ازدواج 300 هزار زن ایرانی با اتباع خارجی

ازدواج، یکی از مهم‌ترین دغدغه های زنان است که پیامدهای منفی و مثبت زیادی را در آینده برای آنان بوجود می آورد، برخی از زنان، ازدواج با اتباع خارجی برایشان اولویت فراوان دارد، در حالی‌که از پیامدهای منفی آن غافل می‌شوند.

به گزارش قانون، آمارهای سازمان ثبت احوال کشور نشان می دهد ، در سال 90 حدود 500 هزار ايراني با اتباع خارجی ازدواج کرده‌اند كه از اين آمار حدود 300 هزار نفر زن و مابقي مردان بوده اند. این درحالی است که بیش از این آمار، ازدواج های زنان ایرانی با اتباع خارجی وجود دارد که ثبت قانونی نمی‌شود و پیامدهای منفی زیادی را برای زنان به‌وجود می آورد.چنانچه آمارهای اداره کل اتباع خارجی وزارت کشور نشان می‌دهد که بیش از 32 هزار کودک حاصل ازدواج ثبت نشده زنان ایرانی با اتباع خارجی که عمدتا افغانی و بدون شناسنامه هستند.

یکی از پیامدهای ازدواج با اتباع بیگانه،ترک و مهاجرت آنها،موجبات بروز نابسامانی خانواده و آسیب‌های اجتماعی می‌شود، چنان‌که درگذر ازجامعه سنتی به جامعه مدرن ، ظهور ارزش ها و الگوهای نو که باید نهاد خانواده توانایی مقابله با تنش‌های حاصل از چنین‌گذاری را داشته باشد، ناتوانی خانواده در جامعه پذیر کردن فرزندان به دلیل از هم گسیختگی ،زمینه را برای بروز بزهکاری‌های اجتماعی آماده می‌کند.

بحران های داخلی عامل ازدواج با اتباع بیگانه

جامعه شناسان هشدار می دهند از نظر تابعیت، حداکثر مردان خارجی ازدواج کرده با زنان ایرانی را مردان تبعه افغانستان و سپس اتباع عراقی تشکیل می دهند. آنان بر این باورند که وجود بحران‌های اجتماعی و سیاسی در این کشورها و بازبودن درهای کشور بر روی مهاجران و آوارگان از عوامل عمده مهاجرت وسیع و گسترده این افراد به کشورمان بوده که متاسفانه به علت تداوم بحران در کشورهای مبدا ، فراهم‌بودن شرایط اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در ایران، حضور مهاجران در کشور تداوم پیدا کرده و زنان ایرانی به گمان رسیدن به آرزوهای واهی ، تن به ازدواج با این افراد می‌دهند.

این در حالی است که همسران خارجی زنان به منظور رفت و آمد به کشورشان عمدتا از طریق مرزهای زمینی اقدام می کنند ، اعلام می‌کنند که برای تردد خود دچار مشکلات زیادی نیستند که این بیانگر عدم وجود ، یا عدم اعمال قوانین سخت و دقیق در کنترل ورود و خروج از مرزهاست و این مسئله خود منشاء پیامدهای زیادی از جمله افزایش ازدواج‌های غیرقانونی و افزایش تعداد فرزندان بی سرپرست ، فاقد اسناد هویتی و غیره است . احسان پورمنتی مدیرکل امور هویتی ایرانیان خارج از کشور سازمان ثبت احوال کشور در این زمینه تاکید می کند:ازدواج زنان ایرانی با تبعه خارجی بدون رعایت ماده 1060 قانون مدنی و اخذ پروانه زناشویی ممنوع است.

وی با اشاره به این‌که ثبت ازدواج برای زوجین و فرزندان آنان آثار حقوقی، مالی و اجتماعی به همراه دارد، می گوید:به همین دلیل است قانون‌گذار بر ثبت ازدواج تاکید کرده و حتی در قانون مجازات اسلامی برای عدم ثبت ازدواج دائم مجازات در نظر گرفته شده است. در صورت عدم ثبت ازدواج و بروز اختلاف، معمولا زنان از لحاظ نفقه، مهریه، ارث و نسب فرزندان با مشکلات زیادی مواجه می‌شوند.

وی تصریح می کند: از آنجایی که در ازدواج زنان ایرانی با اتباع خارجی، یک طرف عقد، خارجی است ثبت ازدواج آنان برای دفاع از حقوق زن ایرانی بسیار مهم و ضروری است. پورمنتی با بیان این‌که زنان ایرانی برای ازدواج با اتباع خارجی باید پروانه زناشویی دریافت کنند، خاطرنشان می کند:پروانه زناشویی در داخل ایران را مقامات وزارت کشور (استانداری‌ها) و در خارج از کشور را روسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران صادر می‌کنند.

