خوب، بد، زشتِ شرکت های اتوبوسرانی خصوصی تهران
در حالی که معاون وقت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در بهمن ماه سال 1384 اعلام نمود که «مشکلات اتوبوسرانی، تنها با مشارکت بخش خصوصی حل می شود» و رئیس شورای شهر تهران نیز در اظهارنظری دیگر گفت: در صورت عدم خصوصی سازی، شرکت واحد تهران ورشکسته می شود، اکنون پس از گذشت پنج سال، باید پرسید: آیا مشکلات اتوبوسرانی تهران با خصوصی سازی آن حل شده است یا خیر؟!
سرویس اجتماعی «تابناک» ـ در مرداد ماه سال 1385 که خصوصی سازی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه آغاز شد و جنبه عملیاتی به خود گرفت، مردم امیدوار بودند که کیفیت خدمات شرکت واحد بهتر شود و دست کم با پرداخت مبالغ بیشتر، در سرعت و کیفیت خدمات بهتری از شرکت های خصوصی دریافت کنند.
ولی با این خوش بینی، هیچ گاه این مهم جنبه واقعی به خود نگرفت و شاید تنها کار و مسئولیت مسئولان شهرداری تهران در این زمینه کمتر شد و اگر نگوییم مشکلات بیشتر شد، کم هم نشد.
به گزارش خبرنگار «تابناک اجتماعی»، در حالی که معاون وقت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در بهمن ماه سال 1384 اعلام نمود که «مشکلات اتوبوسرانی، تنها با مشارکت بخش خصوصی حل می شود» و رئیس شورای شهر تهران نیز در اظهارنظری دیگر گفت: در صورت عدم خصوصی سازی، شرکت واحد تهران ورشکسته می شود، اکنون پس از گذشت پنج سال، باید پرسید: آیا مشکلات اتوبوسرانی تهران با خصوصی سازی آن حل شده است یا خیر؟!
به گفته مسئولان شهری تهران، بنا بر اصل 44 قانون اساسی، باید نزدیک 60 درصد ناوگان اتوبوسرانی تهران خصوصی شود و 40 درصد آن دولتی باقی بماند که بنا بر سخنان مسئولان شهرداری و شورای شهر تهران، تاکنون نزدیک 34 درصد ناوگان اتوبوسرانی تهران خصوصی شده است؛ هرچند که مسئولان مربوطه مشخص نکرده اند که این کار چگونه بوده و از بیان ریز موضوعات در این باره طفره رفته اند!
بنا بر اطلاعات موجود در سایت رسمی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، 24 شرکت خصوصی زیر پوشش شرکت واحد تهران فعالیت کرده و به شهروندان خدمات می دهند، ولی در این باره یادآوری این مهم ضروری است که شهرداری تهران و شرکت واحد اتوبوسرانی، باید اطلاعات ریز این شرکت ها از جمله مدیرعامل و هیأت مدیره آن و سوابق آنها را در سایت خود منتشر می کرد تا هر گونه شایبه در این باره و ورود افرادی خاص به موضوع خصوصی سازی شرکت واحد تهران منتفی شود که متأسفانه، شهرداری تهران و شرکت واحد تاکنون این کار را انجام نداده اند و علت این امر برای مردم مشخص نیست!
این گزارش یادآور می شود، کمبود اتوبوس های بخش خصوصی در روزهای تعطیل ـ که گاه شهروندان مجبور می شوند، سی تا چهل و پنج دقیقه منتظر بمانند تا بتوانند سوار اتوبوس شوند ـ از جمله مشکلات مردم با شرکت های خصوصی واحد تهران است.
همچنین اجرایی نشدن کامل طرح کارت بلیت در اتوبوس های خصوصی شرکت واحد که باعث اتلاف وقت می شود، سوار کردن مسافر در بیرون از ایستگاه های تعیین شده، استفاده نکردن برخی رانندگان از کولر در تابستان، نبود نظارت کافی از سوی شرکت واحد در نحوه کار شرکت های خصوصی و کار کردن برخی رانندگان از 5 صبح تا 9 شب که موجب ایجاد خطر برای راننده و مسافران می شود، از دیگر معضلات خصوصی سازی شرکت واحد تهران بوده است.
اینها همه در حالی است که نزدیک 5 /82 درصد هزینه اتوبوس های خریداری شده در بخش خصوصی از بیت المال پرداخت می شود؛ بنابراین، خدمات رسانی مناسب به مردم حق مسلم آنان است.
