چرا ۷۳۷‌های مکس سقوط می‌کنند؟

به گزارش مهر، حادثه ساعت ۶:۳۰ صبح امروز مربوط به سقوط یک فروند هواپیمای مسافری بویینگ ۷۳۷ مکس با رجیستری UR-PSR متعلق به شرکت هواپیمایی اوکراین که از فرودگاه امام خمینی (ره) عازم کی‌یف پایتخت اوکراین بود، نخستین سانحه سقوط از این مدل هواپیماها نیست.

سانحه پرند، سومین سانحه سقوط بویینگ های ۷۳۷ مکس در فاصله ۲۰۱۸ تا ژانویه ۲۰۲۰ است که از این نظر، یک رکورد محسوب می‌شود.

پیش از این نیز دو فروند بویینگ ۷۳۷ مکس در اندونزی و اتیوپی سقوط کرده بود که در پی آن، پرواز هواپیماهای ۷۳۷ مکس متوقف شده و غول هواپیماسازی بویینگ خواستار جمع آوری این هواپیماها برای بررسی و رفع عیب این مدل از هواپیماهای مسافری شده بود.

در پی این سوانح و با انتشار گزارش‌های فنی از علل حوادث مذکور که بر نقص فنی این مدل هواپیما صحه گذاشت، شرکت هواپیماسازی بویینگ ناچار شد تحت فشار افکار عمومی، تولید این تایپ را از اواسط دسامبر ۲۰۱۹( اواخر اذرماه ۹۸) متوقف کند.

گفتنی است ۷۳۷ مکس در زمره هواپیماهای narrow-body (باریک پیکر) بوده که نخستین فروند آن در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۶ به پرواز آزمایشی درآمد اما سرتیفیکیت و مجوز پرواز آن در ۸ می ۲۰۱۷ برای پرواز رسمی صادر شد که هواپیمایی مالیندو ایر مالزی این مدل را خریداری کرده بود.

نخستین سقوط ۷۳۷ مکس مربوط به ۲۹ اکتبر ۲۰۱۸ و متعلق به شرکت هواپیمایی لایِن ایر مالزی بود که از فرودگاه سوکرانو در جاکارتا به فرودگاه دیپاتی امیر در بنگلادش عازم بود اما ۱۳ دقیقه پس از تیک آف، در دریای جاوای اندونزی سقوط کرد و ۱۸۹ مسافر آن جان باختند.

دومین سقوط ۷۳۷ مکس نیز در تاریخ ۱۰ مارس ۲۰۱۹ رخ داد که این هواپیما از فرودگاه آدیس آبابا در پایتخت اتیوپی عازم نایروبی پایتخت کنیا بود که ۶ دقیقه پس از بلند شدن، در شهر بیشوفوی اتیوپی سقوط کرده و ۱۵۷ مسافر آن در دم جان باختند.

گفتنی است طی روزهای اخیر سهام بویینگ در پس توقف تولید ۷۳۷ مکس به شدت سقوط کرده بود که احتمالاً سقوط امروز نیز این اتفاق را تشدید خواهد کرد.

تداوم بحران در بوئینگ که بزرگترین صادرکننده آمریکاست و ناتوانی این شرکت در جلب اعتماد ناظران و بازار پس از دو سقوط مرگبار ۷۳۷ مکس، باعث شد تا دنیس مویلینبرگ، مدیرعامل آن اواخر ماه دسامبر (اوایل دی ماه جاری) اخراج شود.

رسانه آمریکایی سی ان بی سی پس از اخراج مدیرعامل بوئینگ در خبری نوشت: این اخراج رده‌بالا در حالی اتفاق می‌افتد که بوئینگ در حل‌وفصل کردن بدترین بحران ۱۰۰ سال اخیر خود ناتوان بوده است. این بحران باعث شده است که ارتباط شرکت با ایرلاین‌های مشتری خود، که در سال‌های اخیر باعث شکوفایی تولید بوئینگ شده بودند، با اختلال مواجه شود.