غریبهای در زادگاه؛ دادگاه استادیومی برای کریم باقری/ عصر دلگیر «آقاکریم» در تبریز چگونه رقم خورد؟
کار زشت و توهینآمیز را نمیتوان توجیه کرد؛ چه در ورزشگاه آزادی تهران باشد، چه یادگار امام تبریز و چه در یزد توسط هواداران چادرملو.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، ۲۷ آذر ۱۴۰۴ به تاریخ فوتبال ایران پیوست. روزی که برای صحبت کردن و نوشتن از آن با حسی دوگانه مواجه میشویم؛ زیبایی طولانی خودِ فوتبال و زشتی بیحد و مرز حواشی آن. سکوهای ورزشگاه یادگار امام پیش از آنکه با از دست رفتن پنالتی آخر پرسپولیس توسط محمدحسین کنعانیزادگان، غرق در شادی و شور شود، خاستگاه اتفاقی نازیبا و زننده بود.
ساعاتی قبل از به صدا در آمدن سوت آغاز بازی توسط بیژن حیدری و دوئل سرخهای تهران و تبریز در مرحله یک شانزدهم جام حذفی، ویدیوهایی در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شد که در رسانههای رسمی امکان انتشار نداشت و باید روی آن صدای بوق استفاده میشد. شعارهایی حاوی الفاظ رکیک علیه پرسپولیس و تعدادی از بازیکنان این تیم توسط هواداران تراکتور، با نمایش زیبای بازیکنان دو تیم درون زمین تلفیق شد و اوج زیبایی این مصاف ۳ ساعته هم در ضیافت پنالتیها بود که شاهد درخشش علیرضا بیرانوند و پیام نیازمند بودیم.
در حالی که هیجان و آدرنالین برای بینندگان تلویزیونی این بازی به اوج رسیده بود، هنوز عمق فاجعهای که در ورزشگاه تبریز رخ داده بود، مشخص نبود. اما بلافاصله مشخص شد که در میان تمام فحاشیها و شعارهای رکیک علیه چند پرسپولیسی، یک نام «معتبر و محترم» هم در کانون فحاشیها بوده است. اسمی که نه تنها برای پرسپولیس بلکه برای «فوتبال ایران» افتخارآفرین بوده و علاوه بر آن به لحاظ رفتار، اخلاق و منش هم جزو معدود چهرههایی است که الگو محسوب میشود؛ «کریم باقری». مردی که در تمام سالهای حضورش در فوتبال چه به عنوان بازیکن و چه در عرصه مربیگری، با تلاش و فروتنی، قلب میلیونها ایرانی را به دست آورده است.
عصر پنجشنبه گذشته برای تراکتور و هوادارانش شادیآور و لذتبخش بود و برخلاف آن، برای پرسپولیسیها و هوادارانش ناراحت کننده و شاید هم غمانگیز. چنین حس و احساساتی در فوتبال و بعد از یک بازی بزرگ میان دو مدعی پرهوادار، کاملاً بدیهی است، اما در این میان آقا کریم بیش از آنکه ناراحت باشد، دلگیر بوده و مغموم. دلگیر از فحاشی به او آن هم در شهر زادگاه. توسط هواداران تیمی که اتفاقاً برای آنها هم بازی کرده و پیراهن تیم محبوبشان را به تن داشته است.
پس از انتشار گسترده ویدیوهای فحاشی و شعارهای حاوی الفاظ رکیک به کریم باقری، اولین پرسشی که در ذهن بسیاری از هواداران شکل گرفت این بود که چرا کریم باقری؟ مربی پرسپولیس چه گفته یا چه حرکتی انجام داده که منجر به چنین واکنشی از سوی هواداران تراکتور شده است؟ هرچند پاسخ روشن و موجهی وجود نداشت تا اینکه امروز باشگاه تراکتور در بیانیه رسمی و بلندبالای خود، از دلیل این اتفاق زشت پرده برداشت!
