گفت گو با رئیس بخش علوم سیاسی دانشگاه آلابامای آمریکا:
اقدام ایران علیه پژاک طبق قوانین بین المللی بود
طبق قوانین بین المللی دفاعی، ایران اقدام لازم – مانند حمله نظامی برای دفاع از مرزهای خود را – می تواند داشته باشد. خصوصا مرزهایی که مورد هجوم نظامی گروهی دیگر قرار گرفته است و در داخل خاک عملیات ایذایی دارند، هرچند از نظر سیاسی، اقداماتی که صورت می گیرد در روابط بین حکومت اقلیم و ایران تاثیرگذار خواهد بود ، اما تعهدات قانونی باید توازن داشته باشد و هر دو طرف ملزم به رعایت آن باشند و در اینجا توجهات سیاسی و دیپلماتیک هم حائز اهمیت است.
روزنامه اعتماد نوشت:
دکتر نادر انتصار استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل و رئیس بخش علوم سیاسی در دانشگاه آلابامای جنوبی در ایالات متحده امریکا است.
تاکنون از وی کتابها و مقالات زیادی منتشر شده اند که می توان به ناسیونالیسم قومی کرد و سیاست کردها در خاورمیانه ( با ترجمه قانعی فرد، نشر علم ) اشاره کرد.
وی در این مناظره به نقد دوباره فرقه تروریستی پژاک پرداخته است. یک فرقه تروریستی که از 2003 تاکنون نه تنها برای کرد و کردستان، مفید و مثمر ثمر نبوده است بلکه برعکس ، کاملا کردستیز و عامل تخریب زیستن و حیات آرام و آزاد در کردستان بوده است .
برخلاف ادعاهای توهم آلود و احساسی ، وقتی اسم پژاک مطرح می شود کلمات و عبارات " ترور، بمب، اعدام، چپاول، انفجار و..." در ذهن تداعی می شود. پژاک - مخفف پارتیا ژیانا ئازادا کوردستانی ( حزب حیات آزاد کردستان ) است، و اين فرقه فرزندخوانده‌ي پ.ك.ك با ترور می خواهد از حقوق 7-8 میلیون نفر کرد - یعنی10.1 جمعیت کل ایران - دم می زند.
*علت تحرکات نظامی فرقه تروریستی پژاک علیه نیروهای نظامی ایران چیست ؟ چه هدفی از عملیات نظامی مقابل ایران را دنبال می کنند ؟
فلسفه، هدف ، ساختار و مدل تقلیدی پژاک که همان دنباله پ ک ک است و اهدافش را در عملیات نظامی علیه ترکیه می بیند تحرک نظامی است و البته آن استراتژی پ ک ک با شکست روبرو شد و پژاک هم شاید بر این باور است که می تواند با وارد کردن خسارت و ویرانی و آشفتگی و هرج و مرج در نوار مرزی، به موفقیتی دست یابد. اما من تصور نمی کنم که پژاک هیچ استراتژی مبسوط و روشنی در پشت این عملیات نظامی داشته باشد.
*حرکات تروریستی مانند انفجار بمب و کشتار و ... چه سودی برای حرکت سیاسی کردستان دارد ؟
با توجه به اینکه کردستان ، استانی در حال توسعه است و محرومیت های زیادی را در چند دهه اخیر تحمل کرده است. و حتی برخی از احزاب معارض کرد - مانند کومله و دمکرات – پژاک را مزاحم آرامش کردستان می بینند که نیرویی کردی نیست بلکه به نام کرد به تروریسم در منطقه دامن می زند .امروزه جهان پیرامون تغییر کرده است و دیگر اوضاع و احوال به مانند یک دهه گذشته نبوده و نیست. مشکلات و معظلاتی که مردم کرد و کردستان با آن دست و پنجه نرم می کنند از داخل پرخاش ، خشونت ، ستیزه جویی چیزی جز نابسامانی و زیان و تباهی و خرابی بیرون نخواهد آمد. این عملیات پژاک برای مردم کرد مانع توسعه است و جامعه کردی را به عقب خواهد راند
*اینکه حکومت اقلیم توصیه ایران را مبنی بر خروج پژاک از کردستان عراق رانمی پذیرد، چیست ؟
البته هوشیار زیباری وزیر خارجه عراق برای حسن نیت و همجواری با ایران و در چارچوب مقررات بین المللی پژاک را رسما تروریست خواند از ان خواست تا کوهستان های قندیل عراق را ترک کند و به بی ثباتی در مرزهای همسایگان دامن نزند و جلال طالبانی رئیس جمهور عراق هم رسما از پژاک خواست قندیل را تخلیه کند و به عملیات تروریستی از خاک عراق علیه همسایگان پایان دهد .
