بانك‌هاي
ايراني به حساب‌هاي جاري در حالي سودي نمي‌دهند كه از همين منابع سپرده و
همچنين حساب‌هاي قرضالحسنه براي پرداخت تسهيلات 22درصد به مردم سود دريافت
مي‌كنند. به
گزارش «جوان»، بانك‌ها با جمع‌آوري منابع خرد مردمي منابع كلاني را تأمين
مي‌كنند، اين در حالي است كه ماهيت منابعي كه جمع‌آوري مي‌كنند متفاوت است،
به طور مثال برخي از منابع حساب جاري يا قرضالحسنه است كه سودي به اين
پول‌ها تعلق نمي‌گيرد، اما منابعي كه تحت عنوان حساب كوتاه مدت، ميان مدت و
بلند مدت جذب مي‌كنند تعهد سود دارد. در اين ميان در حالي بانك‌ها به
حساب‌هاي جاري و قرض الحسنه سودي پرداخت نمي‌كنند كه حداقل دستمزد بيش از
15 ميليون نيروي كار ايراني در حساب‌هاي جاري ريخته مي‌شود، اين در حالي
است كه هميشه در ته حساب اين 15ميليون نيروي كار مانده وجود دارد كه اين
امر منابع عظيمي را براي بانك‌ها به همراه مي‌آورد.
در اين بين نكته قابل
تأمل آن است كه بانك‌ها با وجودي‌كه سودي به حساب‌هاي جاري پرداخت نمي‌كنند
از اين پول‌ها براي پرداخت تسهيلات سوددار بدون اخذ اجاره و مجوز از
صاحبان حساب‌هاي جاري، به وام خواهان استفاده مي‌كنند از سوي ديگر در
شرايطي حساب‌هاي جاري به نوعي منابع قرضالحسنه به تعبيري به شمار مي‌روند
كه بانك‌ها از اين منابع با نرخ سود اندك عمدتاً به كاركنان خود وام
مي‌دهند. به نظر مي‌رسد وقت آن رسيده است كه حساب، حساب جاري و قرضالحسنه
بايد از ساير حساب‌هاي بانكي جدا شود و بانك‌ها نتوانند بدون اجازه
مشتري‌هاي حساب جاري خود به ديگران وام سوددار دهند.
بانک های ایرانی نماد پدر سوخته بازی اند.