جای شاکی و متهم عوض شده!
تشکیل «شورای عالی فضای مجازی» با حکم حضرت آقا و بکارگیری جمعی از نخبگان در این شورا با شرح وظایفی که دقت در آن نشان از کمال هوشمندی و نیز کمال توجه ایشان به فضای مجازی و اهمیت این زیرساخت حیاتی است، راه را بر هر گونه ادعای مخالفان و معترضان بر اینکه «نظام» نمی‌خواهد این امکان در کشور توسعه یابد، می‌بندد
حسین شمسیان در یادداشت روز کیهان نوشت:
مدتی است جنجال بر سر استفاده و ترویج «نسل سوم شبکه مخابراتی» بار دیگر بالا گرفته و هر روز از گوشه‌ای سخنی به گوش می‌رسد. در این بین ظاهراً آرایش رسانه‌ای خاصی هم شکل گرفته تا فارغ از اصل ماجرا و فارغ از نیاز جدی و واقعی مردم و جامعه به خدمات اینترنتی، فضای خاص خود را ترسیم کنند و تقسیم‌بندی خاصی را به جامعه القا کنند. از نظر آنها، 2 گروه در خصوص نسل سوم شبکه مخابراتی -که شرح مختصری از آن را خواهید خواند- اظهار نظر می‌کنند:
نخست گروهی که تظاهر می‌کنند اعتلا و پیشرفت ایران، برای آنها از نان شب هم واجب‌تر است و برایشان ثابت شده که این اعتلا و پیشرفت، جز با گسترش همه جانبه اینترنت- آن هم از نوع پرسرعتش- حاصل نخواهد شد! این گروه از جان و دل برای رسیدن به این کمال و این دستاورد بزرگ تکنولوژی، تلاش می‌کنند و از هیچ ملامتی هم نگران نیستند! در نظر آنها، راه ورود موفق ما به عرصه‌های جهانی چیزی نیست جز گذر از معبر اینترنت و ورود همه جانبه به فضای مجازی.
اما گروه دوم از نظر این رسانه‌ها و افرادی که در آنها داد سخن می‌دهند، کسانی هستند که عمدتاً متحجر و عقب‌مانده‌اند! کسانی که حتی اگر آدم‌های شریف و فهیمی باشند، از وضع امروز جهان سر در نمی‌آورند و چون چنین‌اند، می‌خواهند درهای کشور را به روی امواج مجازی اینترنت و ماهواره ببندند و جامعه- و به خصوص نسل جوان- را از مزایای ارتباط آسان و مفید محروم کنند! از نظر آنها این گروه عامل عقب‌ماندگی ایران خواهند شد پس لازمست افکار عمومی، هر چه بیشتر و بیشتر علیه آنها شورانده شود و هر روز با ادبیاتی جسورانه‌تر به آنها حمله شود تا مردم، عاملان تیره‌روزی خود را بشناسند!
اما واقعیت چیست!؟ آیا واقعاً کسانی هستند که تا این حد برای عقب ماندگی کشور تلاش می‌کنند و آیا در نقطه مقابل کسانی هستند همه چیز را رها کرده و پیشرفت ایران و ایرانی جماعت را صرفاً در اینترنت دنبال می‌کنند!؟ اصلاً این نسل سوم تلفن همراه چیست و بود و نبود آن چه فایده و ضرری برای ما دارد و اساساً چیزی هست که بتوان با آن مخالفت کرد؟ این نوشتار، شرح مختصری درباره این پرسش‌هاست، بخوانید:
