شنیدن خبر محرومیت تیم تکواندو دختران مسلمان ایالت کبک کانادا از شرکت در مسابقات، تا آن اندازه بر الهام سید جواد تأثیر گذاشت که مصمم شد پوششی را طراحی کند تا به این وسیله این دختران را بار دیگر روانه میدان مسابقه کند. الهام سید جواد ۲۶ ساله است و از پانزده سال پیش به همراه خانوادهاش در شهر مونترال زندگی میکند. وی در دوران دانشجویی خبری را میشنود؛ خبری تا آن اندازه تأثیرگذار که زمینهساز خلق طرحی میشود که یک سال بعد نام او را در رسانههای کانادا مطرح میکند.به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ تکواندوکاران محجبه تیم ایالت کبک به دلیل پوشش اسلامی خود که مغایر با شرایط ایمنی شناخته میشود، از شرکت در یکی از مسابقات مهم داخلی منع میشوند. در آن زمان الهام دانشجوی سال سوم رشته طراحی صنعتی بود؛ یعنی درست زمانی که دانشجویان این شانس را داشتند که ایدهای را مطرح و سپس روی آن کار کنند. همین امر انگیزه قویای برای این دختر ایرانی میشود تا پوششی را به نام "ریسپورت" (Resport) طراحی کند تا به این وسیله شانس بازگشتن به زمین ورزش را به دختران بدهد.
به گفته الهام سید جواد، هماکنون این طرح مراحل به به ثبت رسیدن را طی میکند و در عین حال با توجه به تقاضای چشمگیر که نه تنها از سوی ورزشکاران، بلکه از سوی شرکتهای تولیدکننده مواد دارویی و غذایی به سوی وی روانه شده، به زودی روانه بازار خواهد شد. دویچهوله گفتوگویی با این طراح جوان ایرانی که این روزها به شدت مورد توجه سایتهای بینالمللی که عمدتاً رویکرد اسلامی دارند، قرار گرفته داشته است؛ طراحی که خود در تصاویر درج شده از او، دارای حجاب نیست.
کلا چه چیزی میتواند باعث شود که یک فارغالتحصیل رشته طراحی صنعتی، پوششی را برای ورزشکاران مسلمان طراحی کند؟به عنوان یک انسان و به عنوان یک طراح، مشکل جامعهام را مشکل خودم میدانم. وقتی دختران مسلمان در مسابقات ورزشی تکواندو به خاطر سر کردن روسری از شرکت در دوره مسابقاتشان محروم شدند، تصمیم گرفتم وقتی در دانشگاه شانس انتخاب سوژه را پیدا کردم، این سوژه را انتخاب کنم و کاری کنم که این دختران دوباره بتوانند ورزش کنند.
پوششی که طراحی کردهای، فقط موهای سر را میپوشاند یا این که یک لباس ورزشی کامل است؟مشکل اصلی در روسریای که دختران مسلمان بر سر میکردند این بود که پشت روسری دائم از لباس تکواندو بیرون میآمد و مطابق با قوانین ایمنی نبود. به همین دلیل، داور شرکت با روسری در مسابقات را با توجه به ایمن نبودن آن ممنوع اعلام کرد. فکر کردم چکار میتوانم بکنم که روسری از لباس بیرون نیاید و همانجا بماند. طرحی که به ذهنم رسید، زیرپیراهنیای است که به یک روسری یا کاوری که رو
ی سر میآید وصل شده است و موها را هم در همانجا نگاه میدارد.
تو خودت ورزش هم میکنی؟
بله، از بچگی ورزشهای مختلفی کردهام، به خصوص فوتبال بازی کردهام. من هیچوقت با روسری بازی نکردهام و این مشکل را نداشتهام. ولی وقتی محرومیت این دخترها از شرکت در مسابقات را در تلویزیون دیدم، برایم یک شوک بود و به همین خاطر تصمیم گرفتم هرچه در توانم هست انجام بدهم تا بتوانم آنان را دوباره روی زمین ورزش ببینم.
از کجا میدانستی طرحات میتواند برای ورزشکاران مناسب باشد؟ چه از لحاظ جنس و چه از لحاظ مدل؟من توانستم تیم تکواندویی را که اخراج شده بود، با تلفنهای مکرر پیدا کنم. از مربی آنها اجازه گرفتم که در تمرینهایشان شرکت کنم. در این تمرینها توانستم مشکلاتی را که دختران چه با روسری و چه بدون روسری با آن مواجه هستند، تشخیص بدهم. مدیر پروژهام در دانشگاه، مادام دنیس روا، نیز در [شناخت] پارچههای مختلف تخصص دارد. پس من به کمک ایشان، از طریق اینترنت و فروشگاههای پارچه، ماتریالی انتخاب کردم که اولا قابل تنفس باشد و برای ورزش باشد؛ همچنین ارتجاعی است و به ورزشکار اجازه میدهد در حالتی صد درصد راحت تمرینات خود را انجام دهد.
