روسیه چگونه ممکن است توافق هسته‌ای ایران و 5+1 را قربانی کند؟
بیانیه روز سه‌شنبه وزارت خارجه روسیه که در قالب هشدار به غرب در باره احتمال تغییر رفتار روسیه در موضوعات سوریه و ایران، تلویحا از قربانی کردن توافق جامع هسته‌ای احتمالی با ایران پای منافع روسیه خبر داده بود، حداقل دومین هشدار روسها از این نوع است. تهدیدی که برای سنجش احتمال عملی شدن و مقابله موثر با آن زمان چندانی باقی نمانده است.
به گزارش «تابناک»، در بخشی از متن بیانیه منتشر شده توسط وزارت خارجه روسیه در این باره آمده است: «اقدامات ایالات متحده، چشم انداز همکاری دوجانبه برای حل و فصل موضوع هسته ای ایران، بحران سوریه و دیگر مسائل مهم بین المللی را در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد... همان‌گونه که واشنگتن در گذشته مشاهده کرده، ما چنین اقدامات غیردوستانه‌ای را بی پاسخ نمی‌گذاریم».
خوش‌بینی به روسیه و چین در دوره‌ای این تصور را نزد عده‌ای ایجاد کرده بود که این دو کشور ممکن است قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران را وتو کنند و مانع کسب مشروعیت برای این تحریم‌های غیر انسانی علیه ایران شوند ولی تجربه ثابت کرد که برای کهنه سیاستمداران روس و چینی، منافع ملی ایران در برابر منفعت ملی چین و روسیه پشیزی ارزش ندارد.
مرور سخنان برخی مقامات دولت دهم در اعتراض به رای مثبت این دو کشور و به ویژه چین پس از رای این دو کشور به قطعنامه 1929، گویای شدت این خوش‌بینی است. یکی از مقامات همه دولت‌های اخیر ایران در این باره گفته بود: « رفتار چين با كره‌شمالي كه از ان.پي.تي خارج شده است چگونه است و رفتارش با ايران كه عضو ان.پي.تي است و تمامي فعاليت‌هايش تحت نظارت آژانس است، چگونه است؟»
حال در اوج مذاکرات هسته‌ای، باز هم همین خوش‌بینی نسبت به روسیه و چین نزد عده‌ای باقی مانده است. اگر چه منابع آگاه و برخی تحلیلگران مذاکرات هسته‌ای پیش از این نیز احتمال سنگ‌اندازی یکی از این دو کشور و به ویژه روسیه در مذاکرات هسته‌ای را مطرح کرده بودند ولی این تهدید به گونه‌ای دیگر و به صراحتی قابل توجه نیز از جانب روسها ابراز شده بود.
روسیه پس از ماجرای اوکراین و اختلاف با غرب هدف تحریم‌های سخت غربی قرار گرفته است، صدها میلیارد دلار سرمایه از این کشور خارج شده است، ارزش پول این کشور به شدت کاهش یافته و پیش‌بینی می‌شود با ادامه قیمت‌های فعلی نفت، مشکلات اقتصادی روسیه تشدید هم بشود.
این روند به طور فزاینده‌ای تهدیدهای روسیه علیه غرب در حوزه همکاری‌های دو طرف را افزایش داده است. در این راستا، آن چیزی که به طور شفاف با مساله هسته‌ای ایران مرتبط دانسته شد، سخنان مقامات روس در اواخر ماه اکتبر در اجلاسی دیپلماتیک در شهر والدای در این کشور بود. در آن اجلاس یکی از دیپلمات‌های روس با اشاره به تنش در روابط این کشور با غرب، به طرف‌های غربی خود یادآوری کرد که «ما هنوز مبانی خود در دیگر مسائل سیاست خارجی را تغییر نداده‌ایم، ولی تا همیشه صبور نخواهیم ماند».
آن چه که روسها از آن با عنوان همکاری با غرب نام می‌برند در دو حوزه خاص که روز سه‌شنبه بار دیگر مورد اشاره روسها قرار گرفته است، با منافع ملی ایران در ارتباط است. نخست موضوع مذاکرات هسته‌ای که مساله اصلی در سیاست خارجی ایران است و دیگری مساله سوریه که اکنون به کانون مقابله منطقه‌ای سعودی‌ها و ترکیه با ایران تبدیل شده است.
