انتصاب سرپرست موسسه حکمت و فلسفه
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با صدور حکمی سرپرست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران را منصوب کرد.
به گزارش مهر، به نقل از وزارت علوم، منصور غلامی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در حکمی غلامرضا ذکیانی را به سمت سرپرست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران منصوب کرد.
در این حکم انتصاب آمده است:
با توجه به توانایی‌های علمی و تجارب مدیریتی ارزنده جناب عالی در حوزه حکمت و فلسفه به موجب این حکم به سمت «سرپرست مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران» منصوب می‌شوید.
مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه از مراکز شناخته شده و معتبر در حوزه فلسفه است که گستره عملکرد آن به داخل کشور محدود نیست و شعاع پرفروغ آن به حوزه‌های فلسفی خارج از کشور نیز گسترش یافته است. اکنون انتظار می‌رود آن مؤسسه با اتکا به گذشته پر افتخار خود پژوهش‌های فلسفی را از طریق جلب همکاری فیلسوفان تراز اول گسترش دهد و با استناد به نظریه‌ها و الگوهای ذهنی ایرانی - اسلامی به حل چالش‌های علمی و فلسفی همت گمارد، تا همچون گذشته کانونی برای تبادل نظر فیلسوفان و دوستداران فلسفه و تقویت کرسی‌های نظریه‌پردازی و آزاداندیشی در حوزه حکمی و فلسفی باشد.
امید است با توکل به خداوند سبحان و پیروی از آموزه‌های اسلامی و مبانی علمی ماموریت‌ها و وظایف محوله را بر پایه قوانین، سیاست‌ها و برنامه‌های مصوب دولت تدبیر و امید و طرح‌های پیشنهادی به مجلس محترم شورای اسلامی اجرا و با جلب همکاری دانشگاهیان، اعضای هیئت علمی آن موسسه، پژوهشگران و صاحب‌نظران در مراکز دولتی و خصوصی حوزه پژوهشی نقشی شایسته در تحقق اهداف نظام علم و فناوری ایفا کنید.
غلامرضا ذکیانی متولد ۱۳۴۵ ارومیه و فارغ‌التحصیل دوره دکتری فلسفه و حکمت اسلامی (گرایش منطق) از دانشگاه تربیت مدرس و دانشیار پایه ۲۶ دوره فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی است و دارای تخصص در منطق قدیم، منطق جدید، فلسفه اسلامی، کلام، تاریخ فلسفه اسلامی و تاریخ فرق کلامی است.
از سوابق اجرایی و علمی دکتر ذکیانی می‌توان به ریاست دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی و سرپرست دانشکده الهیات دانشگاه علامه طباطبایی اشاره کرد.
وی همچنین دارای مقالات و تألیفات متعدد در حوزه منطق، فلسفه و معارف اسلامی است.
وزیر علوم در نامه‌ای جداگانه از زحمات و تلاش‌های حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه رئیس سابق مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در طول تصدی این مسئولیت تقدیر و تشکر کرد
بگید خسرو پناه برکنار شده بخاطر اون افتضاح نامه ای که فرستاده بود به قم بخاطر کار برای خواهرش خسروپناه از قله های فلسفه و حکمت کشور و باعث اعتبار هر مرکزی است که در آن باشد. قطعا با رفتن خسروپناه مؤسسه اون اعتبار و نشاط گذشته را نخواهد داشت. بی شک فلسفه جه مشکلی از کشور را حل میکند که به ان پرداخته می شود. ایا غیر از این است که عده ای به اصطلاح تحصیلکرده با دریافت حقوق های چندین میلیونی به دنبال حیف ومیل بیت المال هستند و فقط برای کشور هزینع می باشند؟