گزيده سرمقاله روزنامه‌هاي صبح امروز
آفتاب يزد
«بي تقويمي يا مخفي‌كاري؟» عنوان سرمقاله روزنامه آفتاب يزد است كه در آن مي‌خوانيد:
در دومين و سومين روز از هفته گذشته، دو نامه از محمود احمدي‌نژاد خطاب به مجلس صادر شد كه طرفداران دولت تلاش كردند آن را يك امر عادي جلوه دهند. اما آيا واقعاً مي‌توان بازپس‌گيري يك سند رسمي و قانوني را تنها يك روز پس از صدور آن، يك موضوع عادي دانست؟ براساس نامه دوم احمدي نژاد، او از مجلس خواسته است كه نامه اوليه در خصوص معرفي دو تن از وزيران ناديده گرفته شود. توجيه رسمي براي اين اقدام نيز «فرارسيدن شب‌هاي قدر» اعلام شده است.
رسالت
«صورت و سيرت جمهوري اسلامي» عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم صالح اسکندري است كه در آن مي‌خوانيد:
رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه اين هفته تهران که با حضور گسترده و بي نظير مردم روزه دار تهران رنگ ديگري به خود گرفته بود در بيانات مهمي پيگيري جدي مباني و شعارهاي حضرت امام خميني(ره) را علاج مشکلات و تضمين کننده ادامه «پيشرفت و عزت و افتخار ملي» دانستند و فرمودند: “اگر همه مراقب نباشيم ممکن است اسم و ظاهر جمهوري اسلامي باقي بماند اما سيرت و رفتار و عملکرد و برنامه‌هاي نظام، غير اسلامي شود. جمهوري اسلامي ايران مانند هر نظام سياسي ديگري داراي صورت و سيرتي است. تجريد صورت و سيرت اين نظام نقطه عزيمت زوال و انطباق آن مايه کمال جامعه اسلامي است.
ابتكار
«واکاوي موقعيت کنوني روحانيت» عنوان سرمقاله روزنامه ابتكار به قلم به قلم محمدعلي وکيلي است كه در آن مي‌خوانيد:
واکاوي موقعيت کنوني روحانيت که تاثير مستقيمي بر موقعيت ديگر گروههاي اجتماعي، فکري و سياسي جامعه دارد، بدون تحليل گونه شناسي روحانيت امکانپذير نيست.اهميت اين بحث در امروز و روز، تنها به اين دليل نيست که چرا فرجام دونهاد سياسي اصلي روحانيت يعني مجمع روحانيون و جامعه روحانيت اينگونه شده است که يکي در جايگاه متهم است و در نقطه مقابل وضع موجود قرار گرفته است و ديگري آنقدر کم رنگ و حاشيه اي شده است که بعد از سه ماه از اتفاقات انتخابات دهم به يک بيانيه کلي و خنثي اکتفا مي کند و مهمتر اينکه ضرورت طرح اين بحث به اين دليل نيست که اين روزها شاهد تحرک خاصي بين مراجع بزرگوار قم مي باشيم و هرروز خبر از ديدارهاي دونفره و چندنفره محرمانه منتشر مي شود همه اينها مي تواند دليل باشد، دليل اصلي اينستکه اکنون شروع دهه چهارم انقلابي است که روحانيت نقش پدر آن را داشت و اکنون زمان پرسش از نقش و فرجام روحانيت فرا رسيده است؟
كيهان
«آن متن حاشيه نشين» عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم محمد ايماني است كه در آن مي‌خوانيد:
نظام‌هاي سياسي و رجال بزرگ را بايد از دشمنانشان شناخت، همچنان كه از دوستان آنها. نوع سلوك سياسي با اين دشمنان و دوستان است كه عيار نظام‌هاي سياسي و سياستمداران را نشان مي دهد. اين افتخاري است براي اميرمومنان علي ـ عليه السلام ـ در قياس با خلفاي قبل و بعد از خود، كه مردم با شور و اشتياق تمام و بدون اينكه شعبده بازي‌هاي سياسي در كار باشد، براي بيعت به سوي آن حضرت هجوم آوردند و امتيازي ديگر است براي آن حضرت كه بدنام ترين و فاسدترين و خيانت پيشه ترين چهره‌هاي سياسي در صف دشمنان او قرار گرفتند. اينكه در 4 سال و 9 ماه حكومت عدالت، 3 جنگ بزرگ به حضرت تحميل شد، حاكي از سلامت و استواري اين نظام سياسي بر سر اصول اسلامي و مباني اخلاقي است و الا اگر قرار مي شد امام بر سر حقوق مردم با خواص فزون طلب مداهنه و معامله كند، نه جنگ جمل عليه آن حضرت برپا مي شد و نه جنگ صفين تا از درون آن، فرقه خوارج پديدار شود.