پیش از این حداقل دو روش احتمالی مورد استفاده روسها برای به هم زدن توافق احتمالی هسته‌ای با ایران مورد اشاره قرار گرفته بود.
نخست این که با فرض این که هر توافق هسته‌ای به قطعنامه تائیدکننده‌ای در شورای امنیت نیاز دارد، روسها به سمتی بروند که حتی اگر شده با استفاده از حق وتوی خود مانع تصویب چنین قطعنامه‌ای شوند. این فرض اگر چه از سوی بسیاری از کارشناسان بعید دانسته می‌شود و اجرایی شدن آن نشانه تقابل کامل روسیه با ایران دانسته می‌شود اما می‌تواند با طرح ادعای مخالفت روسیه با اشاعه هسته‌ای و البته چرخشی جدی در نگاه روسیه به قطب‌بندی‌های منطقه‌ای در خاورمیانه شکل عملی به خود بگیرد.
شکل جدی‌تر از مانع‌تراشی روسیه اتفاقا همان چیزی است که برخی دیپلمات‌های غربی از آن با عنوان نقش سازنده روسها در مذاکرات هسته‌ای نام می‌برند. از جمله این پیشنهادات سازنده، پیشنهاد انتقال اورانیوم غنی‌شده در ایران برای رفع نگرانی غرب است که اگر چه غرب آن را سازنده میداند ولی مقامات ایرانی آن را گزینه‌ای غیر قابل قبول می‌دانند.
در این روش روسها باز هم می‌توانند پیشنهاداتی را مطرح کنند که اگر چه مورد توجه غرب قرار خواهد گرفت ولی ایران آن نتواند آن را قبول کند. بی‌تفاوتی نسبت به مذاکرات و وقت‌کشی برای به نتیجه نرسیدن مذاکرات، شبیه رفتاری که در ادوار اخیر از سوی چینی‌ها مشاهده شده است، دیگر روش ممکن روسها برای از بین بردن امکان رسیدن به توافق هسته‌ای است.
اگر مساله سوریه به مساله هسته‌ای ایران گره زده شود، روسها گزینه‌های دیگری نیز برای تقابل با غرب با هزینه کردن ایران در اختیار خواهند داشت.
یک بازی پیچیده ولی بسیار بعید می‌تواند قطع حمایت دولت روسیه از حکومت سوریه در قالب توافقی با گزینه‌هایی مستعد مانند عربستان و ترکیه باشد. ممکن است روسیه از طریق توافق با ترکیه و عربستان برای سرنگونی دولت سوریه در ازای کسب امتیازات قابل توجه، تنش بر سر مساله سوریه میان ایران و آمریکا را به حدی برساند که عملا امکان توافق بر سر مساله هسته‌ای نیز از بین برود.
تغییر رفتار در سوریه به گونه‌ای که از آن برداشت مقابله با غرب و قطع همکاری با آمریکا صورت پذیرد، با توجه به محدود بودن توان موجود روسیه برای افزایش حمایت از دولت سوریه را نمی‌توان چندان جدی دانست، مگر این که روسها بخواهند با هزینه دیگران این مساله را عملی سازند. شروع رابطه تسلیحاتی با حزب‌الله و یا تشدید حمایت از دولت سوریه با توجه به لحاظ کردن نگرانی‌های رژیم اسرائیل در سیاستگذاری روسیه و نیز تاثیرگذاری حسابگری اقتصادی در حمایت روسیه از سوریه، نمی‌تواند خیلی جدی باشد.
به همین دلیل است که تهدید قطع همکاری روسیه با غرب در مساله سوریه، اگر بخواهد چیزی بیشتر از لفاظی باشد باید از جیب ایران و با تشدید تنش بین ایران و غرب بر سر سوریه صورت پذیرد.
