جنگ قدرت جناح های سیاسی در مناطق زلزله زده با دو «اسم رمز متفاوت»!

اگر تیتر این گزارش را یکی از رسانه های داخلی کار کرده بود، چندان جای تعجبی نداشت. در ایران به دلیل فقدان خیلی چیزها و عدم اجازه برای فعالیت خیلی چیزهای دیگر، هر پدیده ای خیلی زود سیاست زده می شود؛ حتی خرابی، حتی بی خانمانی، حتی غم و درد و رنج! نکته رنج آور اینکه این تیتر گزارش خبرگزاری رویترز درباره نزاع قدرت جناح های سیاسی ایران در مناطق زلزله زده است.

به گزارش «تابناک», البته می توان در نگاه اول خود را راحت کنیم و چون همیشه بگوییم، این خبرگزاری انگلیسی به دنبال تز معروف انگلیسی ها نزد ایرانیان یعنی «تفرقه بینداز و حکومت کن» هستند و دست ایادی استکبار در میان است، ولی چه می شود کرد با این همه واقعیت که در روی زمین زلزله زدگان از این نزاع قدرت مشاهده می کنیم؟!

از همان روز اول زلزله، دست فرمان و خط آتش رسانه های دولتی و اصلاح طلب، در رسانه ها و شبکه های اجتماعی با اسم رمز «مسکن مهر» رونمایی شد. در اولین ساعات پس از زمین لرزه، هنگامی که مردم ایران چشم خود را از خواب گشودند و با خبر زلزله در نواحی غربی کشور، روبه رو شدند، به همان میزان که از زلزله شنیدند، از مسکن مهر هم شنیدند که مقصر این همه خرابی و ویرانی مسکن مهر بوده است. البته بعدها برخی دیگر گفتند که کمترین کشته ها مربوط به مسکن مهر بوده و در مقابل در بافت های فرسوده و بیمارستان نوسازی که در دولت کنونی ساخته و ظاهرا هم با خاک یکسان شده بود، کشته ها بیشتر بوده است؛ هر چند برای بررسی بیشتر، باید بعدا کار تحقیقی بیشتری در این باره صورت بگیرد و درصد خرابی های مسکن مهر و بیمارستان نوساز شهر و مقصران احتمالی آن معرفی شوند؛ اما به هر حال، کلید واژه مسکن مهر، اسم رمز یک جناح برای حمله جناح دیگر بود، در همان آغازین روزهای زمین لرزه!

جناح مقابل اما با نام رمز «سوء مدیریت»، به مقابله با دولتی ها در سرزمین های زلزله دیده رفت و دولت را متهم کرد که در زمینه کمک رسانی و توزیع مناسب کمک ها به مردم، مدیریت قابل توجهی ندارد و با اینکه کمک های زیادی به مناطق اعزام شده، برخی همچنان بدون امکانات اولیه روزان و شبان سرد و پاییزی خود را سپری می کنند. حتی عده ای در این میان خبری را منتشر کردند که استاندار در شب زلزله با معاون اول تماس گرفته و او در جواب گفته است که امشب تولد رئیس جمهور است و فردا به این مسأله رسیدگی می کند؛ خبری که البته قویا از سوی استاندار کرمانشاه تکذیب شد. عده ای حتی تصاویر حضور رئیس جمهور در مناطق زلزله زده سوار بر ماشین ضد گلوله را با حضور صمیمانه و مردمی رئیس جمهور سابق آمریکا در میان حادثه دیدگان حوادث آمریکا را مقایسه و حسن روحانی را از این بابت شماتت کردند!

وضعیت به تدریج به گونه ای پیش رفت که هر فرد یا صاحب رسانه یا تریبونی، وظیفه ملی و امداد رسانی جمعی را به گونه ای که مطلوب خود و گروه های ذینفع شان بود، روایت کردند. طرفداران سپاه از سپاه گفتند، دوستداران ارتشی ها از ارتشی ها گفتند، دولتی ها از دولت گفتند، مردم از مردمی ها گفتند. در حالی که همه این نهادها و مردم برای تسکین بخشی از درد هموطنان غرب کشور دور هم گرد شده اند، همه باید مکمل هم باشند، تا عملا دردی از جان این مردم برداشته شود. خط افتراق و تفرقه حتی در کمک رسانی به هموطن، شاید تنها در جایی شبیه ایران دیده شود.

هرچند همه این اتفاقات افتاده است، هنوز هم دیر نیست. داوطلبان و خیرین مردمی، خود را در تقابل با نهادهای حاکمیتی نمی بینند. اگر اعتمادی به آنان شده و مردم مبالغی را به حساب آنان برای کمک به هموطنان واریز کرده اند، وقت و پول حاصله را صرف تقابل نکنند. نهادهای حاکمیتی، در کمک رسانی خوب است که گوی سبقت را از هم بربایند، اما این سبقت فقط در کمک رسانی و کاستن از دردها و آلام مصیبت زدگان باشد، نه مسابقه دادن در تخریب تلاش های یکدیگر! نه مسابقه دادن در حضور در مقابل تلویزیون ها و ژست های تبلیغاتی گرفتن.

زلزله غرب کشور نشان داد حس عمیق وطن خواهی ایرانیان، همچنان با قدرت و صلابت در خونشان جریان دارد. مردم نشان دادند برای دستگیری از هموطنانشان در هر کجای این وطن پر افتخار باشد در حد توان ایستاده و پای کار هستند. نهادهای حاکمیتی و دولتی هم اگر در کمک به همدیگر و نه تخریب کوشا باشند، ثمره همه تلاش ها بدون اینکه دغدغه اسم ها باشد، خیلی زود به ثمر خواهد رسید.