حکومت اقلیم کردستان با پژاک رویارویی نخواهد کرد، زیرا موقعیت حکومت اقلیم کردستان متزلزل و ضعیف و بی ثبات است. در اوج عملیات نظامی پژاک ، حکومت ترکیه هم از اقلیم کردستان می خواهد که چریک ها ی پ ک ک را اخراج کند، اما حکومت اقلیم عکس العمل خاصی ، ان طور که باید و شاید، نداشته است. نتیجتاٌ ، ترکیه چندین نیروی نظام را به منطقه کردستان عراق روانه کرد و برخی از این یورش ها و حملات با هزاران سرباز ترک همراه بوده است. به طور خلاصه، ضعف اجتماعی – سیاسی و آسیب پذیری حکومت اقلیم کردستان و مجموعه نیروها و یا فشارهای اجتماعی در کردستان عراق ، برای حکومت کردها اقدام علیه دیگر گروه کردی را غیر ممکن می سازد.
به هر حال ، احتمال ضعیف حمایت نیروها و عوامل خارجی – شاید درخواست آمریکا و اسرائیل از حکومت اقلیم – در این مسئله هم دخالت و تاثیر خاص خود را دارد، هرچند که وزارت خزانه داری امریکا پژاک و پ ک ک را تروریست می داند و عامل ترانزیت و قاچاق مواد مخدر.
تصور نمی کنم که آمریکا یا اسرائیل مستقیما از حکومت اقلیم کردستان خواسته باشند که از انجام هر گونه اقدامی علیه پژاک خودداری کنند، هرچند که شکی نیست که امریکا و اسرائیل ، پژاک را به عنوان یکی از ابزارها و وسیله های ضد ایرانی توصیف می کنند که علیه ایران اقداماتی می کند و همواره در مناطق مرزی ایران برنامه هایی تحریک آمیز دارد.
* ورود نظامی های ایران و رویارویی نظامی با پژاک را برخی از هواداران این فرقه تروریستی، هجوم به مرز اقلیم کردستان دانسته اند، اما رعایت حسن همجواری در دیپلماسی هم ضروری به نظر می رسد و باید متقابلا رعایت شود و به گمانم چنین اعتراضی یکطرفه است؟
طبق قوانین بین المللی دفاعی، ایران اقدام لازم – مانند حمله نظامی برای دفاع از مرزهای خود را – می تواند داشته باشد. خصوصا مرزهایی که مورد هجوم نظامی گروهی دیگر قرار گرفته است و در داخل خاک عملیات ایذایی دارند، هرچند از نظر سیاسی، اقداماتی که صورت می گیرد در روابط بین حکومت اقلیم و ایران تاثیرگذار خواهد بود ، اما تعهدات قانونی باید توازن داشته باشد و هر دو طرف ملزم به رعایت آن باشند و در اینجا توجهات سیاسی و دیپلماتیک هم حائز اهمیت است.
*ایران هر نوع گفتگو با پژاک را نپذیرفت ، پژاک هم مدعی دفاع از اهداف و خواسته ها کرد و کردستان است، که شاید عملا شعاری بیش نباشد ؛ اما چه راه حل سیاسی منطقی و بهتری در پیش روست ؟
ایران و پژاک 180 درجه از نظر ایدئولوژی مخالف همدیگرند و اهدافشان کاملا در جهت متضاد هم است که کاملا مشابه وضعیت ترکیه و پ ک ک است، در چنین شرایطی، یافتن زمینه مشترک برای دیالوگ سیاسی تقریبا چیزی در حد محالات و امکانی نزدیک به صفر است. در این برهه و موقعیت هم، هیچ راه حل سیاسی واقعی مشاهده نمی شود مگر اینکه پژاک خود را به سازمانی سیاسی مبدل کند و از نظامی گری دست بردارد و من هم تصور نمی کنم که چنین حالتی به زودی اتفاق بیافتد.
