خدا را شکر «منصور خان» نیست تا این حال و روز استقلال را ببیند!

دقیقه ۲۲ بازی که فرا رسید، استقلالی‌ها و جمی‌ها همه با هم به احترام منصور پورحیدری برخواستند و او را تشویق کردند. مردی که در سخت‌ترین روزهای استقلال هم در کنار این تیم بود و همین بودنش روزهای سخت را آسان می‌کرد. اما حالا چه؟ چه کسانی  تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان استقلال هستند که حال و روز تیم این شده؟ چه کسانی حالا قرار است به تماشاگران جواب بدهند که در نتیجه کدام ساز  و کار،  کار تیم محبوب آبی‌های پایتخت به اینجا رسیده  است؟

به گزارش تابناک، استقلال در ادامه روند فاجعه‌بارش امشب در جم به تیم خوب جنوبی ایران هم باخت تا بعد از شش هفته تنها چهار امتیاز داشته باشد و فقط یک گل زده! تیمی  که با اشتباهات پیاپی سرمربی‌اش و البته هیات مدیره نه چندان قوی و مقتدرش حالا تنها به لطف تفاضل گل در رده پایانی جدول قرار نگرفته است. 

صحبت از نگون‌بختی‌های استقلال در این روزها بسیار رفته است و به میان کشیدنش دراز کردن داستان است. اما آنچه  در این میان کم و بیش مغفول مانده است هدف قرار دادن جمعی است که مسبب حال روز امروز استقلال هستند. اگرچه این روزها علی منصوریان به سبب ضعف‌های فراوانش  در هدایت تیم‌اش هدف تهاجم مخالفان و منتقدان فراوانش که بی‌شک کل جامعه استقلالی‌های ایران را  در بر می‌گیرد قرار دارد اما کم‌لطفی است که همه چیز را بر سر منصوریان بشکنیم و بگذاریم هیات مدیره استقلال و بالاتر از آن مسئولان وزارت ورزش از زیر بار مسئولیت‌شان شانه خالی کنند و یا زیر سایه منصوریان خودشان را پنهان کنند. 

سوال اینجاست که حالا که روزگار استقلال چنین زار شده است چه کسی می‌خواهد پاسخگوی قعرنشینی تیمی باشد که هوادارانش به آقایی در لیگ ایران و آسیا دل بسته بودند؟ حالا قرار است افتخاری برای هوادران سخنرانی کند یا زمانی؟ فرض را بر این بگیریم که حتی سخنی هم بگویند، آیا حرف‌های آنها تسکینی بر دل هوادارا ن استقلال هست؟ اصلا آنها از وزنی در میان هواداران استقلال برخوردار هستند که حرف‌شان برای  هواداران قابل قبول باشد؟

حال و روز الان استقلال شاید بهانه‌ای باشد که این سوال را بپرسیم که هیات مدیره این باشگاه تحت چه فرایندی انتخاب شده‌اند؟ افتخاری و زمانی  و قریب از چه سازوکاری به هیات مدیره استقلال راه‌ یافتند که حالا شرایط امروز باشگاه را بپذیریم و با شرایط سخت باشگاه کنار بیاییم. چه کسانی هیات مدیره استقلال هستند که در پایان فصل گذشته و با نتایج ضعیف باشگاه تصمیم گرفتند کادر فنی فعلی در باشگاه باقی بمانند.

به نظر شرایط امروزی حاصل برنامه نداشتن هیات مدیره باشگاه استقلال است. تنها روزهای خوش استقلال در دو سال گذشته، نیم‌فصل دوم فصل گذشته بود که به سبب آنچه منصوریان تزریق «بنزین سبز» به تیم خوانده بود هم شاهد بازی‌های خوب تیم بودیم و هم بردهای پیاپی استقلال که سرانجام منجر به تنها نکته مثبت کارنامه استقلال در  دوران منصوریان شد و آن هم پیروزی در دربی بود. اما حال و روز الان استقلال چگونه است؟ کنار گذاشتن تعدادی از بازیکنان جوان استقلال که سال گذشته امید این تیم بودند و خرید کلی ستاره پا به سن گذاشته. اگر هیات مدیره دورنمایی برای آنچه قرار بود برای استقلال باشد داشت شاید امروز می‌پذیرفتیم نتایج ضعیف استقلال به خاطر جوان بودن تیم است و به آینده آن دل می‌بستیم. اما این روزهای استقلال چگونه است؟ نیمی از بازیکنان تیم را ژنرال‌های پیر استقلال تشکیل داده‌اند که به طرز عجیبی در این روز سخت تیم اصلا هم به کار نیامده‌اند و یکی دو ستاره جوانی هم استقلال در این فصل رو کرده در سایه وضعیت بغرنج باشگاه در حال خاموش شپن هستند.

بد نیست وزارت ورزش و جوانان حالا که استقلال به این روز افتاده پاسخ دهد که اعضای هیات مدیره باشگاه استقلال با چه سازوکاری انتخاب شده‌اند؟ زمانی به خاطر کدام کارکرد مثبت در هیات مدیره استقلال جای گرفته؟ افتخاری برای کدام کارش؟ حتی اگر بخواهند هیات مدیره جدید بیاورند  هم قرار است  بر اساس همین شیوه انتخاب شوند؟