توقف صدور پروانه ساخت فیلم سینمایی تا زمان سرگیری اکران

همزمان با تداوم تعطیلی سالن‌های سینما برای جلوگیری از شیوع کرونا و طولانی شدن صف فیلم‌های متقاضی اکران، صدور پروانه ساخت فیلم‌های سینمایی نیز متوقف شده است؛ اقدامی اجتناب ناپذیر که به نظر می‌رسد تا مدتی پس از عادی سازی وضعیت سینما در دوران پس از کرونا و بازگشایی سالن‌های سینما نیز تداوم داشته باشد و بدین سان، تعداد آثار سینمایی تولید شده در سال جاری، به مراتب کمتر از سال‌های پیشین خواهد بود.

به گزارش «تابناک»؛ سینما نه صرفاً در ایران، بلکه در گستره جهانی با چالشی بی‌سابقه مواجه شده است؛ پرمخاطب‌ترین عرصه رسانه‌ای جهان که از قضا پرهزینه‌ترین عرصه نیز محسوب می‌شود و بدین ترتیب توقفش خسارات کلانی در پی دارد. در سطح جهان از ده‌ها میلیارد دلار خسارت و در ایران درباره ده‌ها میلیارد تومان خسارات نزد کارشناسان سخن به میان می‌آید که اگر به واسطه شرایط کرونایی، تعطیلی سالن‌های سینما تا پایان تابستان تداوم یابد، رقم خسارت از صد میلیارد تومان فزون‌تر خواهد رفت و شرایط پیچیده‌تر از اکنون خواهد شد.

سینما یک چرخه از تولید تا عرضه را شامل می‌شود که وقتی حلقه آخر این زنجیره یعنی عرضه در قالب اکران یا پخش در نمایش خانگی متوقف شود، لاجرم سایر حلقه‌ها نیز متوقف می‌شود، چون مسیر بازگشت سرمایه مسدود شده است. در شرایطی که تولید نیز به شکل محدود و چراغ خاموش با تکیه بر مجوز‌های صادره در سال ۹۸ در حال پیگیری است، صف طولانی از فیلم‌هایی شکل گرفته که درصدد اکران طی سه ماه نخست سال در قالب اکران اول و اکران دوم نوروز بودند و هرچه دوره زمانی تعطیلی سالن‌های سینما طولانی‌تر شود، فشردگی این صف بیشتر خواهد شد.

یکی از سیاست‌های در پیش گرفته شده برای جلوگیری از یک تنش بی‌سابقه بعد ازسرگیری نمایش فیلم‌های سینمایی در سالن‌های سینما، عدم صدور پروانه ساخت فیلم سینمایی از سوی شورای پروانه ساخت سازمان سینمایی است. در عین حال کارگروه مدیریت بحران کرونا در خانه سینما نیز در حال رصد پروژه‌های سینمایی است که اگر پیش‌تولید یا تولید را آغاز کردند، این موضوع را اعلام نماید و بدین ترتیب هم تولید کنترل شود و هم مانع از قرار گرفتن اهالی سینما در لوکیشن‌ها به عنوان محیط‌های پرخطر ـ بنا بر تشخیص و اعلام ستاد ملی کرونا ـ شوند.

با این ترتیبات، ایام تعطیل سینما عملاً به کلی از شمار ایام سینمای ایران حذف می‌شود و از آن به عنوان دورانی یاد خواهد شد که نه خبری از اکران بوده و نه خبری از تولید. بدین ترتیب با آغاز اکران، فیلم‌هایی که می‌بایست اکران می‌شدند، اکران خواهند شد و دوره زمانی به طول خواهد انجامید تا فیلم‌های تازه تولید شوند و در چرخه اکران قرار گیرند. آیا سینمای ایران یک استثناست و در سایر نقاط دنیا شرایط طبیعی است؟ پاسخ منفی است و واقعیت آن است که وضعیت سینما در سراسر کره خاکی اینچنین است. بنابراین باید صبر کرد و از این فرصت برای نگارش و بازنویسی فیلمنامه‌ها که یکی از پاشنه‌های آشیل سینمای ایران است، بهره برد!

بازگرداندن گسترده مردم به هر سالن و مجموعه‌ای که با تجمع بالایی مواجه است، بسیار دشوار خواهد بود و قاعدتاً کشاندن مخاطبان به سالن‌های سینما، تئاتر، موسیقی در دوران پسابحران که آثار اقتصادی این اتفاق بر گروهی از مردم تاثیر محسوسی خواهد داشت، پیچیده‌تر خواهد بود. بنابراین باید کوشید با استفاده از دیدگاه‌های کارشناسان، تدابیری طراحی کرد که هنر به ویژه سینما به عنوان عمومی‌ترین هنر در سبد اقتصادی گروه بزرگی از مردم قرار گیرد و همچنان مردم جذابیت تماشای فیلم روی پرده بزرگ نقره‌ای را با هیچ تجربه دیگری معاوضه نکنند.