سخن آخر ؟
پیامی برای مسولان و نویسندگان محترم روزنامه اعتماد دارم. اینکه از خبر انتشار دوباره روزنامه اعتماد، بسیار خوشحال شدم. که یکی از مهمترین روزنامه های ایران بود و من مصاحبه ها و مقالات منتشر شده در اعتماد را همیشه با دقت ، می خواندم و نقش مهمی را در جامعه ایرانی ایفا می کنند، چون با نوشته های روشنگرانه خود اقشار مختلف جامعه را به یک دیگر پیوند می دهند و امیدوارم که همیشه در جُستن حق و حقیقت کوشا باشند و اعتماد در تولد جدیدش بار دیگر به عنوان روزنامه ای مطرح، نفوذ و نقش خود را در جامعه ایرانی به درستی ایفا کند.
دکتر نادر انتصار استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل و رئیس بخش علوم سیاسی در دانشگاه آلابامای جنوبی در ایالات متحده امریکا است.
تاکنون از وی کتابها و مقالات زیادی منتشر شده اند که می توان به ناسیونالیسم قومی کرد و سیاست کردها در خاورمیانه ( با ترجمه قانعی فرد، نشر علم ) اشاره کرد.
وی در این مناظره به نقد دوباره فرقه تروریستی پژاک پرداخته است. یک فرقه تروریستی که از 2003 تاکنون نه تنها برای کرد و کردستان، مفید و مثمر ثمر نبوده است بلکه برعکس ، کاملا کردستیز و عامل تخریب زیستن و حیات آرام و آزاد در کردستان بوده است .
برخلاف ادعاهای توهم آلود و احساسی ، وقتی اسم پژاک مطرح می شود کلمات و عبارات " ترور، بمب، اعدام، چپاول، انفجار و..." در ذهن تداعی می شود. پژاک - مخفف پارتیا ژیانا ئازادا کوردستانی ( حزب حیات آزاد کردستان ) است، و اين فرقه فرزندخوانده‌ي پ.ك.ك با ترور می خواهد از حقوق 7-8 میلیون نفر کرد - یعنی10.1 جمعیت کل ایران - دم می زند.
*علت تحرکات نظامی فرقه تروریستی پژاک علیه نیروهای نظامی ایران چیست ؟ چه هدفی از عملیات نظامی مقابل ایران را دنبال می کنند ؟
فلسفه، هدف ، ساختار و مدل تقلیدی پژاک که همان دنباله پ ک ک است و اهدافش را در عملیات نظامی علیه ترکیه می بیند تحرک نظامی است و البته آن استراتژی پ ک ک با شکست روبرو شد و پژاک هم شاید بر این باور است که می تواند با وارد کردن خسارت و ویرانی و آشفتگی و هرج و مرج در نوار مرزی، به موفقیتی دست یابد. اما من تصور نمی کنم که پژاک هیچ استراتژی مبسوط و روشنی در پشت این عملیات نظامی داشته باشد.
*حرکات تروریستی مانند انفجار بمب و کشتار و ... چه سودی برای حرکت سیاسی کردستان دارد ؟
با توجه به اینکه کردستان ، استانی در حال توسعه است و محرومیت های زیادی را در چند دهه اخیر تحمل کرده است. و حتی برخی از احزاب معارض کرد - مانند کومله و دمکرات – پژاک را مزاحم آرامش کردستان می بینند که نیرویی کردی نیست بلکه به نام کرد به تروریسم در منطقه دامن می زند .امروزه جهان پیرامون تغییر کرده است و دیگر اوضاع و احوال به مانند یک دهه گذشته نبوده و نیست. مشکلات و معظلاتی که مردم کرد و کردستان با آن دست و پنجه نرم می کنند از داخل پرخاش ، خشونت ، ستیزه جویی چیزی جز نابسامانی و زیان و تباهی و خرابی بیرون نخواهد آمد. این عملیات پژاک برای مردم کرد مانع توسعه است و جامعه کردی را به عقب خواهد راند
*اینکه حکومت اقلیم توصیه ایران را مبنی بر خروج پژاک از کردستان عراق رانمی پذیرد، چیست ؟
البته هوشیار زیباری وزیر خارجه عراق برای حسن نیت و همجواری با ایران و در چارچوب مقررات بین المللی پژاک را رسما تروریست خواند از ان خواست تا کوهستان های قندیل عراق را ترک کند و به بی ثباتی در مرزهای همسایگان دامن نزند و جلال طالبانی رئیس جمهور عراق هم رسما از پژاک خواست قندیل را تخلیه کند و به عملیات تروریستی از خاک عراق علیه همسایگان پایان دهد .