جمهوري اسلامي
«زير ذره بين هستيم»، عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد:
چه مطابق ميل ما باشد و چه طبق خواسته ما نبوده باشد بايد اين واقعيت تلخ را بپذيريم كه حوادث قبل و بعد از انتخابات خسارت زيادي به كشور و جناح‌هاي سياسي وارد كرده و هيچ برنده اي هم نداشت . به عبارت ديگر مسيري كه در ماههاي اخير پيموده شد و مسابقه اي كه جريانهاي سياسي با حضور در آن رو در روي يكديگر قرار گرفتند رقابتي « باخت باخت » بود كه نفعي از آن حاصل كسي نشد و خسران آن نيز به قدري بود كه سرمايه‌هاي ارزشمندي را ضربه پذير كرد.
دنياي اقتصاد
«به قافله توسعه مي‌رسيم؟» عنوان سرمقاله روزنامه دنياي اقتصاد به قلم محمدصادق الحسيني است كه در آن مي‌خوانيد:
روز گذشته گزارش بانک جهاني از چگونگي فضاي کسب و کار در کشورهاي گوناگون جهان منتشر شد.
اين گزارش که از سال 2004 تهيه مي‌شود، با اعلام 10 نماگر براي هر کشور، به بررسي فضاي کسب و کار و سهولت راه‌اندازي فعاليت‌هاي اقتصادي جديد، چگونگي اجراي قراردادها و هر آنچه که از نظرگاه طراحان اين گزارش به فراهم‌سازي و روان‌سازي محيط کسبوکار براي فعالان اقتصادي مربوط است، مي‌پردازد. در تعريف بانک جهاني از اين شاخص، محيط کسبوکار به همه چيزهايي اطلاق مي‌شود که تحت تسلط و در اختيار مدير بنگاه نيست؛ محيطي که نه تنها بر عملکرد بخش خصوصي اثر مستقيم مي‌گذارد، بلکه مي‌تواند سبب شکست يا موفقيت پروژه‌هاي خصوصي‌سازي و امثالهم گردد.
سرمايه
«انتقال فشار هزينه‌ها از کالا به خدمات» عنوان سرمقاله روزنامه سرمايه به قلم فرهاد محمودي است كه در آن مي‌خوانيد:
افزايش هزينه خدمات در سرجمع هزينه‌هاي سبد مصرفي خانوار شهري هم از لحاظ سهم و هم ارزش، طي سال‌هاي اخير حامل پيام‌هاي اساسي براي سياستگذاران اقتصادي کشور است. افزايش 180 درصدي قيمت خدمات مورد نياز خانوار طي چهار سال، باعث شده مردم عملاً از هزينه بخش‌هاي ديگر مصرفي بکاهند و به اين بخش اختصاص دهند. در نتيجه به ناگزير سهم 44 درصدي خدمات در سال 83، به 5/52 درصدي در سال 87، افزايش يافته است.
اگر سبد خانوار را به دو گروه کالا و خدمات تقسيم کنيم، مشاهده مي کنيم که قيمت کالا در سبد هزينه خانوار 103 درصد اما قيمت خدمات بيش از 180 درصد رشد کرده است.