البته درباره رتبه بندی شرکت های خصوصی واحد تهران و تعیین صلاحیت آنها به لحاظ توان اجرایی نیز صحبت های از سوی مسئولان شرکت واحد شده که تا کنون نتیجه ای ملموس و عینی نداشته است!
با وجود این، همه ماجرا این نیست، چرا که شرکت های خصوصی واحد تهران نیز سخنانی برای گفتن دارند.
مدیر یکی از شرکت های خصوصی واحد تهران که در جنوب این شهر فعالیت می کند، می گوید: مشکلات حوزه ما بسیار است؛ برای نمونه این که اهرمی برای کنترل و اعمال قانون بر رانندگان نداریم و حتی نمی توانیم با راننده معتاد خود برخورد کنیم، چرا که اصولا شرکت های خصوصی واحد تهران، کمیته انضباطی ندارند تا بتوانند در مواقع ضرور، تصمیم گیری و اعمال قانون کنند.
وی با اشاره به بالا بودن میزان آب گازوئیل گفت: در این باره، مشکلاتی را داشتیم و گاه این مشکل باعث می شود، که اتوبوس های ما نتوانند به مردم خدمات رسانی کنند.
او با بیان این که کار کارشناسی مطلوبی برای راه اندازی و اداره بخش خصوصی در شرکت واحد تهران انجام نشده است، تأکید کرد: با این حال، اگر کمک شهرداری تهران نباشد، ادامه کار شدنی نیست.
وی با بیان این که شرکت واحد تهران باید به صورت درست شرکت های خصوصی رقابت کند، اظهار داشت: هنگامی که در یک خط، هم شرکت دولتی و هم شرکت خصوصی فعالیت کند، باعث زیان به شرکت های خصوصی واحد تهران می شود.
وی با تأکید بر این که همه شرکت های خصوصی واحد تهران در یک سطح نیستند، خاطرنشان کرد: بنابراین، شهرداری تهران باید شرکت های ضعیف را نیز حمایت کند و تنها به شرکت های بزرگ توجه نکند، چرا که بعضا شرکت های بزرگ دارای حامی هایی در شهرداری تهران و شرکت واحد هستند.
او گفت: واحد گشت شرکت واحد تهران که از شرکت های خصوصی اتوبوس اجاره می کند، مسیرهای راحت و پر درآمد را به شرکت های بزرگ خصوصی واحد تهران اختصاص می دهد و مسیرهای کم درآمد و پر دردسر را به شرکت های کوچک واگذار می کند که این ظلم در حق این شرکت هاست.
وی با اشاره به تنوع اتوبوس های واگذار شده به بخش خصوصی گفت: این کار باعث سردرگمی و ایجاد مشکل برای بازسازی اتوبوس ها شده است.
از سوی دیگر، فریدون جلیلی، رئیس هیأت مدیره شرکت راهبر سبز پایتخت درباره شرکت های خصوصی واحد تهران می گوید: به دلیل تأکید شهردار تهران بر بالا بردن کیفیت و خدمات شرکت های خصوصی واحد در دو سال اخیر، گام های مثبتی از سوی شهردار تهران برای تجهیز و نوسازی اتوبوس های خصوصی برداشته شده است.
جلیلی می افزاید: تا دو سال پیش، بیشتر اتوبوس های کارشده به شرکت های خصوصی واحد تهران واگذار می شد، ولی دو سالی است که اتوبوس های با کیفیت همچون «اسکانیا» و «آکیا دیزل» به ما واگذار می شود که به دلیل امکانات خوب این اتوبوس ها، رضایت شهروندان به دست آمده است؛ اما هنوز شمار اتوبوس ها کفایت نمی کند.
رئیس هیأت مدیره شرکت راهبر سبز پایتخت، هماهنگی و همراهی شهرداران مناطق و معاونان حمل و نقل ترافیک مناطق تهران با شرکت های خصوصی را مهم دانست و گفت: هرچند که شرکت ما در این زمینه با منطقه مربوطه شهرداری هماهنگ است و مشکلی ندارد، احساس می شود که این امر باید در کل تقویت شود.
جلیلی کمبود نقدینگی را از اساسی ترین مشکلات شرکت های خصوصی واحد تهران برشمرد و تصریح کرد: شایسته است، شبکه بانکی به ویژه بانک شهر، خط اعتباری مناسبی برای تجهیز حمل و نقل عمومی تهران برقرار کنند و در این زمینه با شهرداری تهران و شرکت واحد همکاری داشته باشد.
