در سال ۱۳۰۰ تنها ۳ نفر دندانپزشک در ایران وجود داشتند که یکی از آن‌ها لهستانی بود و در واقع دنداپزشک خصوصی و شخصی شاه وقت ایران رضاشاه بود و دو نفر دیگر هم سوئیسی و ترکیه‌ای بودند که در ایران به دندانپزشکی مشغول بودند.

از سال ۱۳۴۲ تا پیش از انقلاب روز ۲۴ دی ماه به عنوان روز دندان‌پزشکی شناخته می‌شد. مصداق این نام گذاری تشکیل جامعه دندان‌پزشکی ایران در تاریخ ۲۴ دی ماه سال ۴۱ بود.

پس از انقلاب اسلامی، مجلس طرحی را به جهت تربیت بهداشتکاران دهان ودندان به تصویب رسانید که بر اساس آن افرادی که داوطلب بودند به آن‌ها آموزش‌های لازم ارائه شود و با مدرک فوق دیپلم آن‌ها را به مناطق مختلف کشور، علی الخصوص مناطق محروم اعزام کند. تا این افراد بتوانند در جهت پیشگیری بیماری‌های دهان و دندان و رفع نیاز مردم در این مناطق کار کنند.



روز دندانپزشکی

---