بازدید 14412
كشف عامل اصلي سقوط تمدن كهن «مايا»
پژوهشگران مکزيکي و بريتانيايي معتقدند ميزان بارش‌ها در منطقه در حدي نه چندان شديد کاهش يافته، اما اين روند براي مدتي طولاني ادامه داشته و همين عامل، مرگ و سقوط اين تمدن را در 950 پس از ميلاد در پي داشته است.
عامل اصلي سقوط تمدن کهن «مايا» کشف شد.
به گزارش ايسنا سالها پيش در منطقه‌اي که هم‌اکنون مکزيک و گواتمالا را شامل مي‌شود، تمدن ماياها بعد از گذراندن دوراني پر رونق منقرض شد و به نظر مي‌رسد که کم آبي و خشکسالي نه چندان شديد، عامل انقراض اين تمدن بوده است.
پژوهشگران مکزيکي و بريتانيايي معتقدند ميزان بارش‌ها در منطقه در حدي نه چندان شديد کاهش يافته، اما اين روند براي مدتي طولاني ادامه داشته و همين عامل، مرگ و سقوط اين تمدن را در 950 پس از ميلاد در پي داشته است.
پژوهشگران دانشگاه «ساوث همپتون» در بريتانيا به همراه محققان مرکز تحقيقات علمي «يوکاتان» در مکزيکوي جنوبي با تجزيه و تحليل ميزان بارش‌ها و تبخير آب بين سال‌هاي 800 تا 950 بعد از ميلاد يعني زماني که سير نزولي تمدن «مايا» شروع شد، دريافتند که کاهش ميزان بارش چندان زياد نبوده، اما به اندازه‌اي بوده که سيستم‌هاي ذخيره آب آشاميدني را در منطقه يوکاتان لاولند يعني جايي‌که رودخانه‌اي وجود نداشته است، خالي کند.
استاد «ايلکو رولينگ» از دانشگاه «ساوث همپتون» مي‌گويد: کاهش ميزان بارش‌ها بين 25 تا 40 درصد بوده، اما اين ميزان براي برتري ميزان تبخير در مقابل بارش کافي بوده و لذا منابع آب به سرعت کاهش يافته است.
وي گفت: خشکسالي باعث شد تا نهادهاي اجتماعي «مايا» از هم بپاشد و مردم از شهرها خارج شوند.
باستان شناسان، براي ساليان متمادي عامل سقوط تمدن کهن «مايا» را ناآرامي‌هاي اجتماعي، بيماري و جنگل‌زدايي تصور مي‌کردند.
به گزارش ايسنا سالها پيش در منطقه‌اي که هم‌اکنون مکزيک و گواتمالا را شامل مي‌شود، تمدن ماياها بعد از گذراندن دوراني پر رونق منقرض شد و به نظر مي‌رسد که کم آبي و خشکسالي نه چندان شديد، عامل انقراض اين تمدن بوده است.
پژوهشگران مکزيکي و بريتانيايي معتقدند ميزان بارش‌ها در منطقه در حدي نه چندان شديد کاهش يافته، اما اين روند براي مدتي طولاني ادامه داشته و همين عامل، مرگ و سقوط اين تمدن را در 950 پس از ميلاد در پي داشته است.
پژوهشگران دانشگاه «ساوث همپتون» در بريتانيا به همراه محققان مرکز تحقيقات علمي «يوکاتان» در مکزيکوي جنوبي با تجزيه و تحليل ميزان بارش‌ها و تبخير آب بين سال‌هاي 800 تا 950 بعد از ميلاد يعني زماني که سير نزولي تمدن «مايا» شروع شد، دريافتند که کاهش ميزان بارش چندان زياد نبوده، اما به اندازه‌اي بوده که سيستم‌هاي ذخيره آب آشاميدني را در منطقه يوکاتان لاولند يعني جايي‌که رودخانه‌اي وجود نداشته است، خالي کند.
استاد «ايلکو رولينگ» از دانشگاه «ساوث همپتون» مي‌گويد: کاهش ميزان بارش‌ها بين 25 تا 40 درصد بوده، اما اين ميزان براي برتري ميزان تبخير در مقابل بارش کافي بوده و لذا منابع آب به سرعت کاهش يافته است.
وي گفت: خشکسالي باعث شد تا نهادهاي اجتماعي «مايا» از هم بپاشد و مردم از شهرها خارج شوند.
باستان شناسان، براي ساليان متمادي عامل سقوط تمدن کهن «مايا» را ناآرامي‌هاي اجتماعي، بيماري و جنگل‌زدايي تصور مي‌کردند.