وی تاکید می کند: اگر بانوان ایرانی بدون رعایت قوانین ، مقررات مربوطه و مشاوره‌های حقوقی اقدام به ازدواج با اتباع بیگانه کنند، برخی مشکلات حقوقی از جمله نبود ضمانت اجرای قانونی و رسمی تعهدات برای پایبندی زوج به ادامه زندگی و نیز بلاتکلیفی وضع هویتی فرزندان آنان به وجود خواهد آمد، چراکه در قوانین فعلی یکی از شروط اصلی دریافت شناسنامه برای فرزندان متولد از مادران ایرانی و پدران خارجی، ثبت ازدواج والدین آنهاست.

بیشترین ازدواج های زنان ایرانی با اتباع بیگانه در مناطق مرزی

وی با بیان این‌که بیشترین میزان ازدواج‌های بدون پروانه زناشویی با اتباع بیگانه در مناطق مرزی و دورافتاده است ،می گوید: عدم اطلاع از قوانین مهم‌ترین عامل در وقوع این نوع ازدواج‌هاست . سوسن فرهادی جامعه شناس در این زمینه به خبرنگارقانون می گوید: متاسفانه زنان ایرانی از طریق ازدواج با اتباع خارجی که 80 درصد آنها افغانی هستند، بدون ثبت قانونی و یا حتی رسمی ، دچار آسیب های روحی و روانی بسیاری می شوند.

وی ادامه می‌دهد: به‌عنوان مثال با تداوم بازگشت اتباع کشورهای افغانستان و عراق به کشورشان ، تشدید وضعیت مبهم زنان به طوری که همراه شوهرشان و رفتن به مقصد آنها وضعیت حقوقی روشنی نخواهند داشت و ماندن در ایران و ترک از طرف شوهرانشان از طرف ديگر مشکلات عدیده‌ای برای آنان به‌وجود می‌آورد. فرهادی توضیح می دهد:این زنان پس از مدتی دچار اختلالات روحی و روانی می‌شوند و بهداشت روانی آنها به خطر می‌افتد، آنان به یکباره خود را تنها می‌بینند ، با تجمیع این شرایط ناگوار دچار انواع افسردگی‌ها، کاهش اعتماد به نفس، اعتياد به مواد مخدر و الکل، مشاجرات خانوادگی و غیره می شوند.

خودکشی در 60 درصد این زنان شایع‌تر است

این جامعه شناس با بیان این‌که حدود 60 درصد این زنان اقدام به خودکشی می‌کنند، اظهار كرد: آنان خودکشی را راهی برای رهایی از یک مسئله یا بحران می دانند و طرد شدگی، احساس بی‌هویتی ، ناکامی و شکست در زندگی از عوامل مهم این پدیده است.

وی، بی‌بندو باری جنسی و روسپیگری را از آسیب‌های اجتماعی مهم در این زنان می داند و می گوید:ترس از بی‌کفایتی، بی‌هویتی، اضطراب و افسردگی، مشکلات خانوادگی و فشارهای ممتد روحی از عواملی دیگری است که این گونه زنان را به سمت روسپیگری می کشاند.

فرهادی می‌گوید: میان رواج پدیده ازدواج زنان ایرانی با اتباع بیگانه و احتمال افزایش افراد فاقد هویت، اسناد سجلی رابطه معناداری وجود دارد، به‌طوری‌که هرچه این پدیده یعنی ازدواج زنان ایرانی با اتباع بیگانه افزایش یابد، تعداد افراد فاقد هویت و اسناد سجلی نیز به مراتب افزایش می یابد.

سیدعیسی موسوی‌‌نسب مدیر کل امور اتباع و مهاجران خارجی استانداری تهران نیز در این زمینه توضیح می دهد:هرگونه ازدواج و ثبت ازدواج با مهاجران غیرمجاز غیرقانونی است زیرا بخشی از این ازدواج‌ها با انگیزه‌های سودجویی و اخذ اقامت با استفاده از نا آگاهی زنان ایرانی صورت می‌گیرد.

وی تصریح می کند: این در حالی است که فرزندان بلاتکلیف و زنان رها شده، حاصل ازدواج با مهاجران غیرمجاز است و ما نیز به دلیل عدم در اختیار داشتن مدارک حقوقی از آنها، نمی‌توانیم از حقوق این زنان و فرزندان رها شده دفاع کنیم. موسوی‌نسب از زنان ایرانی خواست تا در صورت ازدواج با مردان تبعه خارجی با استانداری تهران مشورت و همفکری‌های لازم را داشته باشند تا در چارچوب قوانین و ضوابط ازدواج آنها به ثبت قانونی برسد.