به گزارش خبرنگار ما، گویا، در صورت همکاری همه نهادها و متولیان امر، تجربه خصوصی سازی شرکت واحد تهران، می تواند به موفقیت برسد و الگویی برای دیگر شهرهای کشور باشد؛ اما اگر مسئولان دخیل در این کار با یکدیگر هماهنگ نباشند، شاهد در هم ریختگی امور خواهیم بود.
ولی با این خوش بینی، هیچ گاه این مهم جنبه واقعی به خود نگرفت و شاید تنها کار و مسئولیت مسئولان شهرداری تهران در این زمینه کمتر شد و اگر نگوییم مشکلات بیشتر شد، کم هم نشد.
به گزارش خبرنگار «تابناک اجتماعی»، در حالی که معاون وقت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در بهمن ماه سال 1384 اعلام نمود که «مشکلات اتوبوسرانی، تنها با مشارکت بخش خصوصی حل می شود» و رئیس شورای شهر تهران نیز در اظهارنظری دیگر گفت: در صورت عدم خصوصی سازی، شرکت واحد تهران ورشکسته می شود، اکنون پس از گذشت پنج سال، باید پرسید: آیا مشکلات اتوبوسرانی تهران با خصوصی سازی آن حل شده است یا خیر؟!
به گفته مسئولان شهری تهران، بنا بر اصل 44 قانون اساسی، باید نزدیک 60 درصد ناوگان اتوبوسرانی تهران خصوصی شود و 40 درصد آن دولتی باقی بماند که بنا بر سخنان مسئولان شهرداری و شورای شهر تهران، تاکنون نزدیک 34 درصد ناوگان اتوبوسرانی تهران خصوصی شده است؛ هرچند که مسئولان مربوطه مشخص نکرده اند که این کار چگونه بوده و از بیان ریز موضوعات در این باره طفره رفته اند!
بنا بر اطلاعات موجود در سایت رسمی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، 24 شرکت خصوصی زیر پوشش شرکت واحد تهران فعالیت کرده و به شهروندان خدمات می دهند، ولی در این باره یادآوری این مهم ضروری است که شهرداری تهران و شرکت واحد اتوبوسرانی، باید اطلاعات ریز این شرکت ها از جمله مدیرعامل و هیأت مدیره آن و سوابق آنها را در سایت خود منتشر می کرد تا هر گونه شایبه در این باره و ورود افرادی خاص به موضوع خصوصی سازی شرکت واحد تهران منتفی شود که متأسفانه، شهرداری تهران و شرکت واحد تاکنون این کار را انجام نداده اند و علت این امر برای مردم مشخص نیست!
این گزارش یادآور می شود، کمبود اتوبوس های بخش خصوصی در روزهای تعطیل ـ که گاه شهروندان مجبور می شوند، سی تا چهل و پنج دقیقه منتظر بمانند تا بتوانند سوار اتوبوس شوند ـ از جمله مشکلات مردم با شرکت های خصوصی واحد تهران است.
همچنین اجرایی نشدن کامل طرح کارت بلیت در اتوبوس های خصوصی شرکت واحد که باعث اتلاف وقت می شود، سوار کردن مسافر در بیرون از ایستگاه های تعیین شده، استفاده نکردن برخی رانندگان از کولر در تابستان، نبود نظارت کافی از سوی شرکت واحد در نحوه کار شرکت های خصوصی و کار کردن برخی رانندگان از 5 صبح تا 9 شب که موجب ایجاد خطر برای راننده و مسافران می شود، از دیگر معضلات خصوصی سازی شرکت واحد تهران بوده است.
اینها همه در حالی است که نزدیک 5 /82 درصد هزینه اتوبوس های خریداری شده در بخش خصوصی از بیت المال پرداخت می شود؛ بنابراین، خدمات رسانی مناسب به مردم حق مسلم آنان است.
البته درباره رتبه بندی شرکت های خصوصی واحد تهران و تعیین صلاحیت آنها به لحاظ توان اجرایی نیز صحبت های از سوی مسئولان شرکت واحد شده که تا کنون نتیجه ای ملموس و عینی نداشته است!
با وجود این، همه ماجرا این نیست، چرا که شرکت های خصوصی واحد تهران نیز سخنانی برای گفتن دارند.