هرچند باشگاه تراکتور فحاشی به کریم باقری را محکوم کرده، اما به موضوعی اشاره کرده که بیشتر شبیه توجیه است و عادیسازی! در این بیانیه بازهم به حوادث سال گذشته بازی با پرسپولیس در استادیوم آزادی اشاره و یادآوری شده که کریم باقری و پرسپولیسیها به توهین یک ورزشگاه نسبت به علیرضا بیرانوند و شجاع خلیلزاده و خانواده آنها واکنش نشان ندادهاند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «باشگاه تراکتور همانگونه که پیشتر اعلام کرده، اهانت، توهین و شعارهای ضد روح ورزش در تمامی ورزشگاههای کشور را محکوم میکند و همواره از جمله باشگاههای زخمخورده در این زمینه بوده است. اما جای پرسش است که چرا در سال گذشته، هنگامی که به مادر علیرضا بیرانوند و شجاع خلیلزاده توهین شد، هیچ واکنش مناسبی از سوی باشگاه پرسپولیس یا اعضای این تیم - که به زعم خود اسطوره هستند - مشاهده نشد؟ چرا هیچ یک از آنها هواداران خود را به آرامش دعوت نکردند؟ پاسخ روشن است: این اقدامات سازماندهیشده بود. عبور از انسانیت، لگدمال کردن حرمت خانوادهها و عقدهگشایی و نفرتپراکنی، سالهاست توسط باشگاه پرسپولیس آغاز شده و سال گذشته به اوج خود رسید. زمانی انسانیت لگدمال شد که به علیرضا بیرانوند - کسی که موفقیتهای شما مرهون اوست - و به خانوادهاش توهین شد. زمانی لگدمال شد که پس از پایان بازی، با تشویق اعضای تیم شما، شعارهای قومیتی سر داده شد.»
در بخش دیگری از این بیانیه، تأکید شده که محکوم کردن توهین صرفاً به زبان نیست: «باشگاه پرسپولیس باید به صورت عملی اعلام کند که چه اقداماتی برای مقابله با اتفاقات ورزشگاه آزادی انجام داده است؟ آیا برخورد جدی با اعضای کانون هواداران خود داشته است؟» نکتهای بسیار درست است که محکوم کردن رویه موجود در ورزشگاهها صرفاً به زبان نیست و باید اقدامات اساسی صورت گیرد. همانطور که در این خصوص باید کمیته انضباطی و کمیته اخلاق را هم مورد پرسش جدی قرار داد که در همین یکی دو سال گذشته کدام اقدام، تصمیم یا رأیی که به شکلی محسوس بازدارندگی ایجاد کند، اعمال کرده است؟ البته باشگاه تراکتور هم شامل همان پرسش درستی که خودش مطرح کرده هم میشود؟ آیا باشگاه تراکتور برای کاهش تنش و التهاب، سراغ اقداماتی که مدنظرش است و باید باشگاه پرسپولیس انجام میداده، رفته است یا اینکه آنها هم به همان محکوم کردن زبانی و ظاهری بسنده کردهاند؟
در هر حال، کار زشت و توهینآمیز را نمیتوان توجیه کرد؛ چه در ورزشگاه آزادی تهران باشد، چه یادگار امام تبریز و چه در یزد توسط هواداران چادرملو. اگر فراموش کردهاید، بد نیست به مطالب رسانههای مختلف در همان مقطعی که بازیکنان تراکتور مورد هجمه و فحاشی قرار گرفتهاند، رجوع کنید و ببینید که نقدهای قابل تأملی در محکومیت این اتفاقات و موجی که شکل گرفته بود، منتشر شد. البته که احتمالاً اینها چندان اهمیتی ندارند؛ مهم این است که هواداران تراکتور برای کریم باقری دادگاه استادیومی تشکیل دادند. خودشان رأی دادند و خودشان هم آن را اجرا کردند.
