مربيان ايراني، اين شکست خوردگان

سؤال علي منصوريان در برنامه «ورزش از نگاه دو»، پرسشي کنايه آميز و تلخ بود و واقعيت را به رخ مي کشيد. او در حضور رئيس فدراسيون فوتبال پرسيد «افشين قطبي را بين چند گزينه ايراني انتخاب کرديد؟»

به نوشته قدس؛ امير قلعه نويي و علي دايي، دو مربي قهرمان در ليگ برتر، در تيم ملي سوخته بودند. محمد مايلي کهن در حالي که سرمربي ايده آلي براي تيم ملي نبود و در حالي که فدراسيون فوتبال انگار در انتخاب او نقشي نداشت، با رفتارهايش و با بيانيه هايش راهي براي فدراسيون گشود که برکنارش کنند.

افشين قطبي سپس تنها گزينه بود و روحيات او اين نويد را مي داد که در روزهاي سخت تيم ملي در راه جام جهاني، کورسوي اميد پيدا شود. واقعيت اين بود که فدراسيون فوتبال گزينه ديگري نداشت و علي منصوريان با سؤالش مي خواست کنايه اي بزند به اينکه در فوتبال ايران يک گزينه ايراني براي سرمربيگري در تيم ملي پيدا نمي شود.

اين اما موضوع امروز فوتبال ايران نيست. فوتبال ايران هرگز مربياني با دانش تر از مربيان امروزش نداشته و هميشه تيم ملي ايران به مربي خارجي نياز داشت. اين نياز را گاهي با مربياني بزرگ مثل ايويچ و بلاژويچ برطرف کرديم و گاه حتي اين نياز با مربياني در اندازه برانکو ايوانکوويچ برطرف شد، اما مربي ايراني پيدا نمي کنيم که باور کنيم مي تواند حتي يک برانکو ايوانکوويچ ديگر باشد.

به افشين قطبي پناه مي بريم، اما او تجربه و دانش و سليقه اش براي ساختن تيم تازه در فوتبال ايران کافي به نظر نمي رسد. او نمي تواند ايويچ يا بلاژويچ ديگري در فوتبال ايران باشد. ايويچ از چند ماه پيش از جام جهاني 98 ، تيمش را ساخته بود و جواد زرينچه پس از جام جهاني از توصيه هاي ايويچ براي بازي با يوگسلاوي مي گفت، اما افشين قطبي نمي تواند خط دفاع مطمئني برابر قطر و مالي بسازد.

افشين قطبي براي فوتبال ايران با محمد نصرتي و هاشم بيک زاده و احسان حاج صفي خط دفاع مي سازد و ايويچ از مردان کهنه کار مثل محمد خاني، زرينچه، خاکپور و از جواني به نام پاشازاده خط دفاعي خاطره انگيز ساخت. فوتبال ايران شايد در اين روزها و در اين سالها، نسل طلايي را در اختيار خود نمي بيند، اما اعتماد به محمد نصرتي و انتخاب حاج صفي براي چپ و بيک زاده براي راست، کج سليقگي سرمربي تيم ملي را نشان مي دهد.

افشين قطبي، ايويچ نيست، بلاژويچ هم نيست و حتي نويد نمي دهد که برانکو ايوانکوويچ ديگري باشد. قطبي، مربي ايراني ديگري است که درباره بازيکنان ايراني به اندازه مربيان ايراني اطلاعات ندارد.
فدراسيون وقتي مي خواهد براي تيم ملي، مربي ايراني انتخاب کند، شايد حق دارد قطبي را در آن شرايط تنها گزينه خود بداند، اما در حالي که همه مي دانند فوتبال ايران براي ساختن يک تيم تازه پس از خداحافظي ستاره هايي مثل دايي، مهدوي کيا، هاشميان و کريمي، به يک مربي خارجي بزرگ نياز دارد، فدراسيون همچنان به اين نکته مي انديشد که به قطبي باز هم فرصت بدهد يا ندهد. حتي شنيده مي شود گزينه فدراسيون براي جانشيني افشين قطبي، غلام پيرواني است!

فدراسيوني که مي فهمد بايد کلمنته را استخدام کند، چگونه امروز به گزينه اي در اندازه غلام پيرواني مي رسد؟ فدراسيوني که مي فهمد به ايويچ يا بلاژويچ ديگري نياز دارد، چگونه به پيرواني پناه مي برد؟

در فوتبال ايران، گزينه اي براي سرمربيگري در تيم ملي ايران پيدا نمي شود. امير قلعه نويي، علي دايي و افشين قطبي، 3 مربي قهرمان در ليگ برتر، هرگز در تيم ملي مربي موفقي نبودند و پيامي از اين رساتر چگونه به فدراسيون فوتبال برسد: تيم ملي ايران مربيان بزرگ تري مي خواهد.

فدراسيون اما شکست مي خورد و شايعه حضور غلام پيرواني پس از شکستهاي قطبي به گوش مي رسد و تکذيب هم نمي شود، فدراسيون انگار اين پيام رسا را دريافت نکرده است. درباره فدراسيوني که اين پيام رسا را دريافت نمي کند، چگونه بايد قضاوت کرد؟