1- نسل سوم شبکه مخابراتی، یکی از روش‌های انتقال اطلاعات به صورت بی‌سیم است که محل بحث فعلی آن، تلفن‌های همراه است. در این روش برخلاف روش‌های قدیمی‌تر (آنچه که تا اندکی قبل روی اکثر گوشی‌های تلفن همراه مورد استفاده بود) نه تنها صدا و اطلاعات بین 2 یا چند نفر جابجا می‌شود، بلکه امکان انتقال اطلاعات چند رسانه‌ای باسرعت بالا و کیفیت مطلوب فراهم شده است. بنابراین، قابلیت تماس تصویری، امکان انتقال فیلم و پخش شبکه‌های تلویزیونی و ده‌ها فایده دیگر با استفاده از روش اخیر فراهم می‌شود. این امکانات- که هم اکنون نیز بخشی از آن برای کاربران در دسترس است- چیزی نیست که بتوان فی‌نفسه درباره آن بد گفت و جامعه را از آن محروم کرد! به زبان ساده، باید گفت چه کسی می‌تواند با استفاده بهتر و مطلوب‌تر از ابزار ارتباطی مخالف باشد و اجازه ندهد که داده‌های گوناگون بمنظور تسهیل زندگی مردم، در بین آنها رد و بدل شود!؟
2- اینجاست که باید به داوری درباره سخن نشریات زنجیره‌ای که یک سر آن در داخل و برخی محافل خاص است و سر دیگر آن به BBC و VOA وصل است بپردازیم. برخلاف دروغ بزرگ و ادعای واهی این دسته، قوانین بالادستی نظام و نیز رهنمودهای اکید مقام معظم رهبری، همه و همه از ضرورت توسعه زیرساخت‌های ارتباطی و لزوم بهره‌مندی هر چه بیشتر جامعه از آن حکایت دارد. تأکید بر ایجاد دولت الکترونیک برای چالاکی نظام کهن و فرسوده اداری کشور و دسترسی آسان مردم به خدمات دولتی و اطلاع از موضوعات مختلف، امری است که در ده‌ها سند و قانون و مقررات مهم کشور ذکر شده و کراراً مورد تأکید عالیترین مقام کشور یعنی رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته است. تشکیل «شورای عالی فضای مجازی» با حکم حضرت آقا و بکارگیری جمعی از نخبگان در این شورا با شرح وظایفی که دقت در آن نشان از کمال هوشمندی و نیز کمال توجه ایشان به فضای مجازی و اهمیت این زیرساخت حیاتی است، راه را بر هر گونه ادعای مخالفان و معترضان بر اینکه «نظام» نمی‌خواهد این امکان در کشور توسعه یابد، می‌بندد و آنها که کوچکترین آشنایی با این حوزه دارند می‌فهمند که تشکیل شورای عالی فضای مجازی و شرح وظایف اعضا و پیوست حکم آنها، از هر جهت از بسیاری از آرزوهای کودکانه برخی مدعیان جلوتر است و حکایت، حکایت آب و سراب است!
3- اگر چنین است -که به گواه اسناد مکتوب نظام و ده‌ها سند غیرقابل انکار به واقع نیز چنین است- پس مناقشه بر سر چیست!؟ چرا عده‌ای حالا که قرار است نسل سوم مخابراتی در دسترس قرار گیرد با آن مخالفند؟! اصلاً با آن مخالفند یا نه، چیز دیگری موضوع مخالفت است؟ واقعیت اینست که در این ماجرا، جای مدعی و مدعی‌علیه عوض شده است! کسانی که امروز باید در صندلی پاسخگویی بنشینند، با فرار به جلویی هنرمندانه! در صندلی شاکی نشسته‌اند و همه را متهم می‌کنند! چگونه!؟ اصل ماجرا این است که نظام اسلامی، مدعی اصلی برای توسعه زیرساخت‌های ارتباطی است و قرار بوده به این خواست نظام در قالب طرح‌ها، برنامه‌ها و شیوه‌های صحیح و منطقی جامه عمل پوشیده شود اما به جای آن، شیوه دیگری پیش گرفته شده و در نتیجه، حاصل دیگری به دست آمده است! فرض کنید براساس یک دستور قانونی قرار بوده که مجموعه‌ای تأمین میوه مردم را سر و سامان دهد.
