استراتژي تازه روحاني براي سخن گفتن با منتقدان
روحاني اين روزها با كنايه سخن گفتن را در دستور كار خود قرار داده است. با كنايه سخن گفتن، يكي از ابزار كارآمد سياسيون ايراني است. ميخواهد آن سياستمدار محمود احمدينژاد باشد يا روحاني رييسجمهور آرام اين روزهاي ايران. نمونه بارز آن كنايه او به قاليباف در مورد ماجراي جداسازي زنان از مردان در شهرداري تهران بود.
به نوشته نامه نیوز، رييسجمهور در شوراي اداري چهارمحالوبختياري گفت: اين دولت اعتقادش بر اين است كه با رانت، فساد، خويشاوندبازي، جناحبازي، حزببازي و طايفهبازي نميتوانيم كشور را پيش ببريم. بايد متحد باشيم. هر كس كه شايستگي بيشتري دارد بايد كار به او واگذار شود. جناح راست و چپ ندارد. من به استانداران، فرمانداران، بخشداران و مديران كل موكدا ميگويم و از آنان ميخواهم تحت هيچ فشار و حزب و گروهي قرار نگيرند.
وي ادامه داد: شايستهتر و مفيدتر است او را دعوت به كار بكنيد، فرقي هم بين اين طايفه و آن طايفه و بين مرد و زن وجود ندارد و هر كس شايستهتر است بايد بيايد كار را به دوش بگيرد. يك خانم تحصيلكرده باسواد مدير، بر چه مبنايي از شخصيت و علم و مديريتش استفاده نكنيم. چون زن است به خانه برود، كجاي قرآن، اسلام و قانون و شرع است. هر كه شايسته است بايد بيايد خدمت كند.