حکومت اقلیم کردستان با پژاک رویارویی نخواهد کرد، زیرا موقعیت حکومت اقلیم کردستان متزلزل و ضعیف و بی ثبات است. در اوج عملیات نظامی پژاک ، حکومت ترکیه هم از اقلیم کردستان می خواهد که چریک ها ی پ ک ک را اخراج کند، اما حکومت اقلیم عکس العمل خاصی ، ان طور که باید و شاید، نداشته است. نتیجتاٌ ، ترکیه چندین نیروی نظام را به منطقه کردستان عراق روانه کرد و برخی از این یورش ها و حملات با هزاران سرباز ترک همراه بوده است. به طور خلاصه، ضعف اجتماعی – سیاسی و آسیب پذیری حکومت اقلیم کردستان و مجموعه نیروها و یا فشارهای اجتماعی در کردستان عراق ، برای حکومت کردها اقدام علیه دیگر گروه کردی را غیر ممکن می سازد.
به هر حال ، احتمال ضعیف حمایت نیروها و عوامل خارجی – شاید درخواست آمریکا و اسرائیل از حکومت اقلیم – در این مسئله هم دخالت و تاثیر خاص خود را دارد، هرچند که وزارت خزانه داری امریکا پژاک و پ ک ک را تروریست می داند و عامل ترانزیت و قاچاق مواد مخدر.
تصور نمی کنم که آمریکا یا اسرائیل مستقیما از حکومت اقلیم کردستان خواسته باشند که از انجام هر گونه اقدامی علیه پژاک خودداری کنند، هرچند که شکی نیست که امریکا و اسرائیل ، پژاک را به عنوان یکی از ابزارها و وسیله های ضد ایرانی توصیف می کنند که علیه ایران اقداماتی می کند و همواره در مناطق مرزی ایران برنامه هایی تحریک آمیز دارد.
* ورود نظامی های ایران و رویارویی نظامی با پژاک را برخی از هواداران این فرقه تروریستی، هجوم به مرز اقلیم کردستان دانسته اند، اما رعایت حسن همجواری در دیپلماسی هم ضروری به نظر می رسد و باید متقابلا رعایت شود و به گمانم چنین اعتراضی یکطرفه است؟
طبق قوانین بین المللی دفاعی، ایران اقدام لازم – مانند حمله نظامی برای دفاع از مرزهای خود را – می تواند داشته باشد. خصوصا مرزهایی که مورد هجوم نظامی گروهی دیگر قرار گرفته است و در داخل خاک عملیات ایذایی دارند، هرچند از نظر سیاسی، اقداماتی که صورت می گیرد در روابط بین حکومت اقلیم و ایران تاثیرگذار خواهد بود ، اما تعهدات قانونی باید توازن داشته باشد و هر دو طرف ملزم به رعایت آن باشند و در اینجا توجهات سیاسی و دیپلماتیک هم حائز اهمیت است.
*ایران هر نوع گفتگو با پژاک را نپذیرفت ، پژاک هم مدعی دفاع از اهداف و خواسته ها کرد و کردستان است، که شاید عملا شعاری بیش نباشد ؛ اما چه راه حل سیاسی منطقی و بهتری در پیش روست ؟
ایران و پژاک 180 درجه از نظر ایدئولوژی مخالف همدیگرند و اهدافشان کاملا در جهت متضاد هم است که کاملا مشابه وضعیت ترکیه و پ ک ک است، در چنین شرایطی، یافتن زمینه مشترک برای دیالوگ سیاسی تقریبا چیزی در حد محالات و امکانی نزدیک به صفر است. در این برهه و موقعیت هم، هیچ راه حل سیاسی واقعی مشاهده نمی شود مگر اینکه پژاک خود را به سازمانی سیاسی مبدل کند و از نظامی گری دست بردارد و من هم تصور نمی کنم که چنین حالتی به زودی اتفاق بیافتد.
سخن آخر ؟
پیامی برای مسولان و نویسندگان محترم روزنامه اعتماد دارم. اینکه از خبر انتشار دوباره روزنامه اعتماد، بسیار خوشحال شدم. که یکی از مهمترین روزنامه های ایران بود و من مصاحبه ها و مقالات منتشر شده در اعتماد را همیشه با دقت ، می خواندم و نقش مهمی را در جامعه ایرانی ایفا می کنند، چون با نوشته های روشنگرانه خود اقشار مختلف جامعه را به یک دیگر پیوند می دهند و امیدوارم که همیشه در جُستن حق و حقیقت کوشا باشند و اعتماد در تولد جدیدش بار دیگر به عنوان روزنامه ای مطرح، نفوذ و نقش خود را در جامعه ایرانی به درستی ایفا کند.