در آن دستور قید شده بوده که شما موظفید درخت بکارید، آن هم از نوع مرغوب، خوب از آن نگهداری کنید، هرس کنید، سم‌پاشی کنید، آبیاری کنید تا در فلان وقت، میوه‌های مطلوب، مرغوب و ارزان را به مردم برسانید. این دستور آنقدر واضح و بدون ابهام است که هر کس با خواندنش به شرح وظایفش پی می‌برد. حال فرض کنید مجری به جای همه آن کارها، به سراغ بند آخر برود، یعنی بدون کاشت درخت و در نتیجه بدون طی کردن راهی مثل نگهداری، هرس، آبیاری و... برای تأمین نیاز بازار- آن هم پس از پدید آوردن نیاز کاذب و دامن زدن به عطش بازار - رفته و مستقیم، میوه‌ای نامرغوب و بسیار گرانقیمت را از خارج خریده و به مردم عرضه می‌کند! به نظر شما این مجری به وظیفه قانونی و دستور صادره عمل کرده است!؟ در این لحظه، عده‌ای که از آن دستور و از تکلیف قانونی مجری خبر دارند، هشدار می‌دهند که شما مقدمات را طی نکردید و صرفاً میوه وارداتی نامرغوب و گرانقیمت و مشکوک به انواع بیماری‌ها را به مردم عرضه می‌کنید، این کار غلط و خلاف موازین است. پاسخ مجری و زنجیره رسانه‌ای حامی آن اینست که شما مخالف آن هستید که نیازهای مردم برطرف شود! شما می‌خواهید مردم هرگز میوه‌ای برای خوردن نداشته باشند!
این حال واقعی و عریان مدعیان اینروزهاست که همه را به انواع اتهامات می‌نوازند.
4- با این توضیحات اصل موضوع ساختگی مخالفت با استفاده از سرویس‌های جدید ارتباطی و مخابراتی معلوم شد. اما خارج از فضای تمثیل باید گفت؛ با عنایت به اهمیت و ضرورت بهره‌گیری جامعه از مزایای زیرساخت‌های نوین ارتباطی و تسهیل امور با استفاده از این فن‌آوری‌ها، چند سال قبل شورای عالی فضای مجازی با فرمان رهبر معظم انقلاب شکل گرفت. در اهمیت و نقش حیاتی و کلیدی این شورا همین بس که آیت‌الله جنتی در نماز جمعه تهران در خصوص آن چنین عنوان کرد: «رهبرمعظم انقلاب فرموده‌اند اگر می‌توانستم، خودم مسئولیت این شورا را به عهده می‌گرفتم.» «اشراف کامل و به روز نسبت به فضای مجازی در سطح داخلی و جهانی و تصمیم‌گیری نسبت به نحوه مواجهه فعال و خردمندانه کشور با این موضوع از حیث سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و محتوایی در چارچوب مصوبات شورای عالی و نظارت بر حسن اجرای دقیق تصمیمات در همه سطوح» بخشی از مهمترین تأکیدات رهبر انقلاب در حکم تشکیل این شورا بود.
عضویت رؤسای قوای مجریه، مقننه و قضائیه و تأکید حضرت آقا بر اینکه «لازمست به کلیه مصوبات آن (شورا) ترتیب اثر قانونی داده شود... (و) کلیه دستگاه‌های کشور موظف به همکاری همه جانبه با این مرکز می‌باشند» هم راه را بر هر اما و اگری درباره جایگاه قانونی شورا و تأثیر و نفوذ مصوباتش می‌بندد.
حال با این همه تأکیدها و با تلاش و هماهنگی این شورا قرار است به جامعه امکان بهره‌مندی از بهترین امکانات و سرویس‌های اینترنتی داده شود، قرار است زیرساخت‌های لازم با نظر و تصویب این شورا تهیه و تصویب شود، قرار است شبکه ملی اطلاعات، سیستم عامل ملی، سیستم ضد بدافزار (آنتی ویروس) ملی و ده‌ها سامانه دیگر توسط شورا طراحی و تصویب شود. قرار است زیرساخت بومی به وسعت ایران بزرگ تهیه و آماده شود، قرار است تا آن زمان، یعنی تا فراهم شدن این مقدمات- که تأکید شده خیلی سریع و فوری باشد- اینترنت موجود حفظ شود و نیاز کاذبی به جامعه القا نشود و قرار است... و ناگهان همه اینها و چندین و چند قرار دیگر نادیده گرفته می‌شود، درباره آن اقدامی نمی‌شود، درخواست و نامه مکتوب مسئولین شورا برای بررسی دستورات صریح و بی‌تعارف رهبری نادیده گرفته می‌شود و بعد از همه این تخلفات، به یکباره... رونمایی از اینترنت پرسرعت وارداتی!
