در خلوت اعتکاف

رجب، ماه عبادت است.

 گاهی باید «آینه» برداشت و در «خلوت خویش» به چهره درون نگاه کرد و در نیک و بد و زشت و زیبای آن تأمل داشت.

«اعتکاف»، همان آینه است؛ آینه‎ای سه‎بعدی، که طول و عرض و عمقش «محاسبه» است و «مراقبه» و «معرفت نفس». در این آینه، راحت‎تر و بی‎واسطه‎تر می‎توان به دیدن سیمای اخلاق نشست و به خود نمره داد.

اعتکاف، فرصتی است برای گردش در کوچه پس‎کوچه‎های روح، برای مرور در صفحات «کارنامه زندگی».

خلوتی است در جمع، عزلتی است در ازدحام و حضوری است در غیبت از صحنه زندگی روزمره و روزمر‎گی زندگی.

اعتکاف فرصتی است برای باران اشک بر مزرعه دل؛ بهاری است برای روییدن «گل توبه» و انابت در باغچه بندگی.

میان ما و خدا مسافتی نیست، باید با «گام دل» رفت تا به «کام دل» رسید.
اعتکاف، حضور نیازمندانه و خاشعانه بر آستان معبود است؛ بی‎غرور و تکبر، جدا از تشخص‎ها و امتیازها.

خوشا به حال آنان‎که طعم اعتکاف و خلوت را چشیده‎اند و همه ساله در «ایام البیض» ماه رجب، کبوتر دلشان هوای حرم می‎کند و از دام و دانه جدا می‎شوند و به خدا می‎پیوندند. قلمرو قلب ماه هم می‎تواند «مهبط نور» باشد، هم «جولانگاه شیطان»، تا انتخاب ما کدام ‎یک باشد؟

معتکفان، سفره عبودیت می‎گسترند و از رزق معنوی بهره می‎برند. این فضای معنوی را باید از «مسجد» به «جامعه» برد و از خود به دیگران منتقل کرد و لذت‎ انس با خدا و دوری از گناه و توبه از بدی‎ها را به گرفتاران دام شیطان چشانید.

اعتکاف، سوخت‎گیری معنوی برای روزها و هفته‎ها و ماه‎های بعدی است.
رجب، ماه آمادگی برای پرواز در افق‎های بلند عبودیت است.

خانه دل، نیازمند مراقبت است. اگر محاسبه‎ای در کار نباشد، مأمن بیگانه و مرتع شیطان می‎شود.

بیماری قلب، پنهان است و مرضش بی‎نام و نشان و درمانش بسی دشوار. حضور در مساجد در ایام اعتکاف، مراجعه به «پزشک روح» است و «چک‎آپ جان»، تا ویروس‎ها و آلودگی‎هایش را بشناسیم و مداوا کنیم.

اعتکاف، فرصتی است برای بیداری «خود رحمانی».

نگذاریم خود الهی و فطرت توحیدی ما، زیر لایه‎های ضخیم غفلت و غرور و پرده‎های تیره عصیان نابود و زیر دست و پای خشن «نفس اماره» تباه و خراب شود.

می‎توان در پایان کوچه نومیدی، دری به روی انس و صفا و رجا گشود.

وقتی خانه دل، محفل انس با محبوب باشد، دیگر جایی برای «اغیار» نمی‎ماند. با چند مشت از «آب بیداری»، خواب را در «چشم غفلت» بشکنیم.

همیشه این فرصت، فراهم نیست.