فتاوای آیت الله العظمی امام خمینی (قدس سره) در مورد نماز میت
فتاوای آیت الله العظمی امام خمینی (قدس سره)
نماز میت
سؤال: طبق نظر حضرتعالی، در نماز میت اذن ولی شرط است، آیا اذن و رضایتی که از قرائن فهمیده می شود کافی است یا باید شفاهاً اذن گرفت؟
جواب: کفایت می کند.
سؤال: چنانچه اجازه گرفتن از ولی شهید جهت خواندن نماز میت میسور نباشد یا غفلت شود،حکمش چیست؟
جواب: اگر میسور نیست، اذن ولی ساقط است و در صورت غفلت بنابر احتیاط نماز را اعاده کنند.
سؤال: اگر کسی در نماز میت اشتباهاً به جای پنج تکبیر چهار تکبیر بگوید و جملۀ آخر را اشتباهاً نخواند، بعد از دفن میّت فردای آن روز شخص نمازگزار متوجه شود که جملۀ آخر و تکبیر پنجم را فراموش کرده، تکلیفش چیست؟
جواب: باید نماز را بر قبر او اعاده کنند، مگر آنکه مدتی گذشته باشد که میت متلاشی شده و صدق اسم میت بر او نکند که در این صورت اعاده واجب نیست.
سؤال: با توجه به اینکه بین میت و نمازگزار باید پرده و دیوار حائل نباشد، آیا تخته و پارچه ای که روی تابوت میت قرار می دهند مانع محسوب می شود؟
جواب: تخته و پارچۀ مذکور مانع نیست و نماز صحیح است.
