استاد برجسته ادبیات و الهیات درگذشت

سید امیر محمود انوار، استاد زبان عربی و الهیات دانشگاه تهران پس از طی دوران بیماری شب گذشته درگذشت.

به گزارش خبرآنلاین، «دکتر محمود انوار» برادرزاده عبدالله انوار است که قصاید و غزلیات فارسی و عربی زیادی در مدح اهل بیت علیهم السلام سروده و از اساتید برجسته عربی دانشگاه تهران بشمار می‌رود.

استادانوار یکشنبه شب،پس از سپری کردن دوره بیماری دو ماهه دعوت حق را لبیک گفت. این استاد برجسته ادب و عرفان اسلامی در میان دانشجویان و استادان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به خوش ذوقی و بداهه سرائی شهرت داشت.

پیکر آن مرحوم پس از هماهنگی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده خواهد شد.

دکتر سیدامیر محمود انوار، به سال 1324 در تهران به دنیا آمد. در تحصیل علم دو شیوه حوزوی و دانشگاهی را تجربه کرده است به طوری که از کودکی و حدود ده سالگی نزد پدرش، سیدعبدالله انوار، تحصیل علم را آغاز کرد و به مدت سی و پنج سال در خدمت این استاد ارجمند ادبیات عربی، ادبیات فارسی و کتب علوم صرف، نحو و بلاغت به ویژه کتاب های سیوطی، مغنی و مطول و منطق و اصول فقه و حکمت را آموخت. پانزده ساله بود که در محضر استاد عبدالحمید بدیع الزمانی در مؤسسه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران حضور یافت. سپس سیزده سال پیوسته در منزل و دانشگاه نزد وی متون گوناگون لغوی، نظم و نثر و صرف و نحو عربی را فراگرفت. در تمام مدت تحصیل دانشجوی ممتاز وی بود تا اینکه در بیست و پنج سالگی از رساله دکترای خود با راهنمایی استاد بدیع الزمانی و با نمره بسیار عالی دفاع کرد.

ضمن اینکه از بیست و یک سالگی در محضر درس حکمت و عرفان حکیم الهی قمشه ای حاضر شد و حدود ده سال متون فلسفه چون منظومه حاج ملاهادی سبزواری و متون عرفانی چون شرح نابلسی و بورینی بر دیوان ابن فارض مصری و تفاسیر عرفانی چون تفسیر محیی الدین و غیره را به همراه علوم دیگر چون عروض وبیان فرا گرفت. چند سالی هم نزد علمای دیگر حوزه چون آیت الله فقیهی و علامه گیلانی، سیوطی و مطول را آموخت. غیر از دوره منطق «اساس الاقتباس خواجه طوسی» و حکمت مشاء آثار بوعلی و تحصیل بهمنیار به مطالعه و تدریس متون عرفانی و تفسیری چون «مصباح الهدایه » کاشانی و «کشف الاسرار» میبدی، «عرائس البیان» روزبهان بقلی فسوی و کتب خواجه عبدالله انصاری و ... پرداخت. از سال 1346 به تدریس متون عرفانی فارسی، عربی، نظم ونثر، متون بلاغی، صرف و نحو و لغت پرداخت. وی در همین حین مسؤولیت های اجرایی مهمی هم برعهده داشته و به سبب آنها خدمات علمی ارزنده ای را به جامعه علمی و دانشگاهی کشور عرضه کرده است. از مسؤولیت های مهم او می توان به ریاست انتشارات و سردبیری مجله بین المللی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران از سال 1352 به مدت سی سال، معاونت پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به مدت پنج سال، ریاست کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به مدت دو سال و ... اشاره کرد و اما از مهمترین تألیفات استاد امیرمحمود انوار می توان به کتاب های«ایوان مداین از دیدگاه بحتری و خاقانی و شرح قصیده سینیه بحتری»، «سعدی و متنبی و داوری میان دو شاعر پارسی و تازی» ،تصحیح و نقد و بررسی و تعریب دیوان ابوالفتح بستی شاعر ذوالسانین ایران و دوره غزنوی و شرح منظوم و منثور آن، منتخب اشعار حکیم ابوالمعارف زاهد و مقدمه ای تحلیلی بر آن، مقدمه ای تحلیلی بر کاروان عشق اثر طغرا یغمایی و مقدمه ای تحلیلی و عرفانی برگزیده دیوان استاد محیی الدین الهی قمشه ای اشاره کرد. علاوه بر اینها شرح منثور و منظوم ادبی و عرفانی به فارسی، عربی و انگلیسی بر جزء 29 و 30 قرآن به نام تفسیر انوارین، شرح منثور و منظوم بر کلمات قصار حضرت علی به فارسی، عربی و انگلیسی، شرح ادبی و عرفانی به فارسی، عربی و انگلیسی بر خلاصه مثنوی و معنوی، شرح منظوم بر خطبه حضرت زینب و حضرت سجاد و از دیگر آثار مرحوم دکتر انوار است.

کارشناسی زبان و ادبیات عربی و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران با مدال درجه یک فرهنگ در سال 1345.

اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته زبان و ادبیات عربی با مدال درجه یک فرهنگ از دانشکده الهیات و معارف اسلامی در سال 1347.

اخذ مدرک دکترا در رشته علوم قرآنی با درجه ممتاز از دانشکده الهیات و معارف اسلامی.