«بي تقويمي يا مخفي‌كاري؟» عنوان سرمقاله روزنامه آفتاب يزد است كه در آن مي‌خوانيد:
در دومين و سومين روز از هفته گذشته، دو نامه از محمود احمدي‌نژاد خطاب به مجلس صادر شد كه طرفداران دولت تلاش كردند آن را يك امر عادي جلوه دهند. اما آيا واقعاً مي‌توان بازپس‌گيري يك سند رسمي و قانوني را تنها يك روز پس از صدور آن، يك موضوع عادي دانست؟ براساس نامه دوم احمدي نژاد، او از مجلس خواسته است كه نامه اوليه در خصوص معرفي دو تن از وزيران ناديده گرفته شود. توجيه رسمي براي اين اقدام نيز «فرارسيدن شب‌هاي قدر» اعلام شده است.
رسالت
«صورت و سيرت جمهوري اسلامي» عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم صالح اسکندري است كه در آن مي‌خوانيد:
رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه اين هفته تهران که با حضور گسترده و بي نظير مردم روزه دار تهران رنگ ديگري به خود گرفته بود در بيانات مهمي پيگيري جدي مباني و شعارهاي حضرت امام خميني(ره) را علاج مشکلات و تضمين کننده ادامه «پيشرفت و عزت و افتخار ملي» دانستند و فرمودند: “اگر همه مراقب نباشيم ممکن است اسم و ظاهر جمهوري اسلامي باقي بماند اما سيرت و رفتار و عملکرد و برنامه‌هاي نظام، غير اسلامي شود. جمهوري اسلامي ايران مانند هر نظام سياسي ديگري داراي صورت و سيرتي است. تجريد صورت و سيرت اين نظام نقطه عزيمت زوال و انطباق آن مايه کمال جامعه اسلامي است.
ابتكار
«واکاوي موقعيت کنوني روحانيت» عنوان سرمقاله روزنامه ابتكار به قلم به قلم محمدعلي وکيلي است كه در آن مي‌خوانيد:
واکاوي موقعيت کنوني روحانيت که تاثير مستقيمي بر موقعيت ديگر گروههاي اجتماعي، فکري و سياسي جامعه دارد، بدون تحليل گونه شناسي روحانيت امکانپذير نيست.اهميت اين بحث در امروز و روز، تنها به اين دليل نيست که چرا فرجام دونهاد سياسي اصلي روحانيت يعني مجمع روحانيون و جامعه روحانيت اينگونه شده است که يکي در جايگاه متهم است و در نقطه مقابل وضع موجود قرار گرفته است و ديگري آنقدر کم رنگ و حاشيه اي شده است که بعد از سه ماه از اتفاقات انتخابات دهم به يک بيانيه کلي و خنثي اکتفا مي کند و مهمتر اينکه ضرورت طرح اين بحث به اين دليل نيست که اين روزها شاهد تحرک خاصي بين مراجع بزرگوار قم مي باشيم و هرروز خبر از ديدارهاي دونفره و چندنفره محرمانه منتشر مي شود همه اينها مي تواند دليل باشد، دليل اصلي اينستکه اکنون شروع دهه چهارم انقلابي است که روحانيت نقش پدر آن را داشت و اکنون زمان پرسش از نقش و فرجام روحانيت فرا رسيده است؟
كيهان
«آن متن حاشيه نشين» عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم محمد ايماني است كه در آن مي‌خوانيد:
نظام‌هاي سياسي و رجال بزرگ را بايد از دشمنانشان شناخت، همچنان كه از دوستان آنها. نوع سلوك سياسي با اين دشمنان و دوستان است كه عيار نظام‌هاي سياسي و سياستمداران را نشان مي دهد. اين افتخاري است براي اميرمومنان علي ـ عليه السلام ـ در قياس با خلفاي قبل و بعد از خود، كه مردم با شور و اشتياق تمام و بدون اينكه شعبده بازي‌هاي سياسي در كار باشد، براي بيعت به سوي آن حضرت هجوم آوردند و امتيازي ديگر است براي آن حضرت كه بدنام ترين و فاسدترين و خيانت پيشه ترين چهره‌هاي سياسي در صف دشمنان او قرار گرفتند. اينكه در 4 سال و 9 ماه حكومت عدالت، 3 جنگ بزرگ به حضرت تحميل شد، حاكي از سلامت و استواري اين نظام سياسي بر سر اصول اسلامي و مباني اخلاقي است و الا اگر قرار مي شد امام بر سر حقوق مردم با خواص فزون طلب مداهنه و معامله كند، نه جنگ جمل عليه آن حضرت برپا مي شد و نه جنگ صفين تا از درون آن، فرقه خوارج پديدار شود.
