اختلالات خلقی شایع در کودکان مبتلا به روماتولوژی
کد خبر: ۵۰۱۳۸۲
| ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۲۳:۲۸ 18 May 2015
| 2321 بازدید
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان تاکید کرد: اغلب اختلالات روماتولوژیک در کودکان شدت کلینیکی بیشتری نسبت به بزرگسالان دارد و ممکن است عوارض روانپزشکی قابل توجهی به همراه داشته باشد.
به گزارش ایسنا، دکتر غزال زاهد با اشاره به اینکه اختلالات خلقی از جمله شایع‌ترین مشکلات روان‌شناختی در کودکان مبتلا به بیماری‌های روماتولوژی است، گفت: اختلالات افسردگی و انواع اختلالات اضطرابی شایع‌ترین مشکلات روان‌شناختی است که در درمان بیماری‌های روماتیسمی کودکان، اغلب داروهای سرکوب کننده ایمنی و استروییدها مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند همراه با عوارض جانبی شدید روان‌شناختی باشد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه علایم روانپزشکی در کودکان با اختلالات روماتولوژیک می‌تواند انعکاسی از روند اتوایمون باشد، افزود: عملکرد والدین کودکان بیمار، نقش مهمی در تعیین اثرات درازمدت اختلالات روانپزشکی کودکان بیمار دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تصریح کرد: دیسترس و افسردگی والدین به خصوص مادر، می‌تواند با مشکلات رفتاری جدی‌تری در کودک همراه شود. والدین منفعل و والدین با احساس گناه نسبت به بیماری فرزند، باعث ایجاد اختلالات عملکردی شدیدتری در کودک می‌شود.
زاهد با تاکید بر اینکه درمان مشکلات روانپزشکی کودکان روماتولوژیک باید درمانی همه جانبه و سیستمیک باشد، خاطرنشان کرد: با توجه به شدت اختلال مدیکال و درمان‌های مورد استفاده، وضعیت روان‌شناختی والدین، سابقه مشکلات روانپزشکی قبلی در کودک، مکانیسم‌های تطابقی بیمار و خانواده، وضعیت خواب بیمار و توجه کافی به سرکوب درد تا حد امکان در این بیماران از جمله مواردی است که بر درمان سیستمیک و همه جانبه تاثیر می‌گذارد.
به گزارش ایسنا، دکتر غزال زاهد با اشاره به اینکه اختلالات خلقی از جمله شایع‌ترین مشکلات روان‌شناختی در کودکان مبتلا به بیماری‌های روماتولوژی است، گفت: اختلالات افسردگی و انواع اختلالات اضطرابی شایع‌ترین مشکلات روان‌شناختی است که در درمان بیماری‌های روماتیسمی کودکان، اغلب داروهای سرکوب کننده ایمنی و استروییدها مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند همراه با عوارض جانبی شدید روان‌شناختی باشد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه علایم روانپزشکی در کودکان با اختلالات روماتولوژیک می‌تواند انعکاسی از روند اتوایمون باشد، افزود: عملکرد والدین کودکان بیمار، نقش مهمی در تعیین اثرات درازمدت اختلالات روانپزشکی کودکان بیمار دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تصریح کرد: دیسترس و افسردگی والدین به خصوص مادر، می‌تواند با مشکلات رفتاری جدی‌تری در کودک همراه شود. والدین منفعل و والدین با احساس گناه نسبت به بیماری فرزند، باعث ایجاد اختلالات عملکردی شدیدتری در کودک می‌شود.
زاهد با تاکید بر اینکه درمان مشکلات روانپزشکی کودکان روماتولوژیک باید درمانی همه جانبه و سیستمیک باشد، خاطرنشان کرد: با توجه به شدت اختلال مدیکال و درمان‌های مورد استفاده، وضعیت روان‌شناختی والدین، سابقه مشکلات روانپزشکی قبلی در کودک، مکانیسم‌های تطابقی بیمار و خانواده، وضعیت خواب بیمار و توجه کافی به سرکوب درد تا حد امکان در این بیماران از جمله مواردی است که بر درمان سیستمیک و همه جانبه تاثیر می‌گذارد.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
نظرسنجی
آیا موافق ساخت بمب اتم هستید؟
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.