رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: در بهترين موقعيت و شرايط خوب قطعنامه پذيرفته شد و كشور از خطرهاي زيادي نجات يافت.
به گزارش شبکه خبر، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در برنامه 45 دقيقه شبكه خبر عوامل و علل پذيرش قطعنامه و پايان جنگ را تشريح كرد.
رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام با اشاره به اينكه در بهترين هنگام و شرايط، قطعنامه 598 پذيرفته شد، افزود: ما با پذيرش قطعنامه بهره‌هاي زيادي برديم و از خطرهاي بزرگي كشور را نجات داديم.
هاشمي رفسنجاني گفت: از ماههاي ابتداي جنگ و زمين گير شدن نيروهاي بعثي، در ايران صحبت از قطعنامه بود اما ما در شرايطي نبوديم كه آن را بپذيريم.
وي تصريح كرد: قسمتي از خاك ما در اختيار نيروهاي متجاوز بود و پذيرفتن قطعنامه در آن شرايط به نفع عراق و در حقيقت برگ برنده دست دشمن بود.
هاشمي رفسنجاني در پاسخ به سئوالي در باره اين كه چرا ايران پس از فتح خرمشهر و به اسارت گرفتن 19 هزار نفر از نيروهاي دشمن حاضر به آتش بس نشد، اظهار داشت:در ايران آن موقع هيچ كس آمادگي پذيرش آتش بس را نداشت و در همان موقع،جلسه‌اي ، براي تعيين تكليف ادامه جنگ تشكيل شد كه امام فرمودند،كسي از آتش بس صحبت نكند و اين جنگ بايد تا اهدافي كه داريم ادامه يابد.
وي افزود: امام (ره) در دوران جنگ مخالف وارد شدن به خاك عراق بودند و ادله‌هاي ايشان نيز قابل توجه بود و بيشتر فكر مي‌كردند كه در صورت وارد شدن به خاك عراق مردم عراق آسيب خواهند ديد، ولي برخي مي‌گفتند كه نمي‌شود وارد عراق نشويم،زيرا در اين صورت عراقي‌ها خود را تجهيز مي‌كنند و ما ناچار هستيم يا به جنگ ادامه ندهيم و يا وارد خاك عراق شويم.
هاشمي رفسنجاني بيان داشت: امام (ره) به شرط اين مردم عراق دچار آسيب نشوند با ورود نيروهاي ما به خاك عراق موافقت کردند،به همين علت در عملياتها جاهايي انتخاب مي‌شد كه مردم نبودند.
رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در پاسخ به سوال ديگري درباره اين كه چرا پس از 8 سال جنگ ،ايران قطعنامه 598 را پذيرفت و ويژگي‌هاي اين قطعنامه با قطعنامه‌هاي قبلي، گفت:قطعنامه را مدتي قبل از آنكه ما بپذيريم، شوراي امنيت صادر كرد و عراق هم پذيرفته بود، ولي ما آن را قبول نداشتيم زيرا،ايران اعلام کرد: در اين قطعنامه بايد تنبيه متجاوز گنجانده شود و تكليف خسارات وارد شده به ما مشخص شود و اين چيزي بود كه عراقي‌ها نمي‌پذيرفتند.
هاشمي رفسنجاني افزود: عوامل فراواني وجود داشت كه ما متقاعد شديم بايد قطعنامه را بپذيريم، که از نمونه‌هاي آن طولاني و فرسايشي شدن جنگ بود و اين فرسايش به ما آسيب فراوان مي‌رساند و عراقي‌ها غير نظامي‌ها را مورد هدف و آسيب قرار مي‌دادند، همچنين تلفات غير نظامي‌ها نيز زياد شده بود به ويژه اين كه عراقي‌ها از سلاح شيميايي استفاده مي‌كردند كه نمونه آن را در حلبچه مشاهده كرديم و مردم مثل برگ خزان به زمين مي‌ريختند و در اين فكر بوديم كه اگر چنين جنايتي به يكي از شهرهاي ايران مثل تبريز يا كرمانشاه صورت گيرد چه اتفاق بزرگي مي‌افتاد .
وي با بيان اينكه ما در مقابل اين شرارت محدود بوديم، چون سلاح شيميايي بكار نمي‌برديم و نمي‌خواستيم مردم آسيب ببينند،و نمي‌توانستيم با مردم عراق اين جنايت جنگي را مرتكب شويم، گفت: آمريکا، اروپايي‌ها و روسيه به عراق كمك مي‌كردند و مصمم بودند، از شكست رسمي صدام جلوگيري كنند.
هاشمي در ادامه گفت: آمريكايي‌ها بطور آشکار به نفع عراق وارد ميدان شده بودند و كشتي، هواپيما و سكوهاي نفتي ما را مورد حمله قرار مي‌دادند.
رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در خصوص عوامل ديگر پذيرش قطعنامه از سوي ايران، اظهار داشت: بودجه دولت نيز واقعاً تحمل اين جنگ را نداشت و دولت رسماً به امام (ره) نامه نوشت كه نمي‌توانيم، همچنين در همين موضوع درخواست بودجه از طرف نيروهاي رزمنده زياد شد و البته حق آنها نيز بود و فرمانده سپاه نامه‌اي به امام نوشت و فهرست طولاني از لوازم مورد احتياج داد كه كه امام (ره) فرمودند ، نمي‌تواند آن را تهيه كند.