هنوز هم می‌توانید بگویید همه معترضان، متحجرند!؟
مدتی است جنجال بر سر استفاده و ترویج «نسل سوم شبکه مخابراتی» بار دیگر بالا گرفته و هر روز از گوشه‌ای سخنی به گوش می‌رسد. در این بین ظاهراً آرایش رسانه‌ای خاصی هم شکل گرفته تا فارغ از اصل ماجرا و فارغ از نیاز جدی و واقعی مردم و جامعه به خدمات اینترنتی، فضای خاص خود را ترسیم کنند و تقسیم‌بندی خاصی را به جامعه القا کنند. از نظر آنها، 2 گروه در خصوص نسل سوم شبکه مخابراتی -که شرح مختصری از آن را خواهید خواند- اظهار نظر می‌کنند:
نخست گروهی که تظاهر می‌کنند اعتلا و پیشرفت ایران، برای آنها از نان شب هم واجب‌تر است و برایشان ثابت شده که این اعتلا و پیشرفت، جز با گسترش همه جانبه اینترنت- آن هم از نوع پرسرعتش- حاصل نخواهد شد! این گروه از جان و دل برای رسیدن به این کمال و این دستاورد بزرگ تکنولوژی، تلاش می‌کنند و از هیچ ملامتی هم نگران نیستند! در نظر آنها، راه ورود موفق ما به عرصه‌های جهانی چیزی نیست جز گذر از معبر اینترنت و ورود همه جانبه به فضای مجازی.
اما گروه دوم از نظر این رسانه‌ها و افرادی که در آنها داد سخن می‌دهند، کسانی هستند که عمدتاً متحجر و عقب‌مانده‌اند! کسانی که حتی اگر آدم‌های شریف و فهیمی باشند، از وضع امروز جهان سر در نمی‌آورند و چون چنین‌اند، می‌خواهند درهای کشور را به روی امواج مجازی اینترنت و ماهواره ببندند و جامعه- و به خصوص نسل جوان- را از مزایای ارتباط آسان و مفید محروم کنند! از نظر آنها این گروه عامل عقب‌ماندگی ایران خواهند شد پس لازمست افکار عمومی، هر چه بیشتر و بیشتر علیه آنها شورانده شود و هر روز با ادبیاتی جسورانه‌تر به آنها حمله شود تا مردم، عاملان تیره‌روزی خود را بشناسند!
اما واقعیت چیست!؟ آیا واقعاً کسانی هستند که تا این حد برای عقب ماندگی کشور تلاش می‌کنند و آیا در نقطه مقابل کسانی هستند همه چیز را رها کرده و پیشرفت ایران و ایرانی جماعت را صرفاً در اینترنت دنبال می‌کنند!؟ اصلاً این نسل سوم تلفن همراه چیست و بود و نبود آن چه فایده و ضرری برای ما دارد و اساساً چیزی هست که بتوان با آن مخالفت کرد؟ این نوشتار، شرح مختصری درباره این پرسش‌هاست، بخوانید:
1- نسل سوم شبکه مخابراتی، یکی از روش‌های انتقال اطلاعات به صورت بی‌سیم است که محل بحث فعلی آن، تلفن‌های همراه است. در این روش برخلاف روش‌های قدیمی‌تر (آنچه که تا اندکی قبل روی اکثر گوشی‌های تلفن همراه مورد استفاده بود) نه تنها صدا و اطلاعات بین 2 یا چند نفر جابجا می‌شود، بلکه امکان انتقال اطلاعات چند رسانه‌ای باسرعت بالا و کیفیت مطلوب فراهم شده است. بنابراین، قابلیت تماس تصویری، امکان انتقال فیلم و پخش شبکه‌های تلویزیونی و ده‌ها فایده دیگر با