روزنامه شرق در نقد عملکرد دیروز صداوسیما به قلم کامبیز نوروزی نوشت:
١) به مقدمهای نیاز نیست. اخبار سازمان صداوسیما خصوصا در مسائل مهم، حیاتی و فوری کشور که با ایمنی اجتماعی و امنیت ملی سروکار دارد، از تمام رسانههای رقیب عقبتر است. این را تجربه ثابت کرده است. حادثه پلاسکو، در مقیاسی کوچکتر، نمونهای دیگر بود. همه میدانند که در دنیای رسانهایشده امروز خبر با سرعت نور منتقل میشود و هرکسی میتواند تولیدکننده خبر باشد. از اولین دقیقههای حمله تروریستی جنایتکارانه به مجلس شورای اسلامی و حرم مطهر حضرت امام خمینی(ره) موج خبری گستردهای فضای شبکههای تلویزیونی و پیامرسانهای مختلف را تسخیر کرد. حتی شبکههای تلویزیونی مهم غیرایرانی، مانند CNN برنامههای عادی خود را قطع کرده و با پخش زنده از تهران گزارشهای خبری را از حادثه تروریستی تهران منتشر کردند. علاوه بر این، بعضی تلویزیونهای فارسیزبان خارج از کشور نیز که در ادبیات سیاسی کشور به آنها رسانههای بیگانه میگویند در خارج از ساعات اصلی پخش خود اقدام به پخش خبر، گزارش و مصاحبه درباره حملات تروریستی تهران کردند. اما درست در همین زمان که ساعات اوج حادثه است و مردم ایران ملتهب و مضطرب، تشنه اخبار معتبر و تحلیلهای درستاند، شبکه خبر سازمان صداوسیما درباره مسائل مهد کودکها، کنکور دانشگاههای چین و کارآموزی فارغالتحصیلان فلان رشته حرف میزند. واکنش خبری صداوسیما نسبت به حملات تروریستی تهران که جهان را تکان داد و از نظر ارزش خبر در بالاترین حد ممکن است، در حد چند زیرنویس شبکه خبر بیشتر نیست. صداوسیما در شکلی منفعل نهتنها ابتکار خبری در این موضوع ندارد، بلکه به طور كامل از گردونه رقابت خبری درباره این حادثه بیرون است. از زمان وقوع این حادثه تا زمان نگارش این یادداشت که چیزی حدود کمتر از چهار ساعت است، شاید چیزی حدود دهها هزار خبر و تحلیل و گزارش درباره حادثه به زبان فارسی منتشر شده است. تقریبا منبع هیچ یک از این اخبار و گزارشها شبکههای رادیویی و تلویزیونی صداوسیما نبوده است. متخصصان رسانه میدانند این یک شکست بزرگ حرفهای برای صداوسیماست که حادثهای با این وسعت و اهمیت در کنار آن رخ میدهد اما هیچ نام و نشان خبری از این سازمان بزرگ به میان نمیآید.
٢) در جهان رسانهایشده امروز مدیریت افکار عمومی یکی از مهمترین ارکان امنیت ملی است. در ایران خصوصا به دلیل انحصاریبودن دو رسانه رادیو و تلویزیون، سازمان صداوسیما بیشترین نقش را در این مهم برعهده دارد. هر اندازه کیفیت عملکرد سازمان صداوسیما در انجام این وظیفه پایینتر باشد رسانههای رقیب بهویژه شبکههای تلویزیونی دیگر جای آن را میگیرند. وقتی در داخل ایران غیر از شبکههای تلویزیونی صداوسیما شبکه تلویزیونی دیگری وجود ندارد، روشن است که شبکههای تلویزیونی مستقر در خارج کشور این نقش را بازی میکنند و در واقع مدیریت افکار عمومی ایران به خارج از ایران منتقل میشود. بیشک چنین پدیدهای مخاطرات گرانی میتواند در بر داشته باشد.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید