هزاران نفر درگیر تعیین سیاست کاخ‌سفید در قبال ایران
نشریه آمریکایی «ویکلی استاندارد» در گزارشی به نقل از یک مقام دولت آمریکا نوشت که تصمیم‌گیری در خصوص سیاست کاخ سفید در قبال ایران یکی از مهمترین پروژه‌هایی است که دولت شروع کرده و صدها یا هزاران نفر درگیر آن هستند.
به گزارش تسنیم، نشریه آمریکایی «ویکلی استاندارد» در گزارشی به قلم "لی اسمیت" و تحت عنوان "هشدار به ایران" نوشت: دولت ترامپ هفته پیش به پل رایان، رییس مجلس نمایندگان نامه نوشت و در آن تایید کرد که جمهوری اسلامی ایران از برجام یا توافق هسته ای تبعیت کرده است البته، آقای ترامپ در طول کارزار انتخاباتی خود توافق هسته ای با ایران را بدترین توافق ممکن نامیده بود و قول داده بود که اگر به کاخ سفید راه پیدا کند ، آن را پاره خواهد کرد. اما راستی در این میان چه اتفاقی افتاده است؟
در این گزارش آمده است: حامیان ترامپ و سایر افراد مخالف با برجام، که دستاورد بزرگ باراک اوباما در عرصه سیاست خارجی است، اینک با خود می اندیشند: آیا رییس جمهور بلوف می زد؟ آیا او از اول می خواست که توافق هسته ای را نگه دارد ولی مواظب باشد که ایران در دوران او هسته ای نشود؟ مثل همیشه، در واشنگتن به نظر می رسد که دولت به دو اردوی رقیب تقسیم شده است- یکی اردوی کسانی است که می خواهند نسبت به ایرانی های سختگیری کنند و گروه دیگری که می خواهند با این کشور مدارا کنند. در واقع در دولت گفتگوهایی در جریان است که حاصل بررسی جامع تر سیاست امریکا در قبال ایران است. به گفته یکی از مسئولان دولتی، «این یکی از مهمترین پروژه هایی است که دولت امریکا آغاز کرده است که شامل صدها و شاید هزاران نفر می شود».
ویکلی استاندارد می‌نویسد: آژانس های فدرال در حال بررسی این سیاست هستند- که شامل نیروی انتظامی، جامعه اطلاعاتی، وزارت امور خارجه و سفارتخانه های گوناگون در جهان، وزارت خزانه داری، دادگستری و وزارت دفاع می شود. مدیریت این فرایند نیز به عهده کارکنان شورای امنیت ملی امریکا است. ظاهرا مجادله مربوط به ایران بین کسانی است که می خواهد ایران را تحقیر کنند و سر جای خود بشانند و کسانی که به ایرانیان ضربه بزنند، با این مباحث که چگونه و با چه شدت و چه هنگام.
این گزارش ادامه می‌دهد: کاخ سفید ترامپ با تایید این نکته که ایران در حال تبعیت از توافق هسته ای است، به کلام ساده، از چنین نقطه عطف قانونی تبعیت کرده که با این هدف طراحی شده که صداقت دولتی که با پا درمیانی آن را به نتیجه رساند، خدشه دار نشود. منتقدین این توافق که خواستار اقدامات فوری قوی ترهستند، احتمالا به تایید دولت در مورد توافق به دیده یاس و نا امیدی نگاه نمی کنند و بیشتر به این اقدام دولت به چشم ترفند تاخیری نگاه می کنند.