ذکر یک نکته دیگر هم خالی از لطف نیست. اینکه در همین ۴۸ ساعت موجی گسترده در حمایت از کریم باقری به راه افتاده، یک نشانه مهم برای فوتبال ایران و البته تراکتوریهاست. نکته حائز اهمیت اینکه حمایت از «آقاکریم» صرفاً به باشگاه پرسپولیس و هواداران و پیشکسوتان این باشگاه محدود نمیشود. علاوه بر خداداد عزیزی و دراگان اسکوچیچ که به نوعی حمایت خود را از کریم باقری نشان دادند، چهرههای دیگری از اردوگاه رقیب سنتی پرسپولیس هم به این موج پیوستند. علی منصوریان، کاپیتان و سرمربی سابق استقلال گفت: «شماره یک افتخار فوتبال آذربایجان کریم باقری است. کریم باقری جزو ۵ بازیکن برتر فوتبال ایران بعد از انقلاب است و زحمات بسیار زیادی برای تیم تراکتورسازی کشیده است. او به نوعی یکی از شناسنامههای تاریخ پرسپولیس است. باقری دیوار آخر فوتبال ایران است.» امیرحسین صادقی دیگر بازیکن سابق آبیهای پایتخت هم گفته: «از مردم تبریز بعید بود، کریم باقری اسطوره است.»
در هر حال در میان تمام سیاهیها و تاریکیهای موجود در فوتبالمان، بد نیست گاهی هم به یادآوری خاطرات ماندگار و مهربانی اعضای خانواده فوتبال بپردازیم. آن هم درباره چهرهای چون کریم باقری که در جدیدترین مصاحبه انتشار یافته از او، تأکید کرده: «من هیچ وقت با هواداران رقیب کری خوانی نداشتم.» آقاکریم همان کسی است که پیراهنش را برای کمک به بیماران سرطانی تبریز به حراج گذاشت و حضور فعال و دلسوزانهای در کمکرسانی به زلزلهزدگان کشورمان، داشته است.
توسط هواداران چادرملو؟؟؟؟ خود شما هم این حرف رو قبول دارید؟؟؟ 
| 
بدتر از خود کار ماله کشیه برای کریم باقری احترام فوق العاده ای قائلم. تماشاگران تراکتور و زنوزی، خجالت بکشید کریم باقری در برابر توهینهای بیشمار پرسپولیسیهای تهران در سال گذشنه سکوت کرد و پشت به ریشه اش نمود.او برخاسته از تبریز و تراکتور است و در برابر توهین به همشهریانش و حفظ موقعیتش سکوت اختیار کرد.توهین زشت است از هر طرف باسد و سکوت کریم باقری توهین بزرگی در برابر همشهریانش بود.آبا شما در برابر توهین ناموسی به خانواده تان سکوت میکنید یا آت را سرزنش میکنید؟
کربم باقری ذره ای سرزنش نکرد و با سکوتش توهین به تیم مقابل را هموار کرد.
در زیارت عاشورا چرا ما به سکوت کنندگان در برابر ظلم به امام حسین لعنت میفرستیم؟
کریم باقری هم چنین کرد.او دنیای مادی را در برابر توهین به همشهربانش پذیرفت.
| خوبه که از رو هم نمیرید. یا شاید هم اصلا نفهمیدید که چکار کردید. آقا کریم سالاره... اونا که فحاشی میکنن نه آذرین نه ایرانی.. نفوذین. آقای باقری اسطوره اخلاق و ورزش هستند باید حرمت ها نگه داشته شود هر فعلی در کنار اخلاق پسندیده هست ولو غیر بنده طرفدار هیچ تیم فوتبالی نیستم و نتایج هم برایم مهم نیست. اما به لحاظ فرهنگی و اخلاقی می بینم چند سالی است در تبریز یک تیم به اسم تراکتور، فضای فوتبال کشور را بسیار تیره و قومیتی کرده. با اخلاقتر از کریم اقا نداریم و نشاندن لفظ اقا در کنار اسم ایشون با مسما هست . تماشاگران ما دارن به کجا می رن و وضعیت فرهنگی کشور داره چی می شه که به ایشون هم توهین می کنن ؟!!!!