استفاده از روش اخیر فراهم می‌شود. این امکانات- که هم اکنون نیز بخشی از آن برای کاربران در دسترس است- چیزی نیست که بتوان فی‌نفسه درباره آن بد گفت و جامعه را از آن محروم کرد! به زبان ساده، باید گفت چه کسی می‌تواند با استفاده بهتر و مطلوب‌تر از ابزار ارتباطی مخالف باشد و اجازه ندهد که داده‌های گوناگون بمنظور تسهیل زندگی مردم، در بین آنها رد و بدل شود!؟
2- اینجاست که باید به داوری درباره سخن نشریات زنجیره‌ای که یک سر آن در داخل و برخی محافل خاص است و سر دیگر آن به BBC و VOA وصل است بپردازیم. برخلاف دروغ بزرگ و ادعای واهی این دسته، قوانین بالادستی نظام و نیز رهنمودهای اکید مقام معظم رهبری، همه و همه از ضرورت توسعه زیرساخت‌های ارتباطی و لزوم بهره‌مندی هر چه بیشتر جامعه از آن حکایت دارد. تأکید بر ایجاد دولت الکترونیک برای چالاکی نظام کهن و فرسوده اداری کشور و دسترسی آسان مردم به خدمات دولتی و اطلاع از موضوعات مختلف، امری است که در ده‌ها سند و قانون و مقررات مهم کشور ذکر شده و کراراً مورد تأکید عالیترین مقام کشور یعنی رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته است. تشکیل «شورای عالی فضای مجازی» با حکم حضرت آقا و بکارگیری جمعی از نخبگان در این شورا با شرح وظایفی که دقت در آن نشان از کمال هوشمندی و نیز کمال توجه ایشان به فضای مجازی و اهمیت این زیرساخت حیاتی است، راه را بر هر گونه ادعای مخالفان و معترضان بر اینکه «نظام» نمی‌خواهد این امکان در کشور توسعه یابد، می‌بندد و آنها که کوچکترین آشنایی با این حوزه دارند می‌فهمند که تشکیل شورای عالی فضای مجازی و شرح وظایف اعضا و پیوست حکم آنها، از هر جهت از بسیاری از آرزوهای کودکانه برخی مدعیان جلوتر است و حکایت، حکایت آب و سراب است!
3- اگر چنین است -که به گواه اسناد مکتوب نظام و ده‌ها سند غیرقابل انکار به واقع نیز چنین است- پس مناقشه بر سر چیست!؟ چرا عده‌ای حالا که قرار است نسل سوم مخابراتی در دسترس قرار گیرد با آن مخالفند؟! اصلاً با آن مخالفند یا نه، چیز دیگری موضوع مخالفت است؟ واقعیت اینست که در این ماجرا، جای مدعی و مدعی‌علیه عوض شده است! کسانی که امروز باید در صندلی پاسخگویی بنشینند، با فرار به جلویی هنرمندانه! در صندلی شاکی نشسته‌اند و همه را متهم می‌کنند! چگونه!؟ اصل ماجرا این است که نظام اسلامی، مدعی اصلی برای توسعه زیرساخت‌های ارتباطی است و قرار بوده به این خواست نظام در قالب طرح‌ها، برنامه‌ها و شیوه‌های صحیح و منطقی جامه عمل پوشیده شود اما به جای آن، شیوه دیگری پیش گرفته شده و در نتیجه، حاصل دیگری به دست آمده است! فرض کنید براساس یک دستور قانونی قرار بوده که مجموعه‌ای تأمین میوه مردم را سر و سامان دهد.
