جایزه جراحان لثه آلمان برای محقق ایرانی

محقق ایرانی خارج از کشور طی تحقیقاتی روش نوینی برای جلوگیری از تحلیل استخوان فک و لثه پس از کشیدن دندان ارائه کرد که به دلیل تحقیقاتش در این زمینه موفق شد به عنوان اولین محقق ایرانی جایزه اول جراحان لثه آلمان را دریافت کند.

دکتر بهنام شکیبایی مقدم- مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به روش نوین جلوگیری از تحلیل بافت سخت و نرم فک پس از کشیدن دندان اظهار داشت: طبق آخرین تحقیقات علمی پس از کشیدن دندان طی 2 ماه حدود 50 درصد از لثه به عنوان بافت نرم و استخوان فک به عنوان بافت سخت تحلیل می رود که این امر اشکالات مهمی را برای کاشت ایمپلنت ایجاد می کند.
وی عدم امکان جایگذاری ایمپلنت مناسب را به دلیل کمبود بافت از جمله این اشکالات دانست و گفت: این امر اکثرا موجب می شود که کاشت ایمپلنت های قطور و بلند که از استحکام بالاتری برخوردار هستند، امکان پذیر نباشد.
 
مجری طرح ادامه داد: از این رو جراح در این موارد به ایملنت های نازک و کوتاه قناعت می کند که این نوع ایمپلنت ها درصد  عوارضی چون شکستگی، عفونت و شل شدگی ایمپلنت را به دنبال دارد.
 
شکیبایی مقدم، یادآور شد: راه حل دوم در این موارد بازسازی استخوان فک و لثه از دست رفته قبل یا در هنگام جایگذاری ایمپلنت است که این روش موجب افزایش تعداد جراحی ها و طول درمان می شود ضمن آنکه هزینه درمان بیمار را افزایش می دهد.
 
وی به نتایج تحقیقات خود در این زمینه با همکاری محققان دانشگاههای آلمان و سوئیس اشاره کرد و اظهار داشت: این مطالعات ما را به سمت ابداع روشی برای کاهش تحلیل سوق داد. اساس این روش کشیدن دندان به صورت کم تهاجمی (Minimally invasive) و استفاده از مواد جایگزین کننده است.
 
عضو هیئت علمی دانشگاه دوسلدورف آلمان با بیان اینکه این مواد جایگزین معمولا از خود فرد، حیوانات و یا مواد مصنوعی گرفته می شوند، ادامه داد: تحقیقات ما نشان داد که پودر استخوان گاو به عنوان ماده دیر جذب بهترین ماده برای پر کردن حفره دندان است.
 
به گفته این محقق، پس از پر کردن حفره دندان با این ماده، سطح آن توسط اسفنج ژلاتینی پوشانده می شود. اسفنج ژلاتینی از یک سو به ماده استخوانی زیر خود استحکام می بخشد و از سوی دیگر باعث بازسازی لثه می شود.

 

 

مجری طرح ترمیم استخوان و لثه، با بیان اینکه این تکنیک با عنوان Socket Preservation عرضه شد، اضافه کرد: در این تکنیک بیمار پس از گذشت 10 هفته ایمپلنت ایده آل خود را با ابعادی مناسب دریافت کرده و در اغلب موارد نیاز به تکنیکهای بازسازی مجدد بافت را ندارد چرا که روش فوق به صورت میانگین از 90 درصد تحلیل استخوان و لثه جلوگیری می کند.
 
شکیبایی مقدم که اخیرا با انتشار تحقیقاتش در این زمینه به عنوان اولین محقق ایرانی موفق به دریافت جایزه اول جراحان لثه آلمان شده است، در خصوص برتری ماده دیر جذب استخوانی گاو در این روش توضیح داد: در تحقیقات انجام شده به دلیل مشخصی در این زمینه دست نیافتیم ولی به فرضیه ای رسیدیم که در حال حاضر در بسیاری از مقالات علمی پذیرفته می شود.
 
وی، میزان تراکم پودر استخوان گاو را مشابه تراکم ریشه دندان دانست و گفت: زمانی که حفره دندان با این مواد پر می شود به دلیل مشابهت تراکم ماده جدید با ریشه، به بافت اطراف دندان اجازه می دهد که نسبت به وظایف خود در زمینه ترمیم حفره اقدام کند از این رو تحلیل استخوان به حداقل می رسد.
 
سرپرست بخش ایمپلنتولوژی آکادمی کارل زایس در سوئیس با بیان اینکه این روش باید بلافاصله پس از کشیده شدن دندان اجرایی شود، ادامه داد: پس از کشیدن دندان خون در حفره دندان لخته می شود و کلیه فاکتورها و سلولهایی که در بازسازی استخوان مورد نیاز است از مغز استخوان خارج و وارد حفره دندان می شود از این رو با استفاده از این سلولها و مواد پر کننده اقدام به بازسازی استخوان می شود.
 
این پژوهشگر همچنین افزود: اگر در هنگام کشیدن دندان یک یا چند دیواره حفره دندانی آسیب دیده یا از بین رفته باشند، ابتدا با استفاده از یک ممبرین (غشا) قابل جذب کلاژنی دیواره ها بازسازی شده سپس حفره دندانی پر می شود. در این تکنیک که Ridge Preservation نامیده می شود، بیمار پس از 10 هفته می تواند ایمپلنت مورد نیاز را دریافت کند.