ابراهيم حاتميكيا در پي درگذشت سيفالله داد متني را منتشر كرد.
به گزارش ایسنا اين كارگردان سينما در اين متن آورده است:«از خلوتش بگويم. از هم قدمي فراوان در کنار رود راين که گاهي به نرمه اشکي از غربت حضور شيرين ميشد. او همسفري بود که اگر نبود، کرخه من به راين نميرسيد.
از مسئوليش بگويم. او بلندتر از مسئوليتش بود و به نظرم جفا بود که عمرش را بجاي ساخت فيلمهاي فاخرانه در اسارت ساختار هزار توي مديريت گرفتار کند.
از دوران تختنشيني او بگويم که وقت ملاقاتش همه گرداگرد او بازنده بوديم و او برنده. چنان سخن ميگفت که ما از خودمان خجالتزده ميشديم.
از صدايش بگويم که گويي پردهاي از مخمل حجب و مهرباني بر آن کشيده بود.
اين روزها کمتر ميديدمش، پيامکهاي انتخاباتي بيش از خود مفهوم پيامش، حضور با معني وجودش بود.
اي کاش فيلم تهران سيفالله ساخته ميشد.
اي کاش با تلفن خبر نميشدم. اي کاش آماده بودم. اي کاش اين خبر شوخي بود. روحش با اولياء خدا شاد.»