در آن دستور قید شده بوده که شما موظفید درخت بکارید، آن هم از نوع مرغوب، خوب از آن نگهداری کنید، هرس کنید، سم‌پاشی کنید، آبیاری کنید تا در فلان وقت، میوه‌های مطلوب، مرغوب و ارزان را به مردم برسانید. این دستور آنقدر واضح و بدون ابهام است که هر کس با خواندنش به شرح وظایفش پی می‌برد. حال فرض کنید مجری به جای همه آن کارها، به سراغ بند آخر برود، یعنی بدون کاشت درخت و در نتیجه بدون طی کردن راهی مثل نگهداری، هرس، آبیاری و... برای تأمین نیاز بازار- آن هم پس از پدید آوردن نیاز کاذب و دامن زدن به عطش بازار - رفته و مستقیم، میوه‌ای نامرغوب و بسیار گرانقیمت را از خارج خریده و به مردم عرضه می‌کند! به نظر شما این مجری به وظیفه قانونی و دستور صادره عمل کرده است!؟ در این لحظه، عده‌ای که از آن دستور و از تکلیف قانونی مجری خبر دارند، هشدار می‌دهند که شما مقدمات را طی نکردید و صرفاً میوه وارداتی نامرغوب و گرانقیمت و مشکوک به انواع بیماری‌ها را به مردم عرضه می‌کنید، این کار غلط و خلاف موازین است. پاسخ مجری و زنجیره رسانه‌ای حامی آن اینست که شما مخالف آن هستید که نیازهای مردم برطرف شود! شما می‌خواهید مردم هرگز میوه‌ای برای خوردن نداشته باشند!
این حال واقعی و عریان مدعیان اینروزهاست که همه را به انواع اتهامات می‌نوازند.
4- با این توضیحات اصل موضوع ساختگی مخالفت با استفاده از سرویس‌های جدید ارتباطی و مخابراتی معلوم شد. اما خارج از فضای تمثیل باید گفت؛ با عنایت به اهمیت و ضرورت بهره‌گیری جامعه از مزایای زیرساخت‌های نوین ارتباطی و تسهیل امور با استفاده از این فن‌آوری‌ها، چند سال قبل شورای عالی فضای مجازی با فرمان رهبر معظم انقلاب شکل گرفت. در اهمیت و نقش حیاتی و کلیدی این شورا همین بس که آیت‌الله جنتی در نماز جمعه تهران در خصوص آن چنین عنوان کرد: «رهبرمعظم انقلاب فرموده‌اند اگر می‌توانستم، خودم مسئولیت این شورا را به عهده می‌گرفتم.» «اشراف کامل و به روز نسبت به فضای مجازی در سطح داخلی و جهانی و تصمیم‌گیری نسبت به نحوه مواجهه فعال و خردمندانه کشور با این موضوع از حیث سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و محتوایی در چارچوب مصوبات شورای عالی و نظارت بر حسن اجرای دقیق تصمیمات در همه سطوح» بخشی از مهمترین تأکیدات رهبر انقلاب در حکم تشکیل این شورا بود.
عضویت رؤسای قوای مجریه، مقننه و قضائیه و تأکید حضرت آقا بر اینکه «لازمست به کلیه مصوبات آن (شورا) ترتیب اثر قانونی داده شود... (و) کلیه دستگاه‌های کشور موظف به همکاری همه جانبه با این مرکز می‌باشند» هم راه را بر هر اما و اگری درباره جایگاه قانونی شورا و تأثیر و نفوذ مصوباتش می‌بندد.
حال با این همه تأکیدها و با تلاش و هماهنگی این شورا قرار است به جامعه امکان بهره‌مندی از بهترین امکانات و سرویس‌های اینترنتی داده شود، قرار است زیرساخت‌های لازم با نظر و تصویب این شورا تهیه و تصویب شود، قرار است شبکه ملی اطلاعات، سیستم عامل ملی، سیستم ضد بدافزار (آنتی ویروس) ملی و ده‌ها سامانه دیگر توسط شورا طراحی و تصویب شود. قرار است زیرساخت بومی به وسعت ایران بزرگ تهیه و آماده شود، قرار است تا آن زمان، یعنی تا فراهم شدن این مقدمات- که تأکید شده خیلی سریع و فوری باشد- اینترنت موجود حفظ شود و نیاز کاذبی به جامعه القا نشود و قرار است... و ناگهان همه اینها و چندین و چند قرار دیگر نادیده گرفته می‌شود، درباره آن اقدامی نمی‌شود، درخواست و نامه مکتوب مسئولین شورا برای بررسی دستورات صریح و بی‌تعارف رهبری نادیده گرفته می‌شود و بعد از همه این تخلفات، به یکباره... رونمایی از اینترنت پرسرعت وارداتی!
هنوز هم می‌توانید بگویید همه معترضان، متحجرند!؟
