عظیم‌ترین آزمایشگاه در دورافتاده‌ترین نقطه زمین

محققان با استفاده از شرایط خاص قطب جنوب، اثر سفر های طولانی فضایی را بررسی می کنند.

به گزارش ایرنا از پایگاه ساینس، محققان اروپایی با استفاده از امکانات ایستگاه تحقیقاتی کنکوردیا، تحقیقات بی نظیری را در رابطه با سفر های فضایی انجام می دهند.

ایستگاه تحقیقاتی کنکوردیا یکی از دورافتاده ترین نقاط جهان محسوب می شود.

زمان لازم برای رسیدن به این ایستگاه تحقیقاتی طولانی تر از زمان مورد نیاز برای رسیدن به ایستگاه فضایی بین المللی است!

این ایستگاه تحقیقاتی در قلب قطب جنوب واقع شده و دمای آن به حدود منفی80 درجه سانتیگراد می رسد.

با توجه به استقرار این ایستگاه در جنوبی ترین نقطه کره زمین، در طول تابستان، آفتاب هرگز زیر خط افق قرار نمی گیرد و در طول زمستان گاهی ماه ها تاریکی مطلق حکمفرما است؛ بنابراین ساکنان این ایستگاه تحقیقاتی بخش زیادی از سال را بدون نور خورشید می گذرانند.

ایستگاه فضایی در فاصله 322 کیلومتری زمین در مدار خود حرکت می کند، درحالی که ایستگاه تحقیقاتی کنکوردیا بیش از 600 کیلومتر تا اولین جایگاه پشتیبانی فاصله دارد. این در حالی است که امکان دسترسی به ایستگاه فضایی در تمام طول سال وجود دارد اما سفر به ایستگاه قطبی به مدتی بیش از شش ماه امکان پذیر نیست.

در این مدت هیچ هواپیمایی قادر به پرواز در آن منطقه نیست و هیچ وسیله نقلیه ای توانایی عبور از مسیر زمینی را ندارد.

این ایستگاه تحقیقاتی 3200 متربالاتر از سطح دریا قرار دارد و در نتیجه غلظت اکسیژن در هوای آن کم است. بدین ترتیب ساکنان ایستگاه دائما دچار عارضه کمبود اکسیژن هستند.

برای خروج از ایستگاه لازم است از لباس های چند لایه ضد سرما و تجهیزات خاصی از جنس فلز استفاده شود. این عوامل، در مجموع شرایطی را ایجاد می کنند که برای انواع تحقیقات، ایده آل محسوب می شود.

نگهداری از یک ایستگاه تحقیقاتی در چنین شرایطی، چالش های متعددی را در پی دارد. با وجود این که مواد غذایی تازه با استفاده از هواپیما برای ساکنین ایستگاه ارسال می شود، تمام تجهیزات و لوازم باید از طریق زمین و در یک مسیر 1100 کیلومتری حمل شود که پیمودن آن در شرایط جوی مناسب بیش از 12 ساعت به طول می انجامد.

ساکنین این ایستگاه تحقیقاتی، علاوه بر مقابله با شرایط دشوار قطب جنوب، باید مجموعه ای از تحقیقات علمی را پیش ببرند. تجهیزات و ابزار مورد استفاده در این تحقیقات، درون دو برج جانبی ایستگاه تحقیقاتی نصب شده است. این برج ها به یک طاق لرزه راه دارند که تا 15 متری عمق یخ حفر شده و دسترسی مستقیم محققان را به توده یخی قطب فراهم می کند.

تجهیزات لرزه نگاری برج ها بخشی از یک سیستم جهانی متشکل از تجهیزات مشابه هستند که اطلاعات بسیار مهمی را در باره هسته زمین در اختیار محققان قرار می دهد.

بخشی از تحقیقات این ایستگاه به میدان مغناظیسی زمین اختصاص دارد.

بر اساس نتایج حاصل از حسگر های نصب شده در قطب، میدان مغناطیسی به طور عمودی با سطح زمین برخورد می کند.

شرایط خاص ایستگاه تحقیقاتی برای زندگی بسیار نامناسب است و به همین علت بسیاری از باکتری ها و میکروب ها توان زندگی در این شرایط را ندارند. از این رو محققان از امکانات این ایستگاه به منظور تحقیق درباره سفرهای فضایی آینده بهره می گیرند.

همچنین آژانس فضایی اروپا از موقعیت و شرایط منحصربه فرد این ایستگاه تحقیقاتی برای بررسی تاثیرات سفر های فضایی بلند مدت بر بدن انسان بهره می برد.