مجموعه سناریوهای فوق اگر چه احتمالا تنها بخشی از رفتارهای احتمالی روسیه را در بر می‌گیرد ولی زنگ خطری برای مقامات ایرانی است تا بدانند هر لحظه ممکن است روسیه با تغییری در رفتار خود منافع ملی ایران را قربانی درگیری خود با غرب سازد.
سوابق روسيه در قرباني كردن كشورهاي دوست،درخشان است! خدا لعنت کند این روسیه و چین را. تو را به خدا فریب شان را نخورید. به منافع ملی خودمان فکر کنید.
مرگ بر روسیه منورش بد فهمیدی. داره غرب رو تهدید میکنه و میگه به همکاری با آمریکا در تحریم و محدود کردن ایران پایان میده یعنی تحریم ایران رو میشکنه تاریخ کشور نشان می دهد به روسیه هرگز نباید اعتماد کرد ما در دویست سال گذشته همواره در بزنگاههای مهم قربانی منافع امپراطوری روسیه تزاری و بعد اتحاد شوروی و سپس فدراسیون روسیه بوده ایم .. روسها در رفیق فروشی ید طولایی دارند و به هیچ وجه قابل اتکا و قابل اعتماد نیستند روسیه به راحتی هرچه تمامتر اینکار را خواهد کرد. با سلام، این امر طبیعی است که هیچ کشوری منافع ملی خود را قربانی منافع سایر کشورها خواهد کرد، روسیه و چین هم تا زمانی از ایران حمایت ظاهری خواهند کرد که منافع آنها تامین شود. مااگر بادیدبازواتحاد داخلی بطور قطعی وجد نه وضع فعلی هرکس بنفع خودش زورازمای میکند بتوکل بخدا موفق وخود یکی ازقدرتها باشیم نهایتا مثل کره شمالی زور زور باروسها فقط باید معامله کرد نه رفاقت آنها مارا برای یک روبل میفروشند تاریخ همیشه نشان داده که روسیه دوست خوبی برای ایران نبوده و از همه ابرقدرتهای دیگه نامرد تره با این زهر چشمی که غرب از اقتصاد مافیایی روسیه گرفت دیگه همون نیمچه امیدی هم که به روسها بود از بین رفت. مرگ بر روسیه ما باید هرچه زودتر با آمریکا چالش را کم کنیم و با اروپا روابط استراتژیک برقرار کنیم و پس از گذر از شرایط حساس فعلی زیر ساخت های اساسی کشور را درست کنیم تا وابسته به خارج نباشیم روسيه كثيف اخرش زهرشو به ايران ميريزه درسته شرایط برا ما سخت خواهد بود،ایشالا که کشورمون و کشور دوست و برادرمون سوریه هم به سلامت عبود کنند از بحران،شاید خیلی ها منفی بدن از گفتن حمایت از سوریه ولی بدونید در زمان جنگ ایران و عراق تنها کشوری که حمایت کرد ایران رو و موشکی کمک ایران کرد تا حدی همین سوریه بود ،پدر بشار اسد بود که کمک کرد اینقدی که تونس،الان وقت ما هس که کمک کنیم تا از بحرانی که همه میدونیم امریکا برای امنیت اسرائل دارا انجام میده،خوب میدونیم همه که داعش چه جنایتهایی داره انجام میده،فکر نمیکنم کسی مخالف باشه،قدرتمند کردن حزب الله برای احساس نا امنی کردن اسرایل هس،پس اگه سختی هم بکشیم این حمایت نباید قطع بشه،درسته کشورمون خیلی از نظر اقتصادی ضعف داره ،بی کاری هس،بی پولی هس،ولی تحمل کنید مردم
خدایا خودت گفتی ظالم پایدار نیس،پس زود تر خدا صبر ما ادما کمه،خودت به فریاد ما شیعه ها برس ،
یا علی