هاشمي در ادامه تصريح كرد: عقيده من بر اين بود كه با يك عمليات گسترده بتوانيم قسمتي از خاك عراق را به عنوان گروگان بگيريم ، در عملياتهاي كه صورت گرفت اين خواسته عملي نشد، اگر عملي مي‌شد هم جنگ به خوبي تمام مي‌شد و هم ما به راحتي به حقوق خودمان مي‌رسيديم.
وي گفت: مهمترين عامل در اين بين، عوامل انساني بود، جنگ به حدي بود كه تلفات انساني زياد شده بود و قابل تحمل نبود و در اين موقع خوشبختانه شوراي امنيت تا حدودي خواسته‌هاي ما را پذيرفت و اين مجموعه عوامل قانع كننده‌اي بود مبني براين که نمي‌شود جنگيد و همين سبب شد ،امام (ره) قطعنامه را پذيرفتند.
هـاشـمي رفسنجاني خاطرنشان كرد: در پايان جنگ،پس از سال‌ها مقاومت، جمهوري اسلامي اين قطعنامه را پذيرفت و حضرت امام خميني (ره) خودشان اين قطعنامه را پذيرفتند و به عهده گرفتند.
وي پذيرش اين قطعنامه را كار بسيار مهمي عنوان و خاطرنشان كرد: در آن زمان جنگ به جايي رسيده بود كه بـرخـي شـعـارهـاي ما ديگر عملي منمي شد ،زيرا آمريكا و قدرت‌هاي بزرگ وارد جنگ شده بودند و سلاح‌هاي خطرناك را به رژيم بعث مي‌دادند و آنها هم بي‌رحمانه از اين سلاح‌ها استفاده مي‌كردند و اين در شرايطي بود كه ما هم نمي‌توانستيم از اين نوع به مقابله به مثل بپردازيم.
وي با بيان اينكه بر اساس مصلحت اين قطعنامه را پذيرفتيم، افزود: البته نظام در آن زمان به گونه‌اي رفتار كرد كه خوشبختانه، همـه خـواستـه‌هـاي مـا در قطعنامه سازمان ملل گنجانده شد و بر اساس اين قطعنامه، صدام مقصر شناخته شد و ما محق براي دريافت خسـارات معـرفـي شـديـم.
رئيس مجلس خبرگان رهبري در ادامه اين برنامه گفت: صدام فكر مي‌كرد، ما قطعنامه را از روي ضعف پذيرفتيم در حالي كه ما از ناحيه حكمت و پيش‌بيني خطراتي مانند حملات شيميايي عراق به شهرهاي بزرگ ايران پذيرفتيم اما صدام دوباره حمله كرد و رزمندگان ما هم به خوبي دفاع كردند و اين سبب شد،دنيا بفهمد پذيرش قطعنامه از روي ترس نبوده بلكه در آن زمان عاقلانه ترين و منطقي ترين كار از طرف ايران بوده است.
هاشمي رفسنجاني افزود: پس از اتمام جنگ ما به خواسته‌هاي خود رسيديم و سازمان ملل عراق را متجاوز دانست و هرچند هزينه‌هاي نظامي ايران را نپذيرفتند ، اما خسارات غير نظامي را 100 ميليارد دلار برآورد كردند كه در نهايت به نفع ما بود ، زيرا صدام در فكر حمله به كويت بود تا آن چيزي كه از حمله به ايران نتوانسته بود به دست آورد در آنجا به راحتي كسب كند.
وي گفت:صدام ناچار شد همه شرايط ما را حتي قرار داد الجزاير كه يكي از ادله تجاوز به ايران بود بپذيرد.
هاشمي رفسنجاني گفت: در جنگ صدام عليه كويت،با وجود آنکه كويت به ما خيلي بد كرده بود، ما اشغال كويت را محكوم كرديم ، اما اين يك عملكرد مثبت از طرف ايران بود.
رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در باره حوادث منطقه و حضور نظامي آمريكا افزود:آمريكا بيش از اين نمي‌تواند در عراق بماند ، اگر هم بماند دستاوردي نخواهد داشت بلكه همراه تلفات خواهد بود و روزي كه آمريكا از عراق خارج شود، مردم عراق ايران را بهترين دوست خود مي‌يابند.
هاشمي در پايان خاطر نشان كرد ، ايران روابط خوبي در كل منطقه دارد ، اما بايد نگران زياده طلبي‌هاي استكبار كه به اين منطقه چشم طمع دارند باشيم.
واقعا مصاحبه زيبا و جذابي بود. در اين مصاحبه هاشمي به عينه رفتار يک سياستمدار حرفه اي را به نمايش گذاشت و در برابر پرسشهاي نقادانه و نه چندان مهربان مجري کارکشته اي مانند حسن سلطاني ، همان هاشمي بود که انتظارش ميرفت. حاشيه هاي اضافي مانند شوخيهاي دور از شان و حال که در برخي مصاحبه ها ، اخيرا ديده بوديم هم به چشم نمي خورد. جا دارد از شبکه خبر به خاطر اين برنامه تشکر شود. 