چگونه می‌توان فضانورد شد؟

آژانس‌هایی فضایی بزرگ دنیا به منظور تربیت فضانورد پیش از هرچیز داوطلبان را تحت آزمایشات روانشناسی و پزشکی قرار می‌دهند و سپس کسانی که این آزمایش‌ها را با موفقیت پشت سر می‌گذارند، می‌توانند تحت آموزش‌های فضانوردی قرار گیرند.

به گزارش خبرگزاری مهر، نخستین سفر انسان به فضا 50 سال قبل در 12 آوریل 1961 (23 فروردین 1340) انجام شد. پس از این موفقیت بزرگ، آژانس‌های فضایی بزرگ دنیا به انتخاب و آموزش فضانوردان روی آوردند و در این کار استانداردهای پزشکی و روانشناسی مختلفی را در نظر گرفتند.

آموزش‌های لازم برای فضانورد شدن

اولین فضانوردانی که ناسا آموزش داد در سال 1959 انتخاب شدند. در این برنامه فضایی، داوطلبان تست خلبانی و مهندسی هواپیماهای جت جنگی می‌دادند و بعد به عنوان فضانورد ناسا انتخاب می‌شدند.
 
در حقیقت ناسا در ابتدا فضانوردان خود را تنها از میان خلبانان نظامی انتخاب می‌کرد، به طوری که هم در آمریکا و هم در روسیه برای فضانورد شدن باید خلبان هواپیمای جت بود.
 
زمانی که فضانوردان انتخاب می‌شوند، ناسا آنها را در لابراتوار نیروی رانش بی اثر به مدت 20 ماه تحت آموزشهای مختلف قرار می‌دهد. همچنین ممکن است داوطلبان تجربه یک دوره کوتاه از بی وزنی در هواپیما را داشته باشند.
 
در گذشته، این آزمایش بی وزنی در دو هواپیمای دستکاری شده مدل KC-135s انجام می‌شد که به ترتیب در سالهای 2000 و 2004 بازنشسته شدند و در سال 2005 یک فروند C-9 جایگزین آنها شد.
 
 
شرایط لازم برای داوطلب شدن فضانوردی در ناسا
 
شهروندی آمریکا
 
قبول در آزمایش‌های فیزیکی و برخورداری از قدرت نزدیک بینی و دوربینی 20/20
 
فشار خون درحالت نشسته نباید بیشتر از 14 روی 9 باشد
 
شرایط فیزیکی و سلامتی فضانوردان در اسا
 
یک فضانورد آژانس فضایی اروپا (اسا) به تعداد زیادی از مهارت‌ها، توانایی‌ها و خصوصیات نیاز دارد. یکی از مهمترین این خصوصیات، برخورداری از شرایط سلامتی فیزیکی و روحی مطلوب است.
 
به همین منظور اسا برای انتخاب فضانوردان خود از استانداردهای عادی سلامت پزشکی و روانشناسی استفاده می‌کند. این استانداردها شامل مدارک پزشکی پایه و مطالعات بالینی می‌شود.
 
یک داوطلب پیش از هر چیز باید تست‌های پزشکی JAR-FCL 3 و کلاس 2 و یا تست پزشکی نیروی هوایی کشور خود را با موفقیت پشت سر بگذارد.
 
یک داوطلب باید عاری از هر نوع بیماری باشد.
 
یک داوطلب باید عاری از هر نوع اعتیاد به مواد مخدر، الکل و سیگار باشد.
 
یک داوطلب باید دارای اندام‌های حرکتی و مفاصل با عملکرد نرمال داشته باشد.
 
یک داوطلب باید بینایی 20/20 داشته باشد.
 
یک داوطلب باید عاری از هر نوع اختلال روانی باشد.
 
یک داوطلب باید تست توانایی‌های ذهنی، شخصیتی و شناختی را با موفقیت پشت سر بگذارد و در محیط‌های سخت به طور موثری به صورت خردمندانه و اجتماعی کار کند.
 
تست‌های پزشکی
 
در مدت انجام تست‌های پزشکی، داوطلبان باید در فضاهای مختلف سلامت تحت آزمایشات پزشکی قرار گیرند. بعضی از تستها مثل دوچرخه سواری و یا تمرینات «ترید میل» فیزیکی هستند و بعضی دیگر می‌توانند تنها شامل یک پرسشنامه باشند.
 
فضانوردان زن
 
از دیدگاه فیزیکی فضانورد شدن برای زنان سخت‌تر از مردان نیست و آزمایش‌های روانشناسی و پزشکی که از زنان گرفته می‌شود با آزمایش‌های مربوط به مردان یکسان است. هرچند نتایج این آزمایش‌های پزشکی برپایه شاخص‌ها و اندازه‌های مربوط به هر جنس به صورت مجزا ارزیابی می‌شود.
 
ویژگی‌های لازم برای فرمانده و خلبان فضاپیما

برای اینکه یک فضانورد بتواند فرماندهی و یا خلبانی یک ماموریت فضایی وابسته به ناسا را عهده بگیرد باید در یکی از رشته‌های مهندسی، زیست شناسی، فیزیک و یا ریاضی مدرک لیسانس داشته باشد. هرچند کسانی که در نیروی هوایی آمریکا کار می‌کنند می‌توانند استثناء باشند.

همچنین حداکثر باید سابقه هزار ساعت پرواز با یک هواپیما جت را داشته باشد و در تست خلبانی امتیاز خوبی کسب کند.

قد داوطلب فرماندهی فضاپیما باید بین 1.63 تا 1.93 متر باشد.

قدرت دوربینی داوطلب باید برای هر چشم 20/20 باشد. انجام عمل جراحی چشم و عمل لیزیک مجاز است، اما باید حداکثر یکسال از تاریخ عمل گذشته باشد.