و لعن الله من روسیه روسیه هیچ وقت برای ایران متحد نبوده ما ایرانیان هنوز ممالک جدا شده مان مثل آذربایجان ارمنستان گرجستان و بقیه رو توسط شوروی سابق رو فراموش نکردیم تاریخ نشان داده است که روسیه هیچگاه شریک خوبی برای کشور ما نبوده است. مدت زیادی از جداکردن قسمت های عزیزی از کشورمان توسط روسیه تزاری نمی گذرد. ولله با کشورهای بلوک شرق هم خوب رفتار نکردند. میراث شوم آنها بی دینی، فساد اقتصادی و رفتاری و فقر برای این کشورها بود. وقت آن است که دشمنیهای کور را با کشورهای دنیا مدیریت کنیم و ما هم منافع ملی مان را جستجو کنیم. قرارداد تهاتر نفت در برابر کالا با روسیه نیز ترکمنچایی دیگر در عهد جدید است. چه كسي مي تواند به روسيه اعتماد كند؟ از این نامرد همه چی بر میاد. چقدر ديگه بايد از روسيه ضربه بخوريم تا اين روسها رو بشناسيم. اي خدااااااااااااااغرب هر چقدر هم مكار باشه رو بازي مي كنه ولي روسيه و چين امان و صد امان
به راحتی روسها به هیچوجه قابل اعتماد نیستند.با تاکید برتوان داخلی بایدبر حفظ منافع ملی همت کنیم روسیه معروف به خرس رو حتمن با ضرب المثل دوستی خاله خرسه تا به حال چندین بار تجربه کرده ایم دیگر تجربه بس است به منافع ملی مان بیاندیشیم . باید به عنوان قدرت منطقه ایی به خرس بزرگ بفهمانیم شیر سلطان است. از پشت خنجر زدن عادت روسهاست و در تاریخ ایران مکرر اتفاق افتاده است. مرگ بر روسیه خیانت کار مسکو باید به اتش کشیده شود وکرملین روی سر پوتین شود مرگ بر روسیه. این اقداماتی که نوشتی، ممکنه روسیه بکنه، ولی کدوماش نشونه تقابل روسیه با غربه اونوقت؟بیش تر نشونه تسلیم در برابر غربیاس تا تقابل
در عرف روابط ديپلماتيك چيزي تحت عنوان وفاداري معني ندارد بلكه منافع ملي مطرح است نه تنها روسيه كه سابقه بدي هم در زير پا كذلشتن تعهدات خود داشته است بلكه هر كشوري ديگري هم وقتي كفه ترازو را به ضرر خود ببيند دست به هر اقدامي مي زند مثلا همين احتمالاتي كه در بالا به آن اشاره كرديد. مهم اينست كه ايران منافع ملي خود را در اين مقطع حساس كه بحث توافق با غرب بر سر مسائل هسته است و لغو تحريم ها مد نظر است در چه راستايي ببنيد . به نظر ميرسد كنار آمدن با دشمني آشكارآنهم در يك موضوع خاص مانند هسته اي به مراتب معقول تر از نگراني بادشمني پنهان ( ولي به ظاهر دوست )باشد من که هیچ نگران نیستم، (از این بدتر نمیشود)روسیه همیشه بدترین چهره اش را به ایران نشان داده،امیدوارم حتماً این کار را روسیه انجام دهد تا در سیاست خارجی ایران روسیه همطراز اسرائیل قرار بگیرد و از این شل کن سفت کن این روسیه تزاری راحت بشیم،روسها به تصور من از زمان پتر کبیر!ایران را ارث پدری خود میداند در تمام تاریخ که نگاه کنی کشورهایی مثا انگلستان و آمریکا قراردادهای یک طرفه و استثماری با مابستند اما ما بودیم که آن قراردادها را لغو کردیم اما روسیه و فرانسه همیشه با ما وارد وعده و وعید شده اند و بعد در موقعی که باید ادای تعهد می کردند اونها جا خالی داده اند و البته ما 35 سال است با آمریکا و انگلیس قراردادی نداریم اما هنوز این دو زالو ول کن ما نیستند (یا ما ول کن اونها نیستیم؟!؟!؟!) چین هم البته به خوبی راه روسیه را در پیش گرفته است. حالا داستان مراوده با کفار، اهل کتاب و مسلمین و قاعده نفی سبیل و هزار پیچ و تاب شرعی که بنده دانش کافی برای صحبت در موردش ندارم به کنار.