برخی مداحان در توصیف فجایع زیاده‌روی می‌کنند
هر سال تلاش می‌شود بیشتر بر وجوه دراماتیک و تصویری اشعاری که درباره حادثه کربلا نوشته شده‌اند تأکید شود و شعرها نیز به نوعی فجیع‌نگاری متمایل شوند.
حمیدرضا شکارسری با بیان این‌که عظیم‌ترین و وسیع‌ترین وجه حادثه عاشورا سوگمندی آن است، گفت: برخی از مداحان با نگاهی جزءنگر و فجایع‌نویس در عینی‌سازی بخش‌هایی از حادثه کربلا زیاده‌روی می‌کنند.
این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت شعرها و نوحه‌هایی که در ایام محرم در هیأت‌ها و تکایا خوانده می‌شود، گفت: بی‌تردید عظیم‌ترین و وسیع‌ترین وجه حادثه عاشورا سوگمندی آن است. از سوی دیگر تاکید بر گریه در اخبار و احادیث مربوط به حادثه عاشورا و شهدای کربلا نیز قضیه سوگمندی حادثه عاشورا را تشدید می‌کند. پرداختن به همین وجه از حادثه عاشورا باعث شده بقیه وجوه حماسی، عرفانی و عاشقانه آن به‌خصوص در نگاه هنرمندانه تحت تأثیر قرار بگیرد.
او در ادامه اظهار کرد: از سوی دیگر، صرف گریاندن مخاطب اگر باعث شود شور حادثه بر شعور بچربد باعث می‌شود کسانی که متولی برگزاری مراسم عزاداری هستند هر سال به ترتیبی بر شور حادثه بیفزایند. حال چه راهی برای افزایش این شور وجود دارد؟ راهی که به ذهن برخی از این عزیزان می‌رسد این است که ابعاد حادثه را به لحاظ عینی بزرگ‌تر از آن‌چه بوده ترسیم کنند یا این‌که به صورت جزیی و عین‌گرا شکل فجیعی از حادثه را مد نظر قرار دهند تا مخاطب بیشتر تحت تأثیر قرار بگیرد و آن‌ها به نیاتشان - که پاک هم هست - برسند.
شکارسری افزود: بنابراین ما در مراسم عزاداری امام حسین (ع) با اشعار و مداحانی روبه‌رو هستیم که با نوعی نگاه جزءنگر و فجایع‌نویس درباره حادثه کربلا نوحه‌خوانی می‌کنند و در آن هم زیاده‌روی می‌کنند.
او با بیان این‌که سال به سال تلاش می‌شود وجوه اشک‌انگیز حادثه کربلا در مداحی‌ها بیشتر شود ادامه داد: چون شغل برخی از آقایان این است به همین خاطر می‌بینیم که هر سال تلاش می‌شود بیشتر بر وجوه دراماتیک و تصویری اشعاری که درباره حادثه کربلا نوشته شده‌اند تأکید شود و شعرها نیز به نوعی فجیع‌نگاری متمایل شوند که تنها هدفشان درگیر کردن احساسات است بدون این‌که شعورمند باشند.
شکارسری درباره انتخاب برخی از ملودی‌های بی‌ارتباط با عزاداری امام حسین (ع) نیز اظهار کرد: برخی از مداحان تلاش می‌کنند در کوچک‌ترین واحد زمانی بر مخاطب تأثیر بگذارند، بنابراین آن‌ها از ساختاری آشنا در موسیقی استفاده می‌کنند که مخاطب قبلا آن را شنیده است. برخی از این ملودی‌ها سنتی و مذهبی هستند و چون ساختار سوگمندانه و مذهبی دارند استفاده از آن‌ها ایرادی ندارد. اما برخی دیگر عاشورایی نیستند و برای کارهای دیگر آفریده شده‌اند، بنابراین شنیدن‌شان در عزاداری امام حسین (ع) هیچ حسی را در آدم بیدار نمی‌کند.
این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت شعرها و نوحه‌هایی که در ایام محرم در هیأت‌ها و تکایا خوانده می‌شود، گفت: بی‌تردید عظیم‌ترین و وسیع‌ترین وجه حادثه عاشورا سوگمندی آن است. از سوی دیگر تاکید بر گریه در اخبار و احادیث مربوط به حادثه عاشورا و شهدای کربلا نیز قضیه سوگمندی حادثه عاشورا را تشدید می‌کند. پرداختن به همین وجه از حادثه عاشورا باعث شده بقیه وجوه حماسی، عرفانی و عاشقانه آن به‌خصوص در نگاه هنرمندانه تحت تأثیر قرار بگیرد.
او در ادامه اظهار کرد: از سوی دیگر، صرف گریاندن مخاطب اگر باعث شود شور حادثه بر شعور بچربد باعث می‌شود کسانی که متولی برگزاری مراسم عزاداری هستند هر سال به ترتیبی بر شور حادثه بیفزایند. حال چه راهی برای افزایش این شور وجود دارد؟ راهی که به ذهن برخی از این عزیزان می‌رسد این است که ابعاد حادثه را به لحاظ عینی بزرگ‌تر از آن‌چه بوده ترسیم کنند یا این‌که به صورت جزیی و عین‌گرا شکل فجیعی از حادثه را مد نظر قرار دهند تا مخاطب بیشتر تحت تأثیر قرار بگیرد و آن‌ها به نیاتشان - که پاک هم هست - برسند.
شکارسری افزود: بنابراین ما در مراسم عزاداری امام حسین (ع) با اشعار و مداحانی روبه‌رو هستیم که با نوعی نگاه جزءنگر و فجایع‌نویس درباره حادثه کربلا نوحه‌خوانی می‌کنند و در آن هم زیاده‌روی می‌کنند.
او با بیان این‌که سال به سال تلاش می‌شود وجوه اشک‌انگیز حادثه کربلا در مداحی‌ها بیشتر شود ادامه داد: چون شغل برخی از آقایان این است به همین خاطر می‌بینیم که هر سال تلاش می‌شود بیشتر بر وجوه دراماتیک و تصویری اشعاری که درباره حادثه کربلا نوشته شده‌اند تأکید شود و شعرها نیز به نوعی فجیع‌نگاری متمایل شوند که تنها هدفشان درگیر کردن احساسات است بدون این‌که شعورمند باشند.
شکارسری درباره انتخاب برخی از ملودی‌های بی‌ارتباط با عزاداری امام حسین (ع) نیز اظهار کرد: برخی از مداحان تلاش می‌کنند در کوچک‌ترین واحد زمانی بر مخاطب تأثیر بگذارند، بنابراین آن‌ها از ساختاری آشنا در موسیقی استفاده می‌کنند که مخاطب قبلا آن را شنیده است. برخی از این ملودی‌ها سنتی و مذهبی هستند و چون ساختار سوگمندانه و مذهبی دارند استفاده از آن‌ها ایرادی ندارد. اما برخی دیگر عاشورایی نیستند و برای کارهای دیگر آفریده شده‌اند، بنابراین شنیدن‌شان در عزاداری امام حسین (ع) هیچ حسی را در آدم بیدار نمی‌کند.