مدیر یکی از شرکت های خصوصی واحد تهران که در جنوب این شهر فعالیت می کند، می گوید: مشکلات حوزه ما بسیار است؛ برای نمونه این که اهرمی برای کنترل و اعمال قانون بر رانندگان نداریم و حتی نمی توانیم با راننده معتاد خود برخورد کنیم، چرا که اصولا شرکت های خصوصی واحد تهران، کمیته انضباطی ندارند تا بتوانند در مواقع ضرور، تصمیم گیری و اعمال قانون کنند.
وی با اشاره به بالا بودن میزان آب گازوئیل گفت: در این باره، مشکلاتی را داشتیم و گاه این مشکل باعث می شود، که اتوبوس های ما نتوانند به مردم خدمات رسانی کنند.
او با بیان این که کار کارشناسی مطلوبی برای راه اندازی و اداره بخش خصوصی در شرکت واحد تهران انجام نشده است، تأکید کرد: با این حال، اگر کمک شهرداری تهران نباشد، ادامه کار شدنی نیست.
وی با بیان این که شرکت واحد تهران باید به صورت درست شرکت های خصوصی رقابت کند، اظهار داشت: هنگامی که در یک خط، هم شرکت دولتی و هم شرکت خصوصی فعالیت کند، باعث زیان به شرکت های خصوصی واحد تهران می شود.
وی با تأکید بر این که همه شرکت های خصوصی واحد تهران در یک سطح نیستند، خاطرنشان کرد: بنابراین، شهرداری تهران باید شرکت های ضعیف را نیز حمایت کند و تنها به شرکت های بزرگ توجه نکند، چرا که بعضا شرکت های بزرگ دارای حامی هایی در شهرداری تهران و شرکت واحد هستند.
او گفت: واحد گشت شرکت واحد تهران که از شرکت های خصوصی اتوبوس اجاره می کند، مسیرهای راحت و پر درآمد را به شرکت های بزرگ خصوصی واحد تهران اختصاص می دهد و مسیرهای کم درآمد و پر دردسر را به شرکت های کوچک واگذار می کند که این ظلم در حق این شرکت هاست.
وی با اشاره به تنوع اتوبوس های واگذار شده به بخش خصوصی گفت: این کار باعث سردرگمی و ایجاد مشکل برای بازسازی اتوبوس ها شده است.
از سوی دیگر، فریدون جلیلی، رئیس هیأت مدیره شرکت راهبر سبز پایتخت درباره شرکت های خصوصی واحد تهران می گوید: به دلیل تأکید شهردار تهران بر بالا بردن کیفیت و خدمات شرکت های خصوصی واحد در دو سال اخیر، گام های مثبتی از سوی شهردار تهران برای تجهیز و نوسازی اتوبوس های خصوصی برداشته شده است.
جلیلی می افزاید: تا دو سال پیش، بیشتر اتوبوس های کارشده به شرکت های خصوصی واحد تهران واگذار می شد، ولی دو سالی است که اتوبوس های با کیفیت همچون «اسکانیا» و «آکیا دیزل» به ما واگذار می شود که به دلیل امکانات خوب این اتوبوس ها، رضایت شهروندان به دست آمده است؛ اما هنوز شمار اتوبوس ها کفایت نمی کند.
رئیس هیأت مدیره شرکت راهبر سبز پایتخت، هماهنگی و همراهی شهرداران مناطق و معاونان حمل و نقل ترافیک مناطق تهران با شرکت های خصوصی را مهم دانست و گفت: هرچند که شرکت ما در این زمینه با منطقه مربوطه شهرداری هماهنگ است و مشکلی ندارد، احساس می شود که این امر باید در کل تقویت شود.
جلیلی کمبود نقدینگی را از اساسی ترین مشکلات شرکت های خصوصی واحد تهران برشمرد و تصریح کرد: شایسته است، شبکه بانکی به ویژه بانک شهر، خط اعتباری مناسبی برای تجهیز حمل و نقل عمومی تهران برقرار کنند و در این زمینه با شهرداری تهران و شرکت واحد همکاری داشته باشد.
به گزارش خبرنگار ما، گویا، در صورت همکاری همه نهادها و متولیان امر، تجربه خصوصی سازی شرکت واحد تهران، می تواند به موفقیت برسد و الگویی برای دیگر شهرهای کشور باشد؛ اما اگر مسئولان دخیل در این کار با یکدیگر هماهنگ نباشند، شاهد در هم ریختگی امور خواهیم بود.
