تفاوت امام با فقهای همعصر و پیش از خود

* امام خميني(ره) از نظر ذاتي و ژنتيكي يك فرد انقلابي بود. يعني پرشور، پرحرارت و شجاع و بي‌باك بود. اين ويژگي‌هاي روحي و ثبات شخصيتي امام(ره) نيز تاثير خود را بر انقلاب و توانايي ايشان براي تشكيل حكومت اسلامي گذاشت. اين شهامتي كه در امام باعث رهبري يك حركت انقلابي شد در ديگر فقها وجود نداشت و اين باعث شد كه امام جرات و شهامت به خرج دهد و از زندان و شكنجه و برخورد رژيم شاه نترسد و همه اينها را به جان خريد و انقلاب كرد. البته از نظر ديدگاه فقهي، ساير فقها هم مطالب و اصول را مي‌دانستند اما شجاعت امام را نداشتند.

*اين نكته را نيز نبايد از نظر دور داشت كه فقط ديدگاه فقهي امام(ره) نبود كه در انقلاب تاثير داشت بلكه مسائل گوناگون شامل  سخنراني‌هاي امام، شجاعت، مردمي بودن و صحبت صريح ايشان با مردم موجب شد مردم به امام اعتماد كنند و دلسوزي كه ايشان نسبت به مشكلات مردم داشتند موجب محبوبيت ايشان در بين مردم شد و سپس اين محبوبيت با مظلوميتي كه در پي تبعيد شدن‌شان همراه بود، سبب شد تا شخصيت امام به عنوان يك فقيه انقلابي مردمي شناخته شود و اين مساله منجر به جذب مردم و همراهي مردم با حركات و تصميمات انقلابي امام(ره) شد.