فرزند کشی پدر «قصاص» ندارد، ولی شاید چند اما و اگر داشته باشد!

هیچ جای قرآن برای قتل عمد بخششی قائل نشده است. نمی دونم این فتواها از کجا میاد؟ هر کس مومنی را بکشد خشم و لعنت خدا و عذاب دوزخ بر واجب است فرق ندارد پدرش باشد یا غریبه.

البته دوست دارم عزیزان به این نکته هم توجه کنند که در بحث سقط جنین هم این مورد مطرح هست. ولی کسی اونجا رگ غیرتش بالا نمی زنه!!!

هر ساله پدر فرزندش را می کشد چه دختر و چه پسر ولی چرا صداتون در نمی امد تا این که بحث ازدواج دقت کنید دختر کم سن و سال به میدان امد
خودتان دیگر تا اخر بخونید قضیه چی هست و دنبال چی هستند یک عده ای و شک ندارم اگر هم قانونی هم وضع شود صد برابر فعلی چون دارای بعد سیاسی است می شود ضد خانواده

ما مردم خجالت نمی کشیم. خون رومینا و رومیناها به گردن ما هم هست. چه اندازه حرف و حدیث می زنیم و چه اندازه در کار دیگران و حوزه خصوصی خانواده های دیگر هستیم. ان پدر بیچاره هم در روستا به خاطر همین زبان زخمها و داستانها و نگاههای سنگین و غیرت غیرت کردن برادرانش دچار جنون شده. بس کنید. دختری یا پسری از روی اشتباه یا کودکی و حتی اصلا از روی میل و هوس کاری کردند. به من و شما چه مربوط. اگر خیلی دلسوزیم و خیلی غیر ت داریم باید برویم دنبال اسیب شناسی . باید برویم دنبال همان پرنده ای که غربیها ان پراندند و تازه ما به دنبال گرفتن ان هستیم. وقتی می گوییم سن ازدواج باید 18 سال باشد. وقتی می گوییم فرد بزرگسال اجازه رابطه با کودک زیر 16 سال ندارد و مجازات ان در امریکا و اروپا بالای بیست سال است. وقتی می گوییم کودک خردسال زیر ده سال چه در خانه و چه در خارج خانه نباید تنها و بدون همراهی بزرگتر و محرمش حضور داشته باشد تا شاهد کودک ربایی نباشیم. وقتی می گوییم پدر و مادر حق مالکیت ندارند و اگر کودک خود نرسند باید حضانت کودک از انها سلب شود. وقتی میگوییم پدر و مادر و معلم حق تنبیه فیزیکی کودک را ندارند وو.... به خاطر همین دست جنایات است. باباخودمون و قوانین را اصلاح کنیم. فقط یاد گرفتیم میگیم اعدام. اگر کسی هم اعتراض کند فوری میگیم اگر سر بچه خودت امده بود بازم روشنفکر بودی. هر کدام از این خلافها در همان دنیای غرب شیرین بیست سال مجازات در بدترین زندانها و بدون حق بخشش و عروسی و مرخصی دارد. اول دنیا رابشناسیم و بعد حرف بزنیم. الان همه تجربه قرنطینه برای چند هفته در خانه را دارند. حالا با این تجربه به نظر شما بیست سال مجازات محکم زندان بیشتر بازدارنده است یا اعدام که همه را واسطه کنی تا از اولیا دم بخشش بگیری. مگر کسی که جنایت کرد با گذشت اولیای دم و دادن پول می تواند در همان دنیا غرب وحشی ازاد شود.

هیچ وقت عجولانه در مورد این پدر قضاوت نکنید
وقتی شوهر خاله می آید و می گوید یا باید شوهرش بدهید یا با پسر فرار می کند
مشخص است که تحت فشار چه جویی بوده است

در قتل های دیگر که قصاص هم است ایا جرم و قتل کم شده؟ یا می خواهید خودتان را به بیراهه بزنید؟
درضمن اگر خدا گفته ولی است و نباید قصاص شود و در قانون شما هم ولی باید درخواست قصاص بدهد و یا ندهد شما ها چی کاره هستید می خواهید دست به ان ببرید؟

این قانون هیچ توجیه و مبنایی ندارد. نه مبنای شرعی دارد و نه مبنای عقلانی اما جایزه ایست که جمهوری اسلامی به مردان داد. یعنی بجای حق اشتغال، حق زندگی و حق آزادی به مردها حق زن کشی و فرزند کشی دادید.

"هیچکس" جرات ندارد بگوید این درست نیست.

جبس ابد.

بهتر بود به جای بحث حقوقی مساله که بارها درباره آن بحث شده و ابعاد آن مشخص است با ارائه کمی جزئیات از زندگی این پدر (کربلایی رضا اشرفی) و البته فرهنگ منطقه، افکار عمومی را درباره شرایط ذهنی و روانی و اقتصادی و اجتماعی این فرد آشنا می کردید.
کنترل خشم و قدرت حل مساله و مدیریت شرایط بحران، هر چند از ملزومات زندگی امروزی در جامعه ی فقر و فلاکت زده ایران است (و البته دهها مشکل دیگر) اما نمی توان انتظار داشت که هر فردی با هر سطح از توانایی و سواد و قدرت، بتواند این مهارت ها را کسب کند.
درباره مجازات این پدر، باید توجه داشت که او سالهای سال باید زیر بار این دو ننگ یعنی دختر کشی و فرار یا ربایش دخترش توسط فردی آشنا، زندگی کند. در سالهای گذشته حداقل دو مورد از این پرونده ها داشتیم یکی پرونده قاری مشهور که نخبگان نوجوان قرانی شاکی او بودند و علیرغم تبرئه شدن در دادگاه و صرفا با افشای پرونده، همه زندگیش را باخت و دیگری ماموری که در سر صحنه قتل ندا آقا سلطان بود و خودش در تلویزیون شرایط بعد از انتشار تصاویرش را بیان کرد و یا تجربه علیرضا افتخاری به خاطر بغل کردن احمدی نژاد بعد از حوادث 88 (مشهور به فتنه)
این بخش از مجازات هر چند در قانون نیست ولی علیه این افراد اعمال می شود. اعمال این مجازات در محیط خارج از زندان و شاید در میان نزدیکان، بسیار شدیدتر هم باشد. (این در شرایطی است که سایر افراد در زندان منتظر ملاقات نزدیکانشان می شوند ولی این افراد حتی در شرایط آزادی، بدترین واکنش ها را از نزدیکترین افراد می گیرند)