در مورد ابراء دین در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

هنگامی که تعهدی بین دو طرف وجود دارد، مدیون ناچار به انجام آن تعهد است، مگر آنکه طلبکار (دائن) از انجام آن تعهد که به نفع اوست، صرف نظر کند. اصطلاح ابراء به این موضوع اشاره دارد. ابراء از ریشه بَرء یا بُرء، در اصطلاح لغوی به معنای صرف‌نظر کردن یا رهانیدن است و در فقه نیز به عملی اطلاق می‌شود که موجب سقوط تعهد است و برائت ذمه مدیون را در پی دارد.