کشاورزانی که کشاورزی را رها کردند

سرويس اقتصادي ـ كشاورزي ديگر سود ندارد. در بازاري كه يك سال پس از ممنوعيت واردات همه انواع ميوه، باز هم معلوم نيست که چگونه همه نوع ميوه خارجي موجود است، چه انگیزه‌ای برای تولید باقی می‌ماند؟

به گزارش «تابناك»، رها كردن حرفه كشاورزي و خالي شدن روز به روز روستاها از جمعيت، يكي از موج‌هاي اقتصادي كشور ماست كه اين روز‌ها زياد هم نياز به دليل ندارد.

آنچه گفته شد، بخشي از درددل كشاورزاني بود كه به گفته خود، با همه علاقه به كشاورزي، آن را رها كرده‌‌اند.

بنا بر این گزارش، سنتی بودن بخش کشاورزی، عدم حمایت‌های لازم از سوی دولت پس از هدفمند کردن یارانه‌ها، بلعیدن سود فراوان توسط دلالان و واردات فراوان محصولات کشاورزی، از عواملی هستند که اين كشاورزان سابق در مصاحبه با خبرنگار تابناک درباره رها کردن کشاورزی مطرح كردند.

جالب اينجاست كه دو تن از سه كشاورزي كه در این گفت‌وگو‌ها شرکت داشتند و البته نخواستند نامشان درج شود، هم اكنون به شغل واردات ميوه اشتغال دارند!

آنچه هم اکنون می‌توان از معضلات کشاورزی در اقتصاد ایران بیان کرد، این است که تاکنون حمایت‌های لازم دولت برای بالا بردن توان تخصصی کشاورزی داخلی انجام نشده است، به گونه ای که هم اکنون در شرایطی که کم‌آبی، یکی از بزرگترین مشکلات بخش کشاورزی است، فراگیر نشدن آبیاری صنعتی، کشاورزان را با محدودیت‌های فراوانی روبه‌رو کرده است.

همچنین در شرایطی که هدردهی آب و برق از طریق تغییر کشاورزی سنتی به کشاورزی پیشرفته، کاهش نیافته بود، هدفمند کردن یارانه‌ها صورت گرفت و اين پتكي بود بر هزينه‌هاي كشاورزاني كه پیش از هدفمندي نيز به زور هزينه‌هاي خود را سر به سر مي‌كردند.

یکی از اين كشاورزان در این باره مي‌گويد: دقيقا پس از هدفمند کردن یارانه‌ها، زمین و باغ خود را در اصفهان رها کرده و به دلالی مشغول شده است.

وی در این باره گفت: دولت پس از هدفمند کردن یارانه‌ها، کمکی به من نکرد و همین عاملی شد که با افزایش قیمت برق، آب و گازوئیل، دیگر توان ماندن و ادامه دادن کشاورزی را نداشته باشم.
اینها همه در حالی است که در سا‌هاي اخير، شاهد واردات بی‌رویه و عمده مرکبات خارجی بوده ایم.

دو كشاورز ديگر مي‌گويند، در این مرحله، کشاورزی را رها کرده و هم اکنون جزو وارد کنندگان میوه‌جات هستند.

آن دو با بیان اینکه هم اکنون واردات رسمی و غیر رسمی مرکبات، تولید درونی را نابود کرده است، گفتند، آنچه عملا از دولت دیدیم، نه تنها حمایت نبوده، بلکه کارهایی بوده که تیشه به ریشه ما زده است و همین، عاملی شد تا مجموعه باغ‌هايي را كه برای تجهيزش 700 میلیون تومان هزینه کرده بودیم، رها کرده و هم اکنون وارد کننده میوه‌جات خارجی باشیم.

آنان ادامه دادند: در اوضاع کنونی، باید بیش از پیش به این بخش توجه کرد. افزایش نرخ ارز در شرایط کنونی می‌تواند ضربه دیگری بر بخش کشاورزی وارد کرده و افراد بیشتری را از کشاورزی دور کند.

چرایی این ضربه از آن جهت است که کشاورزان در ایران، تنها وارد کننده کالاهای سرمایه‌ای، سم و غیره هستند و امکان صادرات برایشان نیست؛ بنابراین، افزایش نرخ ارز تنها، همچون شوکی هزینه‌های کشاورزان را افزایش خواهد داد.

گفتنی است، ترس از تبدیل شدن بیشتر کشاورزان به غیر کشاورزان، اقتصاد ایران را تهدید و این الزام را برای دولت ایجاد می‌کند که بیش از پیش به فکر کشاورزان باشد، نه اینکه همواره و با تصميمات غير كارشناسي، تولید کشاورزی در ایران را به صورت تصاعدی کاهش دهد.