برای این لباس اسم ریسپورت (Resport) انتخاب کردهای؟ چرا ریسپورت؟ معنای آن چیست؟ریسپورت را انتخاب کردهام، چون از نظر من، این از نو تجربه کردن یک فعالیت به طریق آزادانه است.
تاکنون این پوشش در مسابقهای هم استفاده شده است؟بله، خوشحالم بگویم که این دختران بعد از دو سال محرومیت، دوباره اجازه یافتند با ریسپورت در مسابقات شرکت کنند. سه تن از دختران مسلمان در این مسابقات حضور پیدا کردند که دو تن از آنان مدال طلا و سومی مدال نقره دریافت کرد.
فکر میکنم زمانی که این دختران روی سکو رفتند، تو هم حتما احساس شادمانی میکردی.بله، من از خوشحالی داشتم گریه میکردم. برای اینکه از همان اولی که این کار را شروع کردم، هدفم این بود که دوباره بتوانم این دختران را روی زمین مسابقات ببینم.
نکتهای که شاید خیلی سؤال باشد، این است که این پوشش واکنش منفیای نداشت؟ یعنی تا این حد راحت ریسپورت را پذیرفتند؟مربی تیم تکواندوی مسلمان که کانادایی است و نه مسلمان است و نه روسری سر میکند، پشت این
کار را گرفت؛ با فدراسیون جهانی تکواندو تماس گرفت و مکاتبات زیادی انجام داد که بتواند قانون را عوض کند. قانون به این شکل عوض شد که ورزشکارانی که دین مشخصی دارند، میتوانند پوشش دینی خود را داشته باشند، ولی این پوشش باید مطابق با قوانین ایمنی باشد.
آیا پوشش تو محدود به ورزش میشود یا اینکه میتوانیم خارج از دنیای ورزش هم از آن استفاده کنیم؟سؤال خوبی است؛ در پروسه تکمیل این لباس ورزشی، من و اطرافیانم و مسئولین دانشگاه متوجه شدیم که این مشکل نه تنها جوابگوی نیازهای ویژه مسلمانان است، بلکه میتواند جوابگوی نیازهای متنوع در [پروسه تولید] مواد بهداشتی، برای اتاق عمل و یا برای تهیه مواد غذایی باشد. دانشگاه، ریسپورت را به یک نمایشگاه بهداشتی وسایل بیمارستانی برد و کارشناسهای مختلف بیمارستانی، دکترها و متخصصین ریسپورت را خیلی مثبت ارزیابی کردند و گفتند که لباس عالیای برای استفاده در اتاق عمل است.
آیا هر کدام از این شرکتهای بهداشتی درخواستی هم برای دریافت ریسپورت دادند؟
جالب است که این سؤال را میکنید. چون درخواستهای مختلفی داده شده که ریسپورت در زمینههای مختلف استفاده شود. برای نمونه، یک انجمن سرطان با ما تماس گرفت که بتوانیم این لباس را در رنگهای مختلف برای آنها نیز تهیه کنیم. شخصی که با ما تماس گرفت، گفت که خود او قبلا سرطان داشته و خدا را شکر الان بهبود یافته است. اما زمانی که سرطان داشته، همیشه به دنبال چنین لباسی بوده است که بتواند بپوشد. او میگفت که این لباس عالی است و اگر بتوانیم آن را در رنگهای مختلف تهیه کنیم، خیلی از کسانی که سرطان دارند، خوشحال خواهند بود.
تا به حال خودت سعی کردهای با این پوشش ورزش کنی؟بله (با خنده) صددرصد مثبت بود! خیلی بامزه بود، چون همه سالهایی که فوتبال بازی میکردم، همیشه با موهایم مشکل داشتم. معمولا بعد از دو دقیقه دویدن و ورزش، همه موها توی صورتات میآیند. اما وقتی ریسپورت را پوشیدم، بدون این که ذرهای به فکر موهایم باشم، صددرصد فکرم را روی بازی گذاشته بودم و یادم رفته بود که اصلا مو دارم!