وضعیت انتخابات آمریکا در صورت برابر شدن آرای الکتورال نامزدها

انتخابات آمریکا در حالی وارد آخرین روز خود می شود که هنوز دقیق نمی توان پیروزی هیچ یک از دو نامزد اصلی این انتخابات را مشخص کرد. وضعیت آرای دو کاندیدا در نظرسنجی به شدت به هم نزدیک است و در حالی که هر نامزد به 270 رأی الکتورال برای پیروزی نهایی نیاز دارد، هنوز احتمال برابر شدن آرای هر دو نامزد در عدد 269 وجود دارد. در این صورت چه اتفاقی برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواهد افتاد؟

به گزارش «تابناک»، هر دو نامزد اصلی حزب جمهوری خواه و دموکرات برای پیروزی در انتخابات نیازمند 270 رأی الکتورال هستند. تعداد آرای الکتورال برابر با 538 رأی است و بنابراین پرسش اساسی اینجاست که اگر هر دو نامزد نتوانند 270 رأی لازم را به دست آورده و یا در عدد 269 برابر شوند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ امری که با توجه به نزدیکی آرای هر دو نامزد در نظرسنجی ها چندان محال به نظر نمی رسد.

اصل دوم از قانون اساسی ایالات متحده تأکید می کند که در این شرایط مجلس نمایندگان آمریکا باید از طریق رأی گیری رئیس جمهور ار تعیین کند. در این رأی گیری نماینده هر ایالت در مجلس صرف نظر از تعداد جمعیت و آرای الکتورال تنها یک رأی دارد و در فردی که بتواند بیش از نیمی از آرای ایالت ها را در این رأی گیری به نفع خود به دست آورد، رئیس جمهور خواهد شد.

در انتخابات امسال اگر یک چنین اتاقی رخ دهد به احتمال بسیار، دونالد ترامپ رئیس جمهور بعدی ایالات متحده خواهد بود. زیرا در حال حاضر تعداد نمایندگان طرفدار جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان آمریکا بیشتر از تعداد نمایندگان طرفدار حزب دموکرات است.

همچنین چون در این رأی گیری هر نماینده تنها یک رأی دارد، تفاوتی میان ایالتی همچون کالیفرنیا که 50 رأی الکتورال دارد با ایالتی همچون نیوهمپشایر تنها با 4 رأی الکتورال نخواهد بود.

اما اگر در مجلس نمایندگان نیز رقابت تنگاتنگ و برابر باشد، در آن صورت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مجلس سنا رأی گیری را تا زمانی که یک رئیس جمهور مشخص شود ادامه می دهد. طبق الحاقیه 12 قانون اساسی آمریکا اگر تا 20 ژانویه مجلس نتواند رئیس جمهور را مشخص کند ـ روزی که رئیس جمهور جدید باید رسما مسئولیت را از باراک اوباما تحویل بگیرد ـ رأی گیری برای معاون اول رئیس جمهور صورت می گیرید و تا زمان مشخص شدن رئیس جمهور جدید، مسئولیت بر عهده این معاون اول انتخابی خواهد بود.

اما هنوز هم این احتمال وجود دارد که انتخاب معاون اول نیز یک رقابت برابر و تنگاتنگ و بدون پیروز باشد. در این شرایط – که احتمال آن بسیار ضعیف است – قانون جانشینی رئیس جمهور آمریکا تأکید می کند که سخنگوی سنا موقت به عنوان رئیس جمهور فعالیت خواهد کرد تا زمانی که سنا بر سر رئیس جمهور جدید به نتیجه برسد.

آیا این شرایط تا کنون مصداق عینی داشته است؟

این شرایط در تاریخ انتخابات آمریکا دقیقا مصداق داشته است، بین توماس جفرسون و رقیب وی آرون بور در سال 1800 میلادی. در آن زمان رأی گیری در سنا برای تعیین رئیس جمهور یا معاون رئیس جمهور به هیچ نتیجه ای نرسید و در قانون اساسی نیز در آن زمان هنوز مشخص نکرده بود که رأی دهندگان الکتورال باید جداگانه برای رئیس جمهور یا معاون وی رأی دهند. در آن زمان نفر برتر به عنوان رئیس جمهور و کاندیدای دیگر به عنوان معاون اول وی مشخص می شد.

همچنین در سال 1824 یک بار دیگر در تاریخ انتخابات آمریکا هر چهار کاندیدای ریاست جمهوری از کسب بیشترین آرای الکتورال بازماندند و مجلس در نهایت، جان کویینسی آدامز را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کرد، در حالی که آندرو جکسون، رأی عمومی بیشتری را از آن خود کرده بود.