کلیات
پادگان دوکوهه یکی از پادگان‌های آماده‌سازی رزمندگان در دفاع مقدس بوده‌است. بخش اصلی پادگان که شامل ساختمان‌های گردان‌ها، ساختمان‌های اداری، دژبانی و انبار و ادوات و همچنین زمین صبحگاه در کنار یکدیگر و در نزدیک جاده قرار داشت، اما امروز این پادگان به دو بخش تقسیم شده که با فنس و دیوار از هم جدا شده‌اند. بخش شرقی آن در اختیار لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله قرار دارد که تبدیل به یادمان دفاع مقدس شده و یکی از محل‌های بازدید کاروان‌های راهیان نور است. بخش غربی پادگان در اختیار ارتش است که ساختمان‌های پنج طبقه آن مسکونی شده و قسمت‌های دیگر به‌صورت انبار مهمات و تأسیسات در آمده است.
نماد دوران دفاع مقدس
این پادگان یکی از نماد‌های جنگ ایران و عراق و دوران دفاع مقدس است. فرماندهانی، چون حسین خرازی، احمد کاظمی، احمد متوسلیان، ابراهیم همت، رضا چراغی، عباس کریمی، رضا دستواره و مهدی زین‌الدین در این پادگان نیرو‌های خود را سازماندهی می‌کردند.
جغرافیای پادگان
این پادگان در فاصله ۷کیلومتری شمال شهر اندیمشک و ۱۶۰ کیلومتری اهواز در در مجاورت جاده اندیمشک - خرم آباد قرار گرفته‌است. علت نامگذاری این منطقه به این نام، وجود دو ارتفاع ۳۱۶ و ۲۸۸ متری در کنار یکدیگر و در این منطقه با فاصله کمتر از یک کیلومتر بوده که مانند دو کوه دوقلو در این منطقه مسطح خودنمایی می‌کنند.
تاریخچه پادگان
این پادگان، قبل از انقلاب پادگان پشتیبانی ارتش بود که برای لشکر۹۲ زرهی اهواز و مقر‌های نظامی جنوب غربی کشور تعبیه شده بود، همچنین ساختمان‌هایی برای نظامیان خدمت‌کننده در پایگاه شکاری به‌صورت نیمه‌ساز در این پادگان وجود داشت.
دوران دفاع مقدس
با شروع جنگ ایران و عراق در شهریورماه ۱۳۵۹ و در نتیجه افزایش تعداد یگان‌های نظامی سپاه، با توجه به موقعیت مناسب آن مورد توجه مسئولین نظامی قرار گرفت و اولین بار به صورت جدی قبل از عملیات فتح‌المبین به عنوان عقبه نیرو‌ها مورد توجه قرار گرفت و به ترتیب تیپ‌های ۷، ولی عصر، تیپ ۱۴ امام حسین، تیپ تازه تأسیس محمد رسول الله و چند روز بعد تیپ‌های ۱۷ قم و ۸ نجف اشرف در آن مستقر شدند. اولین اعزام در اسفندماه ۱۳۶۰ به دنبال حمله ارتش عراق به چذابه از دوکوهه صورت گرفت.