابع شهرستان تفرش ادامه دارد. در پی خشکسالی های چندین سال گذشته حجم آب ذخیره شده در دریاچه این سد به کمترین میزان خود رسیده بود، اما بر اثر بارش های مطلوب دو سال اخیر در سال‌های ۹۸ و ۹۹ حجم دریاچه سد به تراز نهایی رسید و پس از ۲۲ سال سرریز کرد. دریاچه سد «الغدیر» ساوه به دلیل برخوزداری از جذابیت‌های تفریحی و گردشگری از ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به یک منطقه گردشگری برخوردار است./ علی فرقانی

در کنار جامعه شهری و روستایی، جامعه عشایری سومین نوع از اجتماعات انسانی با وجوه زیستی متمایز است و بر اساس همین تمایز، عنوان جامعه سوم را از آن خود کرده است، وجوهی همچون وابستگی طایفه‌ای و برخورداری از قلمرو مشترک ایلی که در جوامع روستایی و شهری به چشم نمی خورند. عشایر به دو گروه کوچنده و اسکان‌یافته تقسیم می‌شوند که هر یک از این دو، مفهوم و ویژگی‌های خاص خود را دارند.اقتصاد عشایر کوچنده بیشتر مبتنی بر دامداری است و به دلیل نیاز به مراتع طبیعی برای چرای دام با تغییر فصل از نقطه‌ای به نقطه دیگر کوچ می کنند و فصل سرد را در قشلاق و فصل گرم را در ییلاق به سر می برند که فاصله آنها ممکن است از چند کیلومتر تا بیش از ۵۰۰ کیلومتر باشد.عشایر زرندیه از ایلات کله‌کوهی و شاهسون احمدلو از استان‌های قم، تهران و قزوین هستند که منطقه عشایری یعقوب حصاری را برای ییلاق خود انتخاب می‌کنند./ علی فرقانی