جمهوري اسلامي
«زير ذره بين هستيم»، عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد:
چه مطابق ميل ما باشد و چه طبق خواسته ما نبوده باشد بايد اين واقعيت تلخ را بپذيريم كه حوادث قبل و بعد از انتخابات خسارت زيادي به كشور و جناح‌هاي سياسي وارد كرده و هيچ برنده اي هم نداشت . به عبارت ديگر مسيري كه در ماههاي اخير پيموده شد و مسابقه اي كه جريانهاي سياسي با حضور در آن رو در روي يكديگر قرار گرفتند رقابتي « باخت باخت » بود كه نفعي از آن حاصل كسي نشد و خسران آن نيز به قدري بود كه سرمايه‌هاي ارزشمندي را ضربه پذير كرد.
دنياي اقتصاد
«به قافله توسعه مي‌رسيم؟» عنوان سرمقاله روزنامه دنياي اقتصاد به قلم محمدصادق الحسيني است كه در آن مي‌خوانيد:
روز گذشته گزارش بانک جهاني از چگونگي فضاي کسب و کار در کشورهاي گوناگون جهان منتشر شد.
اين گزارش که از سال 2004 تهيه مي‌شود، با اعلام 10 نماگر براي هر کشور، به بررسي فضاي کسب و کار و سهولت راه‌اندازي فعاليت‌هاي اقتصادي جديد، چگونگي اجراي قراردادها و هر آنچه که از نظرگاه طراحان اين گزارش به فراهم‌سازي و روان‌سازي محيط کسبوکار براي فعالان اقتصادي مربوط است، مي‌پردازد. در تعريف بانک جهاني از اين شاخص، محيط کسبوکار به همه چيزهايي اطلاق مي‌شود که تحت تسلط و در اختيار مدير بنگاه نيست؛ محيطي که نه تنها بر عملکرد بخش خصوصي اثر مستقيم مي‌گذارد، بلکه مي‌تواند سبب شکست يا موفقيت پروژه‌هاي خصوصي‌سازي و امثالهم گردد.
سرمايه
«انتقال فشار هزينه‌ها از کالا به خدمات» عنوان سرمقاله روزنامه سرمايه به قلم فرهاد محمودي است كه در آن مي‌خوانيد:
افزايش هزينه خدمات در سرجمع هزينه‌هاي سبد مصرفي خانوار شهري هم از لحاظ سهم و هم ارزش، طي سال‌هاي اخير حامل پيام‌هاي اساسي براي سياستگذاران اقتصادي کشور است. افزايش 180 درصدي قيمت خدمات مورد نياز خانوار طي چهار سال، باعث شده مردم عملاً از هزينه بخش‌هاي ديگر مصرفي بکاهند و به اين بخش اختصاص دهند. در نتيجه به ناگزير سهم 44 درصدي خدمات در سال 83، به 5/52 درصدي در سال 87، افزايش يافته است.
اگر سبد خانوار را به دو گروه کالا و خدمات تقسيم کنيم، مشاهده مي کنيم که قيمت کالا در سبد هزينه خانوار 103 درصد اما قيمت خدمات بيش از 180 درصد رشد کرده است.
